Page 28 - ประวัติศาสตร์ไทย
P. 28
2-18 ประวตั ิศาสตร์ไทย
นอกจากนย้ี งั พบวา่ ในประเทศไทยมอี กั ษรจารกึ เฉพาะทสี่ ำ� คญั ซงึ่ มอี ายเุ กา่ แกต่ ามยคุ สมยั ทพ่ี ฒั นา
มาโดยลำ� ดบั ต่อๆ มาอกี คอื 22
- อักษรหลังปัลลวะ จากจารึกเนนิ สระบัว ปราจีนบุรี พ.ศ. 1304
- อักษรมอญโบราณ จากจารึกเสาแปดเหลีย่ ม ประมาณตน้ พทุ ธศตวรรษที่ 14
- อักษรขอมโบราณ จากจารกึ ปราสาทตาเมอื นธม พ.ศ. 1421
- อักษรไทยสุโขทัย จากจารกึ พ่อขนุ รามคำ� แหง พ.ศ. 1835
- อกั ษรไทยสมัยอยุธยา จากจารึกแผน่ ดินดีบุก พ.ศ. 1917
- อักษรธรรมลา้ นนา จากจารกึ ลานทองคำ� พ.ศ. 1919
- อกั ษรไทยล้านนา จากจารกึ ลำ� พูน 9 พ.ศ. 1954
- อกั ษรไทยอสี าน จากจารกึ หนองคาย 1 พ.ศ. 2015
จารึกต่างๆ เหล่านี้เป็นพัฒนาการที่ส�ำคัญท่ีแสดงให้เห็นถึงการเกิดขึ้นของตัวอักษรในบ้านเมือง
ตา่ งๆ ของประเทศไทยตั้งแตช่ ว่ งปลายสมัยกอ่ นประวตั ิศาสตรจ์ นเขา้ สู่สมยั ประวตั ิศาสตร์ไดเ้ ปน็ อย่างดี
ขณะเดียวกันชุมชนหมู่บ้านในช่วงเวลาน้ียังมีการติดต่อสัมพันธ์กับชุมชนที่อยู่ลึกเข้าไปภายใน
แผ่นดิน ดังจะเห็นได้จากผลิตผลแบบหน่ึงของชุมชนหนึ่งไปปรากฏอยู่อีกในชุมชนหน่ึงใกล้เคียงกัน เช่น
มกี ารพบเครอ่ื งปน้ั ดนิ เผาแบบบา้ นเชยี งในบรเิ วณลมุ่ แมน่ า้ํ สงคราม และมกี ารพบเครอื่ งปน้ั ดนิ เผาลายเขยี นสี
จากแอง่ สกลนคร พบในเขตเมืองเวียงจนั ทน์ เปน็ ต้น23 สง่ิ ตา่ งๆ เหล่านีเ้ ปน็ ปจั จัยส�ำคัญทที่ �ำใหส้ ังคมใน
ดินแดนไทยเร่ิมเกดิ การเปลี่ยนแปลง ท่ีสำ� คญั คือ การเร่ิมมกี ารขยายตวั ของกล่มุ ชนตา่ งๆ มากข้ึน
แหลง่ ชมุ ชนท่ีแสดงถงึ พัฒนาการอันเนื่องจากการตดิ ตอ่ กบั โลกภายนอกและบา้ นเมอื งใกล้เคยี งท่ี
สำ� คัญในช่วงปลายยคุ โลหะ คือ ชมุ ชนบ้านดอนตาเพชร จังหวดั กาญจนบุรี โดยพบหลกั ฐาน เช่น ตา่ งหู
และจ้ีห้อยคอ หรือ ลิง-ลิง-โอ ท่ีมีลักษณะตามแบบท่ีปรากฏในบริเวณเอเชียตะวันออก พบจ้ีห้อยคอรูป
สิงหเ์ ผ่น และพบลูกปัดหนิ สี ทีม่ ีลกั ษณะตามแบบทป่ี รากฏในบรเิ วณอินเดีย เหล่านี้เป็นหลักฐานส�ำคญั ที่
แสดงให้เห็นว่า บริเวณนี้มีการติดต่อสัมพันธ์กับภายนอกทางทะเล นอกจากชุมชนบ้านดอนตาเพชรแล้ว
ยงั มีเมืองท่สี ำ� คญั ๆ ที่เกดิ ขนึ้ ในช่วงต้นสมัยประวตั ิศาสตร์ ไดแ้ ก่
- เมอื งจนั เสน จงั หวัดนครสวรรค์ นครโบราณสมยั ทวารวดีตอนตน้ ทเี่ ก่าแกท่ ่ีสดุ แห่งหน่งึ
ในลุม่ แมน่ ํา้ เจา้ พระยา พัฒนาข้นึ มาจากชมุ ชนสมยั โลหะตอนปลาย มีอายไุ ม่ตา่ํ กว่า 2,000 ปีมาแลว้ นับ
ไดว้ า่ เปน็ ชมุ ชนแรกเรมิ่ ในสวุ รรณภมู ทิ มี่ กี ารตดิ ตอ่ กบั ทางอนิ เดยี ซง่ึ การตดิ ตอ่ กบั อนิ เดยี ทำ� ใหเ้ มอื งจนั เสน
เป็นชมุ ชนท่นี บั ถอื พทุ ธศาสนามาแตเ่ ร่มิ แรก24
- เมอื งอทู่ อง จงั หวดั สพุ รรณบรุ ี เปน็ เมอื งทมี่ มี นษุ ยม์ าอยอู่ าศยั ตงั้ แตส่ มยั กอ่ นประวตั ศิ าสตร์
เม่อื ประมาณ 2,500 ปีมาแลว้ โดยไดพ้ บหลักฐานประเภทขา้ วของเครือ่ งใช้ และเครอื่ งมือทีเ่ ปน็ โลหะอืน่ ๆ
22 เรือ่ งเดยี วกนั .
23 ธดิ า สาระยา. (2553). กว่าจะเปน็ คนไทย. กรงุ เทพฯ: เมืองโบราณ. น. 126.
24 http://oknation.nationtv.tv/blog/theerasak1/2007/09/16/entry-1 สบื คน้ เม่อื 23 กมุ ภาพนั ธ์ 2560.
