Page 17 - ภาษาอังกฤษสำหรับครูสอนภาษา
P. 17
ลักษณะทวั่ ไปของภาษา 1-7
เรื่องที่ 1.1.1
ภาษาเป็นสมบัติของสังคม
ภาษาเริ่มมีมาแต่เม่ือใด และมีมาได้อย่างไรน้ันเป็นค�ำถามท่ีมนุษย์ขบคิดกันมาแต่โบราณ
และยังหาข้อยุติไม่ได้ ท้ังน้เี พราะขาดข้อมลู และหลักฐานตา่ งๆ ท่ีจะมาสนบั สนนุ หรือพสิ ูจน์ค�ำตอบ
และขอ้ คดิ เหน็ ตา่ งๆ แตอ่ ยา่ งไรกด็ ไี มว่ า่ คำ� ตอบจะเปน็ อยา่ งใด ความจรงิ มอี ยวู่ า่ มนษุ ยเ์ ราไดใ้ ชภ้ าษา
ติดต่อส่ือสารกันมาเป็นเวลานับพันๆ ปีแล้ว และภาษาท่ีใช้อยู่ก็มีจ�ำนวนมากมาย มีผู้ประมาณว่า
ถา้ รวบรวมภาษาของชนทุกกลุ่มตามท่ีตา่ งๆ ท่ัวโลกแล้ว คงจะไมต่ ํา่ กว่า 4,000 ภาษา
ในเมื่อการพูดจากันระหว่างบุคคลในสังคมเป็นส่ิงท่ีมนุษย์ท�ำอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะใน
สถานการณ์ใด ก็อาจมีผู้ถามว่าการพูดเป็นกิจกรรมประเภทเดียวกับการเดิน การว่ิงหรือไม่ หาก
พจิ ารณาอยา่ งเผนิ ๆ กอ็ าจจะเหน็ วา่ การเดนิ การวงิ่ และการพดู นนั้ คลา้ ยกนั คือเปน็ สงิ่ ทเี่ ราท�ำโดย
ไม่ต้องหยุดคิดว่าอวัยวะต่างๆ ที่เก่ียวข้องจะเคล่ือนไหวอย่างไร แต่ถ้าพิจารณาให้ดีแล้วจะเห็นว่า
การเดินและการวิ่งเป็นกิจกรรมท่ีเป็นไปตามธรรมชาติ เพราะเด็กเล็กๆ ไม่ว่าพ่อแม่จะเป็นใคร
เกดิ ทใ่ี ด เตบิ โตในสังคมแบบไหน ถา้ รา่ งกายสมประกอบแลว้ จะหัดเดนิ และหัดว่งิ ไดเ้ หมอื นๆ กัน
สว่ นการพดู นน้ั เปน็ เรอื่ งทแี่ ตกตา่ งออกไป แมเ้ ดก็ จะมอี วยั วะทใ่ี ชใ้ นการออกเสยี งเหมอื นกนั และสอน
พูดในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน ภาษาของเด็กแต่ละคนจะแตกต่างกันไปตามสังคมท่ีเด็กเติบโตขึ้นมา
ภาษาทเ่ี ดก็ พดู จะเปน็ ภาษาของบคุ คลทใี่ กลช้ ดิ เดก็ และในระยะทกี่ ำ� ลงั สอนพดู นน้ั ถา้ มกี ารโยกยา้ ย
ถน่ิ ฐานจากสงั คมหนง่ึ ไปยงั อกี สงั คมหนง่ึ ทใ่ี ชภ้ าษาแตกตา่ งกนั ออกไป เดก็ กจ็ ะเรยี นรภู้ าษาของสงั คม
ใหม่ และในกรณีเด็กผู้น้ันไม่มีโอกาสได้ใช้ภาษาของสังคมเดิมอีกเลย เมื่อโตขึ้นก็จะใช้ภาษาของ
สังคมเดิมนั้นไม่ได้ ดังนั้นเด็กที่เกิดในท้องที่เดียวกัน หรือแม้แต่พ่ีน้องท้องเดียวกัน ถ้าเติบโตใน
สงั คมทใี่ ชภ้ าษาตา่ งกนั ก็จะพูดภาษาตา่ งๆ กันไป และไมส่ ามารถติดต่อสือ่ สารกนั ได้
ถา้ เราพจิ ารณาววิ ัฒนาการของภาษาในสงั คมต่างๆ แล้ว จะเห็นว่า ภาษานัน้ เปลย่ี นแปลง
ไปตามวิถีชีวิตและความเจริญก้าวหน้าของบุคคลในสังคม แม้แต่ในกลุ่มท่ีใช้ภาษาเดียวกัน ความ
แตกต่างทางด้านความเป็นอยู่ สภาพภมู ิประเทศ และดนิ ฟา้ อากาศ กอ็ าจทำ� ใหล้ ักษณะของภาษา
ทแี่ ตล่ ะพวกใชม้ คี วามแตกตา่ งกนั ได้ เชน่ ภาษาองั กฤษทใ่ี ชใ้ นสว่ นตา่ งๆ ของโลก เปน็ ตน้ วา่ ภาษา
อังกฤษในอังกฤษ ภาษาอังกฤษในสหรัฐอเมริกา ภาษาอังกฤษในแคนาดา ภาษาอังกฤษใน
ออสเตรเลีย และภาษาอังกฤษในแอฟริกาใต้ แม้ว่าลักษณะโดยทั่วไปจะคล้ายคลึงกัน แต่ความ
แตกตา่ งในเรอ่ื งของเสยี ง ของศพั ทส์ ำ� นวน และโครงสรา้ งบางอยา่ ง ทำ� ใหภ้ าษาองั กฤษในแตล่ ะแหง่
มีลักษณะเฉพาะแตกต่างไปจากภาษาอังกฤษในแห่งอ่ืนๆ อีกประการหนึ่งการที่หลายประเทศใช้
ภาษาองั กฤษเปน็ เพราะวา่ คนทพ่ี ดู ภาษาองั กฤษไดเ้ ขา้ ไปตงั้ ถน่ิ ฐานในทเ่ี หลา่ นนั้ กอ่ น หรอื มอี ทิ ธพิ ล
