Page 54 - สังคมมนุษย์
P. 54
13-44 สังคมมนษุ ย์
1. ประชากรมีความสัมพันธ์แบบปฐมภูมิ ประชากรอยตุู่ ามธรรมชาติ ไมห่ นาแนน่ มกี ารแขง่ ขนั
กนั น้อยสภาพการครองชพี ต�่ำ
2. ส่วนใหญ่ยังประกอบอาชีพทางการเกษตร ท�ำให้ต้องพึ่งพาอาศัยแรงงานแลกเปลี่ยนกัน มี
ความใกลช้ ิดกนั จงึ มีความสนทิ สนมกัน
3. ลกั ษณะครอบครวั มคี วามสมั พนั ธก์ นั แนน่ แฟน้ เปน็ หนว่ ยทส่ี ำ� คญั ทางเศษฐกจิ ชว่ ยกนั ทำ� งาน
ท�ำเครอื่ งมือ เคร่อื งใช้ทอผา้ เอง ทำ� อาหารเอง
4. ชุมชนมักตั้งอยู่นอกเมือง เปน็ หมู่บ้าน ตำ� บล กระจายอยู่หา่ งกัน มปี ระชากรไมห่ นาแนน่
5. วัดและศาสนสถาน เป็นสถานที่ส�ำหรับประกอบพิธีกรรมศาสนา ในสมัยก่อนวัดเป็นแหล่ง
ความรู้ อบรมบม่ นิสัย ปัจจุบันวัดก็ยงั มคี วามส�ำคญั อยไู่ มน่ ้อย
6. ส่วนใหญ่ยึดมั่นอยู่กับขนบธรรมเนียม จารีตประเพณี ไมค่ อ่ ยเปลย่ี นแปลงงา่ ยๆ มชี วี ติ ความ
เปน็ อยู่ทีเ่ รยี บง่าย
7. ค่านิยมในเร่ืองคุณงามความดีในทางศาสนา เปน็ ตวั ควบคมุ ความประพฤตทิ างสงั คม
ลักษณะสังคมเมือง (Urban Society) จดั วา่ เปน็ สงั คมทมี่ คี วามซบั ซอ้ น เปน็ ศนู ยก์ ลางทางความ
เจริญ และความเสือ่ มรวมอยดู่ ้วย เมอื งเปน็ สถานท่ีตง้ั ถน่ิ ฐานอันถาวร หนาแน่นด้วยประชากร และเปน็ ที่
รวมของคนท่มี คี วามแตกตา่ งทางพืน้ เพ ซ่งึ อยใู่ นเขตเมอื ง เทศบาล เปน็ ตน้ สงั คมเมืองมีลกั ษณะดังน้ี
1. ประชากรมีความสัมพันธ์กันแบบทุติยภูมิ ประชากรอยู่อย่างหนาแน่น มีการแข่งขันสูง มี
ชุมชนอตุ สาหกรรม ฐานะรำ่� รวยและยากจนแตกตา่ งกัน
2. มีอาชีพหลากหลาย ทง้ั ธรุ กจิ การคา้ ราชการ ลกู จา้ ง อตุ สาหกรรม อาชพี บรกิ าร ฯลฯ ความ
สัมพนั ธข์ องกลุ่มคนมคี วามผกู พนั ธ์กันน้อยมาก ต่างรกั ษาผลประโยชนข์ องตนเอง
3. ครอบครัวมีความผูกพันน้อย เพราะความจ�ำเปน็ ในเรอื่ งของเศษฐกจิ สมาชกิ ในครอบครวั มี
ภาระตอ้ งทำ� ไมค่ ่อยมีเวลาให้แกก่ นั อกี ทั้งความผกู พันกบั เพ่อื นบ้านก็มีน้อย
4. ชุมชนตั้งอยู่ในเขตที่มีผู้อาศัยอยู่เป็นจ�ำนวนมาก เป็นศนู ย์กลางความเจริญ มีประชากรหนา
แนน่ กวา่ ชนบท มกั เกิดปญั หาขึ้นในสงั คมมากมาย
5. วัดและศาสนสถานยังเป็นที่สักการะเคารพ แตค่ นไทยในปจั จบุ นั เหน็ สถาบนั ทางศาสนาเปน็
เพยี งสถานที่ประกอบพธิ กี รรมทางศาสนา และส่งั สอนหลกั ธรรม จริยธรรม แก่คนในสงั คมเทา่ นั้น
6. มีการละเมิดขนบธรรมเนียม จารตี ประเพณที ีด่ งี าม รบั อิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวนั ตกสูง
7. ค่านิยมจะเน้นหนักในเร่ืองอ�ำนาจ ความม่ันคง การยกยอ่ งสังคมช้นั สงู และมีความต้องการ
ในการเลอ่ื นชั้นทางสงั คมสงู
เมือ่ สังคมไทยมลี ักษณะทีแ่ บ่งออกเปน็ สงั คมชนบทและสงั คมเมือง ซง่ึ สังคมชนบทแม้จะดวู า่ เปน็
สังคมท่ีเรียบง่าย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า สังคมชนบทจะปราศจากซึ่งปัญหาสังคม ดังน้ันไม่ว่าจะเป็น
สังคมเมอื งหรือสงั คมชนบท ก็ลว้ นแตเ่ กิดปญั หาสังคมขึน้ ไดท้ ้งั นัน้ เพียงแตป่ ัญหาสงั คมทีพ่ บในเมอื งจะดู
มากกว่าและรุนแรงกว่าในชนบท ทเี่ ปน็ เช่นนเี้ พราะ (พัทยา สายหู, 2544, น. 215-219)
