Page 28 - การรายงานข่าวและการบรรณาธิกร
P. 28
5-18 การรายงานข่าวและการบรรณาธกิ ร
หรอื สงิ่ บนั ทกึ เสยี ง บนั ทกึ ภาพ หรอื บนั ทกึ อกั ษร กระทำ� โดยการกระจายเสยี ง หรอื การกระจายภาพ หรอื
โดยกระทำ� การป่าวประกาศดว้ ยวธิ ีอนื่ เช่น การรายงานข่าวไปสูส่ าธารณชน บอ่ ยครง้ั อาจกอ่ ให้เกดิ ความ
เสยี หายแกบ่ คุ คลได้ หากการรายงานขา่ วมคี วามผดิ ตามมาตรา 326 กต็ อ้ งโดยเพมิ่ โทษเพราะการรายงาน
ขา่ วทางหนังสือพมิ พ์เปน็ การโฆษณาตามมาตรา 328 ดว้ ย
ตัวอย่าง หนังสือพิมพ์ระบุช่ือและนามสกุล และลงรูปโจทก์ในคอลัมน์ซึ่งมีความหมายว่าโจทก์
ประพฤตอิ ยา่ งคนไรศ้ ลี ธรรม การทโี่ จทกผ์ า่ นการอบรมสมั มนาหลกั สตู รนกั บรหิ ารไมไ่ ดช้ ว่ ยดดั สนั ดานและ
นิสัยให้กลับตัวกลับใจมีคุณธรรม โจทก์มีส่วนพัวพันเป็นผู้จ้างวานฆ่าผู้ส่ือข่าวหนังสือพิมพ์ เพราะโจทก์
มนี สิ ยั ชอบวางอำ� นาจบาตรใหญ่ มอี ารมณอ์ อ่ นไหวงา่ ยและใชอ้ ำ� นาจในทางทผ่ี ดิ อำ� นาจฝา่ ยตำ่� จงึ เขา้ ครอบงำ�
ถ้าประเทศมีข้าราชการระดับบริหารอย่างโจทก์ บ้านเมืองจะไปไม่รอด ดังน้ีถือไม่ได้ว่าเป็นการเสนอ
ข้อความโดยสุจริต ด้วยความเป็นธรรมอันเป็นนิสัยของหนังสือพิมพ์จะพึงกระท�ำ หรือเป็นการแถลงข่าว
ตามขอ้ เทจ็ จรงิ ทีเ่ กดิ ขึ้นจงึ เปน็ การหมิ่นประมาทโจทก์
4. ข้อยกเว้น (มาตรา 329)
มาตรานีใ้ หค้ วามค้มุ ครองในกรณีทเี่ ปน็ การแสดงความคิดเห็นหรือขอ้ ความโดยสจุ รติ เชอ่ื ว่าเป็น
ความจรงิ ก็จะไมม่ ีความผิดฐานหมนิ่ ประมาท
ตัวอย่าง กรณีชาวบ้านผู้ประสบภัยได้ร้องเรียนผ่านส่ือมวลชนว่าของที่ได้รับบริจาคมาไม่ถึงตน
ไปตกอยู่กับหัวหน้าหมู่บ้านในพื้นท่ีประสบภัยซ่ึงความจริงมิได้เป็นเช่นนั้น แต่ถ้าชาวบ้านเชื่อว่าเป็น
เช่นนนั้ จรงิ การกลา่ วของชาวบ้านเปน็ การกลา่ วโดยสจุ ริตผูน้ ัน้ ไม่มีความผิดฐานหม่นิ ประมาท
(1) เพื่อความชอบธรรม ป้องกันตนหรือป้องกันส่วนได้เสียเกี่ยวกับตนตามคลองธรรมแสดง
ความคดิ เหน็ หรอื ขอ้ ความโดยสจุ รติ หมายความวา่ การใสค่ วามนน้ั เปน็ การแสดงความคดิ เหน็ หรอื ขอ้ ความใด
โดยเช่ือวา่ เป็นจรงิ กลา่ วโดยมีเหตผุ ลว่ามสี ทิ ธจิ ะกลา่ วเช่นน้ันได้ เพื่อความถูกตอ้ งตรงตามความคดิ เห็น
ของคนธรรมดา เพอื่ ปอ้ งกนั ความเสอื่ มเสยี ของตนเองหรอื สว่ นไดเ้ สยี ของตนตามกฎหมาย แมจ้ ะเกดิ ความ
เสียหายแกผ่ ้ถู ูกกล่าวถงึ ก็ไมผ่ ิดฐานหม่นิ ประมาท
ตัวอย่าง โจทกไ์ ดร้ บั มอบหมายจากจำ� เลยใหด้ ำ� เนนิ คดกี บั น. ในขอ้ หาฉอ้ โกง จำ� เลยชำ� ระคา่ จา้ ง
วา่ ความสว่ นหน่ึงใหแ้ ลว้ แต่โจทกย์ งั ไมฟ่ ้องคดี หลงั จากนนั้ 1 ปี จ�ำเลยทวงเงนิ ค่าจ้างวา่ ความคนื โจทก์
กย็ งั ไมไ่ ดฟ้ อ้ ง น. นอกจากนี้ ในคดที ่ี ณ สามจี ำ� เลยแตง่ ตง้ั โจทกเ์ ปน็ ทนายความโดยใหจ้ ำ� เลยเปน็ ผรู้ บั มอบ
อ�ำนาจฟ้อง ส. โจทก์กม็ ไิ ด้จัดการให้ ณ และจ�ำเลยลงลายมอื ชื่อในช่องผมู้ อบอำ� นาจและผรู้ ับมอบอ�ำนาจ
จนศาลมีค�ำส่ังจ�ำหน่ายคดี พฤติการณ์ท้ังสองกรณีดังกล่าวย่อมท�ำให้จ�ำเลยเชื่อว่าโจทก์ไม่สนใจในการ
ด�ำเนินคดี บกพร่องต่อหน้าท่ี ท�ำให้จ�ำเลยได้รับความเสียหาย เพราะผู้ที่จ�ำเลยประสงค์จะฟ้องได้รับ
ประโยชนไ์ มต่ อ้ งถกู ดำ� เนนิ คดี ฉะนนั้ การทจ่ี ำ� เลยพดู กบั ป. วา่ “ไมว่ า่ จา้ งทนายแดง (โจทก)์ แลว้ ทนายแดง
ชอบฮวั้ คดี ไมส่ นใจตดิ ตามคด”ี จงึ เปน็ การแสดงความคดิ เหน็ โดยสจุ รติ เพอื่ ความชอบธรรมปอ้ งกนั ตนหรอื
ป้องกันส่วนได้เสียเกี่ยวกับตนตามคลองธรรม ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 329(1) จ�ำเลยไม่มี
ความผิดฐานหมิ่นประมาทเหตุยกเวน้ ความผิด (มาตรา 329)
