Page 67 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 67
ศริ วิ บิ ุลกติ ติ์
31
๒๐ กลบทดังน้ี ชอื่ ระลอกแก้วกระทบฝง่ั ๑
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
นายชายพรานหนง่ึ ชาญไพรลำ่ ใหญข่ ยบั ได้ยินกลองเดนิ ยอ่ งกลับดขู ับขัน
มือปอ้ งหน้ามงุ่ ปา่ แนว่ เข้าแถววัน สนุ ขั ย่องสดุ มองขยันติดพนั ตาม
ม่งุ ปะทะมาปะทคี่ นตกี ลอง เพอ่ื นทกั จา๋ พดู หนา้ จอ้ งพรานรอ้ งถาม
เดมิ แรกหไู ด้รูเ้ หตุสงั เกตความ ว่าทรงนามว่าทรามนาฏนริ าศจร
นายชายพรานหนึ่งชาญพฤกษพ์ ิลกึ ใจ เคยชำนาญเคยชาญในการไพรสอน
จากในเมอื งใจเนอื่ งมาเข้าป่าจร เท่ียวไล่เน้ือท่ีเหลือนอนในดอนดง
เท่ยี วยงิ ทรายทำยา้ ยซุม้ สมุ ทมุ งีบ สุดกวางเสยี งก็เหว่ียงปีบรอ้ งรบี หลง
พรานจ่งึ ยอ่ งไพรจ้องยา่ งเขา้ กลางพง ลว่ งทเ่ี ดนิ ละเทินดงเดินหลงไพร
ถ้วนเจด็ วันถงึ จันทวารลุด่านปา่ เทย่ี วรอ้ งไห้เทยี่ วราหาสดุ อาลัย
เศร้าจติ รครวญโศกจวนครางมากลางไพร เปลา่ ใจหวดิ เปลย่ี วจติ รไหวนำ้ ใจพราน
ทุกข์แสนย่ิงทุกส่งิ ยากลำบากกาย ใหน้ กึ แต่เห็นแนต่ ายในกายสมาน
เดินมาลแุ ดนมุหลงขา้ มดงดาน ถึงเขตรเนินแถวเขนิ นานช่ืนบานดี
เหน็ ศาลาหวงั อาศัยอันไพศาล คอ่ ยเดนิ กรอ่ มคอ่ ยดอ้ มกรานสำราญศร
ี
ขนื อุสสา่ หข์ น้ึ อาศรมประนมชลุ ี น่งั วันทาน้อมวาทอี ภิวนั ท
์
ถามสรรพทกุ ข์ถงึ สขุ ทฤ่ี ๅษีสอง สรา้ งพรหมจดสรา้ งพรตจอ้ งพอครองฉนั
อน่ึงเหลอื บเห็นหนึง่ เล็บหา่ นอกี รา่ นรัน ตะเขบ็ คาบตะขาบคน้ั ยุงรันรอน
๑ เรมิ่ ตน้ หนงั สือสมดุ ไทยเลขที่ ๒๑
โครงการเลือกสรรหนงั สือ
