Page 24 - การรายงานข่าวและการบรรณาธิกร
P. 24
5-14 การรายงานข่าวและการบรรณาธิกร
เมอื่ โจทกฟ์ อ้ งและนำ� สบื พยานยนื ยนั ขอ้ เทจ็ จรงิ อยา่ งหนงึ่ ถา้ จำ� เลยไมน่ ำ� สบื พยานใหเ้ หน็ เปน็ อยา่ งอนื่
ศาลยอ่ มรบั ฟงั ข้อเท็จจริงเปน็ ยตุ ติ ามท่โี จทก์นำ� สืบ
ตัวอย่าง จำ� เลยมจี ดหมายซง่ึ มขี อ้ ความหมนิ่ ประมาทสง่ ทางไปรษณยี ล์ งทะเบยี นถงึ โจทกโ์ ดยตรง
ไปยังส�ำนักงานโจทก์ แสดงเจตนาของจ�ำเลยว่าจะให้โจทก์เท่านั้นทราบข้อความในจดหมาย มิใช่เจตนา
เปน็ การใสค่ วามโจทกต์ อ่ บคุ คลทส่ี าม แม้เสมยี นของโจทก์ทราบข้อความจากจดหมายที่จ�ำเลยสง่ ไปถึงตัว
โจทก์น้ัน ก็เป็นเร่ืองนอกเหนือเจตนาของจ�ำเลย การกระท�ำของจ�ำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามประมวล-
กฎหมายอาญา มาตรา 326 และ 328
จำ� เลยมจี ดหมายถงึ โจทก์ แมข้ อ้ ความในจดหมายเปน็ การดหู มนิ่ แตก่ ารทจ่ี ำ� เลยสง่ จดหมายไปกวา่
จะถงึ โจทกก์ ต็ า่ งวนั เวลากนั จงึ ไมม่ ลี กั ษณะเปน็ การดหู มน่ิ ซงึ่ หนา้ ตามความหมายในมาตรา 393 ทง้ั ไมใ่ ช่
เป็นการดูหมิน่ ดว้ ยการโฆษณา
คา่ สนิ ไหมทดแทนจะพงึ ใชโ้ ดยสถานใดเพยี งใดนน้ั ใหศ้ าลวนิ จิ ฉยั ตามควรแกพ่ ฤตกิ ารณแ์ ละความ
รา้ ยแรงแหง่ ละเมดิ
อนึ่ง ค่าสินไหมทดแทนนั้น ได้แก่การคืนทรัพย์สินอันผู้เสียหายต้องเสียไปเพราะละเมิด หรือใช้
ราคาทรพั ยส์ นิ นนั้ รวมทงั้ คา่ เสยี หายอนั จะพงึ บงั คบั ใหใ้ ช้ เพอื่ ความเสยี หายอยา่ งใดๆ อนั ไดก้ อ่ ขนึ้ นน้ั ดว้ ย
(มาตรา 438)
บคุ คลใดทำ� ใหเ้ ขาตอ้ งเสยี หายแกช่ อ่ื เสยี ง เมอ่ื ผตู้ อ้ งเสยี หายรอ้ งขอ ศาลจะสงั่ ใหบ้ คุ คลนน้ั จดั การ
ตามควร เพ่ือท�ำให้ชื่อเสียงของผู้นั้นกลับคืนดี แทนให้ใช้ค่าเสียหาย หรือทั้งให้ใช้ค่าเสียหายด้วยก็ได้
(มาตรา 447)
มาตรา 438 และมาตรา 447 เป็นบทบัญญัติเพ่ือชดใช้ความเสียหายอันเกิดจากการละเมิดการ
ชดใช้เป็นค่าสินไหมทดแทน การคืนทรพั ย์ การใช้ราคาทรัพย์ รวมท้ังค่าเสียหาย หรือการทำ� ให้ชื่อเสียง
กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น การขอขมาทางหน้าหนังสือพิมพ์ การลงรายละเอียดข้อเท็จจริงเพื่อแก้ไข
ความเขา้ ใจผิด
สิทธเิ รยี กร้องค่าเสยี หายอันเกิดแตม่ ลู ละเมดิ น้ัน ท่านวา่ ขาดอายคุ วาม เมอื่ พ้นปีหนึง่ นบั แต่วันท่ี
ผตู้ อ้ งเสยี หายรถู้ งึ การละเมดิ และรตู้ วั ผจู้ ะพงึ ตอ้ งใชค้ า่ สนิ ไหมทดแทน หรอื เมอ่ื พน้ สบิ ปนี บั แตว่ นั ท�ำละเมดิ
แตถ่ ้าเรียกรอ้ งคา่ เสยี หายในมูลอนั เป็นความผิดมีโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา และมีกำ� หนด
อายคุ วามทางอาญายาวกวา่ ที่กล่าวมานั้นไซร้ ท่านให้เอาอายคุ วามทยี่ าวกวา่ น้นั มาบงั คบั (มาตรา 448)
อายคุ วาม หมายถึง ระยะเวลาทก่ี ฎหมายกำ� หนดให้ใชส้ ทิ ธิเรียกรอ้ ง เชน่ นายบี ถูกละเมิดโดย
หนังสือพิมพ์น�ำภาพท่ีนายบีสวมชุดว่ายน้�ำมาตีพิมพ์ในฉบับวันท่ี 8 มกราคม พ.ศ. 2553 โดยมิได้ขอ
อนุญาตจากนายบี กรณีน้ีนายบีมีสิทธิฟ้องเจ้าของหนังสือพิมพ์และบรรณาธิการให้รับผิดฐานละเมิดได้
ตั้งแต่วนั ท่ี 8 มกราคม พ.ศ. 2553 จนถึงวันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2554 เป็นระยะเวลา 1 ปี หากนายบี
ไมฟ่ อ้ งภายในวนั ท่ี 7 มกราคม ถือวา่ หมดอายคุ วาม
หรือในอีกกรณีหน่ึงนายบไี ม่ทราบว่ามกี ารละเมดิ เกดิ ข้ึนเม่อื วันท่ี 8 มกราคม พ.ศ. 2548 แตม่ า
ทราบเมอ่ื วันท่ี 17 กันยายน พ.ศ. 2553 กรณีน้ีนายบยี ังมีสทิ ธฟิ อ้ งเจา้ ของหนงั สือพมิ พ์และบรรณาธิการ
