Page 106 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

เจาลงิ นอ ย

“โนนไง ปายโฆษณาโรงเรียนฝกลิงอยูฝงตรงขามพอดีเลย ลองเขาไป
เที่ยวชมดูนะ” ลุงสมชายล่ำลาพวกเราดวยไมตรีอยางอารมณดี พอกับพี่นัทเขาไป
จับมืออำลาเจาฟูฟองอีกรอบ ดวยความฉลาดสุดบรรยาย เจาลิงนอยแกลงโยน
ลูกมะพราวที่วางอยูในรถใสพอเปนการทักทาย ซ้ำกระโจนโหนตัวกับโครงเหล็ก
หลังคารถ โถมใสพี่นัทจนพี่ชายฉันตองอุมลิงอยางไมทันตั้งตัว ปกติแลว พี่ชายตัวดี
ของฉันไมกลาแมแตจะจับแมวจับหมา ยิ่งสัตวอื่นดวย เลิกคิดไปไดเลย แตวันนี้กลับ
ตองหลวมตัวใหกับลิงนอย เจาฟูฟองที่แสนฉลาดล้ำเลิศตัวนี้ คนเสียทาลิงอีกแลว
อึ้งทึ่งเสียว ไมเพียงแคเราสี่คน ฝรั่งตางชาติที่กำลังเดินผานไปมา ตางเหลียวมอง
มาทางนี้หมด ดวยความทึ่งกับพฤติกรรมลิงไทยที่ฉลาดสุดๆ สายตาที่ไมนาเชื่อ คน
สามารถฝกลิงไดขนาดนี้

นี่แหละ...ภมู ิปญญาชาวบาน ภมู ิปญญาไทย ภูมิปญญาลิงไทย
เจาฟูฟองเห็นพี่นัทยืนเซอหนาซีดตัวสั่น เธอคงสงสารเลยยิ่งแกลงโนม
คอเขามาโอบ แถมซบเขาที่ซอกคอใหอีกดอก เลนเอาพี่นัทแนนิ่งแนนอนขึ้นไปอีก
โอ...โอเค ไมแกลงละ ขอจับมือกันหนอยแลวกันนะพรรคพวก เจาลิงนอยยื่นมือให
พี่นัทจับ แลวจูบแกมแถมอีกฟอด แลวถอยตัวกลับขึ้นไปยืนหลังกระบะรถตอไป
พนี่ ทั ถงึ กบั ทรดุ ตวั นงั่ พบั เพยี บไปกบั พนื้ ถนน นกึ ไมถ งึ ในสงิ่ ทเี่ กดิ ขนึ้ เมอื่ สองนาทที ผี่ า น
มานี้เลย ลิงอะไรชางเฉลียวฉลาดเฉียบแหลมกวาคน พี่นัท ยอดมนุษยเหนือคนของ
พอ แมท ถี่ อื วา เปน รา งอวตารแหง เทพเจา องคเ หง เจยี วนั นอี้ ึ้งเลย ฉลาดสมเปน ยอดลงิ
แชมปปนขึ้นตนมะพราวแหงเกาะสมุยจริงๆ เจาฟฟู อง ลิงนอยแสนซน
“สงสยั วา พอ จะตอ งสง พนี่ ทั เขา
เรียนตอในวิทยาลัยฝกลิงเพื่อการเกษตร
สุราษฎรธานี ซะแลว” คุณพอแซวซ้ำ
ย้ำเขาอีกเม็ด จนพี่นัททำหนาหงอคอหด
ฉันรีบยกมือออกเสียงสนับสนุนเต็มที่แม
เปนเพียงการกระเซาเยาแหยกันประสา
ครอบครวั กต็ าม แตใ นใจลกึ ๆ ของพวกเรา

๙๘