Page 51 - ประวัติศาสตร์ไทย
P. 51
พัฒนาการของบา้ นเมืองก่อนการสถาปนาแคว้นสุโขทัย 2-41
ขณะเดยี วกนั ในราวพทุ ธศตวรรษที่ 18 เปน็ ชว่ งเวลาทก่ี ารคา้ ขายทางทะเลกบั ดนิ แดนใกลเ้ คยี งและดนิ แดน
ท่ีห่างไกลก�ำลังรุ่งเรือง โดยเฉพาะการค้าขายกับจีน ซึ่งสภาพภูมิศาสตร์ของเมืองอโยธยาอยู่ติดทะเล
มากกวา่ ละโว้ คอื อยู่ในบรเิ วณชุมทางของแมน่ ํ้าสายใหญๆ่ 3 สาย คือ แมน่ ้ําเจ้าพระยา แม่น้ําลพบรุ ี และ
แมน่ าํ้ ปา่ สกั ทำ� เลดงั กลา่ วเหมาะทจี่ ะเปน็ เมอื งทา่ คา้ ขายทง้ั กบั ดนิ แดนภายในและดนิ แดนทอ่ี ยหู่ า่ งไกล ดงั นน้ั
จงึ เปน็ เหตผุ ลสำ� คญั ทท่ี ำ� ใหแ้ ควน้ ละโวต้ อ้ งยา้ ยศนู ยก์ ลางการปกครองมาอยทู่ อ่ี โยธยาแทน หรอื กลา่ วงา่ ยๆ
การย้ายศูนย์กลางการปกครองในครั้งน้ีมาจากเหตุผลทางการค้าขายหรือเศรษฐกิจนั่นเอง และเมืองย้าย
ศูนย์กลางการปกครองจากเมืองละโว้มาอยู่ท่ีเมืองอโยธยาในบริเวณปากน้ําแม่เบี้ย (บริเวณฝั่งตะวันออก
ของตัวเมอื งอยธุ ยาในปัจจุบัน) ทำ� ใหเ้ กดิ การเปลย่ี นชือ่ แควน้ เป็นแควน้ อโยธยาตามไปดว้ ย
แคว้นอโยธยาไดส้ บื ทอดวัฒนธรรมหลายอยา่ งมาจากเมืองละโว้ ต่อมาตอนปลายพทุ ธศตวรรษท่ี
19 ดนิ แดนแถบน้ีมีจงึ ก�ำลงั ไพรพ่ ลมากข้ึน ท่สี ำ� คญั มีความสัมพนั ธใ์ กล้ชดิ ทางการเมอื ง และทางเครือญาติ
กับเมอื งสพุ รรณภมู ิจนสามารถรวมตัวกันก่อตั้งเปน็ อาณาจักรอยธุ ยาใน พ.ศ. 1893
แคว้นสุพรรณภูมิ
เมอื งสพุ รรณภมู ปิ รากฏชอ่ื ครง้ั แรกในศลิ าจารกึ หลกั ท่ี 1 (ศลิ าจารกึ พอ่ ขนุ รามคำ� แหง) เมอื งนตี้ ง้ั อยู่
ในเขตตะวันตกของท่ีราบลุ่มแม่น้ําเจ้าพระยา และอยู่ติดกับแม่น้ําสุพรรณบุรี มีบ้านเมืองกระจายกันอยู่
แถบบรเิ วณลมุ่ แมน่ าํ้ ทา่ จนี แมน่ าํ้ แมก่ ลอง แมน่ า้ํ เพชรบรุ ี และแมน่ า้ํ นอ้ ย เปน็ ดนิ แดนทเี่ ชอ่ื วา่ มศี นู ยก์ ลาง
อยู่ทน่ี ครชยั ศรี (นครปฐมโบราณ) แคว้นสุพรรณบุรเี ป็นแควน้ ทพี่ ัฒนามาจากแคว้นนครชยั ศรี ต่อมาได้มี
การยา้ ยศนู ยก์ ลางการปกครองจากเมอื งนครชยั ศรมี าอยทู่ เี่ มอื งสพุ รรณภมู หิ รอื สพุ รรณบรุ จี งึ ไดม้ กี ารเปลย่ี น
ชื่อแคว้นตามไปดว้ ย
สาเหตขุ องการยา้ ยศนู ยก์ ลางการปกครอง จากเมอื งนครชยั ศรมี าอยทู่ เี่ มอื งสพุ รรณภมู กิ เ็ ชน่ เดยี วกบั
การย้ายศูนย์กลางจากเมืองละโว้มาท่ีเมืองอโยธยา คือ เรื่องความสะดวกในการคมนาคม ติดต่อค้าขาย
ระหวา่ งดนิ แดนภายในกบั ดนิ แดนทอี่ ยไู่ กลออกไปหรอื เหตผุ ลทางเศรษฐกจิ นนั่ เอง โดยลำ� นา้ํ ทเ่ี คยไหลผา่ น
เมอื งนครชยั ศรเี พอ่ื ออกสทู่ ะเลเกดิ ตน้ื เขนิ ทำ� ใหไ้ มส่ ะดวกทจ่ี ะใชต้ ดิ ตอ่ คา้ ขายทางทะเลโดยเฉพาะอยา่ งยงิ่
การค้ากับพ่อค้าชาวจีน ในขณะท่ีเมืองสุพรรณภูมินั้นอยู่ริมแม่นํ้าสุพรรณบุรี ซ่ึงเป็นแม่นํ้าใหญ่ที่สามารถ
ติดต่อกับอ่าวไทยและดินแดนภายในท่ีอยู่ริมแม่นํ้าได้สะดวก และยังเป็นเมืองที่มีแม่นํ้าไหลผ่านกลาง ซ่ึง
ลกั ษณะของเมอื งเชน่ นี้มปี ระโยชน์ในการติดตอ่ ค้าขายทางเรือไดส้ ะดวก
แคว้นสุพรรณภูมิมีเศรษฐกิจที่ส�ำคัญ คือ ปลูกข้าวเป็นหลัก นอกจากน้ียังสามารถท�ำเครื่องปั้น
ดนิ เผาเพอ่ื ใชส้ อยในทอ้ งถน่ิ ของตน และสง่ ขายยงั ดนิ แดนอนื่ ๆ โดยแหลง่ ผลติ เครอ่ื งปน้ั ดนิ เผาทส่ี ำ� คญั ของ
แคว้นสุพรรณภมู ิ คอื 52
1. แหล่งเตาบ้านสมุน เป็นแหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่ผลิตส�ำหรับใช้สอยภายในท้องถิ่นของ
ตนเอง
2. แหล่งเตาบ้านบางปูน เปน็ แหลง่ ผลติ เครอื่ งปน้ั ดนิ เผาทผ่ี ลติ เพอ่ื สง่ ออกขายยงั ตา่ งประเทศและ
เมืองชายฝงั่ ทะเลอา่ วไทย
52 ธดิ า สาระยา. เรอื่ งเดียวกนั . น. 349-350.
