Page 33 - ประวัติศาสตร์ไทย
P. 33
พฒั นาการของบา้ นเมืองก่อนการสถาปนาแคว้นสโุ ขทยั 2-23
ทย่ี อมรบั กนั อยบู่ า้ งแตเ่ ฉพาะนกั วชิ าการในบางกลมุ่ และนกั วชิ าการเหลา่ นไี้ ดพ้ ยายามหาหลกั ฐานเพม่ิ เตมิ
เพื่อใหแ้ นวคดิ นเ้ี กดิ ความน่าเช่อื ถอื มากย่ิงขึน้
ภาพที่ 2.11 แผนที่แสดงการอพยพจากบริเวณมณฑลเสฉวน
ท่ีมา: http://www.thaigoodview.com/node/150397 สืบคน้ เมอ่ื 23 กุมภาพันธ์ 2560.
แนวคดิ ที่ 3 กระจายทว่ั ไปทางตอนใตข้ องประเทศจนี ตอนเหนอื ของภมู ภิ าคเอเชยี ตะวนั ออก
เฉียงใต้ และบริเวณแคว้นอัสสัมในประเทศอินเดีย
ผู้เสนอทฤษฎีน้ี คือ อาร์ชิบัล อาร์ โคคูอันท์ (Archibal R. Colquhoun) ชาวอังกฤษ เขียน
หนังสอื ชือ่ ไครเซ (Chrysi) ซึง่ เล่าเร่ืองการเดนิ ทางสำ� รวจดนิ แดนบริเวณดังกล่าว และเขยี นรายงานไว้วา่
พบคนเชอื้ ชาตไิ ทในแถบนี้ งานเขียนน้ตี ีพมิ พ์ในองั กฤษเมื่อ พ.ศ. 2428 แนวคิดน้สี รปุ ว่าคนไทยเปน็ ชาติ
ที่อพยพจากถิน่ อน่ื ก่อนท่ีจะเขา้ มาต้ังถ่นิ ฐานในบริเวณท่ีราบล่มุ แม่นาํ้ เจา้ พระยา โดยอพยพจากทางเหนือ
มาทางใต้
แนวคดิ นเี้ ปน็ ทย่ี อมรบั ของนกั วชิ าการอยา่ งมาก และไดม้ นี กั วชิ าการหลายทา่ นนำ� แนวคดิ นด้ี งั กลา่ ว
ไปศึกษาหาหลักฐานต่างๆ เพิ่มเติมเพ่ือขยายแนวคิดให้น่าเช่ือถือมากข้ึน เช่น พระยาประชากิจกรจักร
(แชม่ บนุ นาค) ไดเ้ สนอแนวคดิ ตามทฤษฎีลงในหนงั สือ “พงศาวดารโยนก” ตีพมิ พร์ ะหวา่ ง พ.ศ. 2441-
2442 งานช้ินน้ีสรุปว่า ถ่ินก�ำเนิดของชนชาติไทยอยู่กระจัดกระจายในบริเวณตอนใต้ของจีน รวมไปถึง
รฐั อัสสมั ของอนิ เดยี นอกจากนี้ยังมีนกั วิชาการต่างประเทศ เชน่ วลู แกรม อีเบอร์ฮาด (Wolgram Eber-
hard) วิลเลยี ม เครด์ เนอร์ (Willian Credner) เฟรเดอรกิ โมด (Frederick Mod) และศาสตราจารย์
ยอร์ช เซเดส์ (George Coedes) ส่วนนักวิชาการไทย เช่น ศาสตราจารย์หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล
ศาสตราจารยข์ จร สุขพานชิ จิตร ภูมิศกั ด์ิ และบรรจบ พันธุเมธา เป็นต้น
