Page 118 - ท้าวมหาชมพู
P. 118
80 ท้าวมหาชมพู
กถ็ งึ ซึง่ วสิ ญั ญภี าพลม้ กลงิ้ อยกู่ บั ที่ แลมฉี นั ใด สตั วทัง้ หลายอนั
หลงดว้ ยเบญ็ จขนั ธน์ นั้ กถ็ งึ ซงึ่ วสิ ญั ญภี าวะลม้ กลงิ้ อยใู่ นไตรยภพ
โลก มอิ าจยกตนออกจากสงั สารโอฆนไี้ ดม้ อี ปุ ระไมยดงั นนั้ ดกู ร
สงฆท์ ัง้ ปวง อยา่ พงึ ประโยชนด์ ว้ ยเบญ็ จขนั ธ์ พจิ ารณาใหเ้ หน็ วา่
เบญ็ จขนั ธน์ ีห้ าแกน่ สารมไิ ด้ เปนเครือ่ งเปือ่ ยเครือ่ งเนา่ สจุ อิ สภุ งั
เมื่อมีพระพุทธฎีกาตรัสบอกพระกรรมฐาน ด้วยประการฉนี้
พระยาชมพบู ดเี ถรไดร้ บั ประทานฟงั กบ็ นั ลถุ งึ พระอรหตั ตดั กเิ ลศ
ธรรมทั้งปวงได้ขาดจากขันธสันดาน “สพฺเพราชาโนว อมจฺจา”
ฝ่ายพระยาร้อยเอ็จพระองค์แลอำมาตย์แสนหน่งึ แต่บันดาท่ไี ด้
บรรพชาในครั้งนั้นเมื่อได้รับพระราชทานฟังกรรมฐาน ได้สำเร็จ
พระอรหัตพร้อมสิ้นด้วยกัน
“พลนกิ ายา ชมพฺ ปู ตติ เฺ ถรํ วนทฺ ติ วฺ า” ฝา่ ยพวกพลนกิ าย
ทั้งหลายก็ชวนกันเข้าไปถวายนมัศการพระชมพูบดีเถรอำลาเพื่อ
จะกลบั ไปสบู่ า้ นเมอื งแหง่ ตน พระชมพบู ดเี ถร กส็ งั่ เนอื้ ความมาถงึ
พระราชบุตรแลพระอรรคมเหษีว่า ท่านทั้งปวงจงบอกว่าเรานี้
ประพฤติซึ่งโลกุตตรประเวณีแล้ว ให้เจ้าศิริคุตรแลนางกาญจน
เทวแี สวงหาซงึ่ โลกตุ ตรประเวณเี หมอื นเรานเี้ ถดิ เมอื่ พระชมพบู ดี
เถรสงั่ เนอื้ ความฉนี้ พวกพลนกิ ายทงั้ หลายนนั้ กลบั มาถงึ พระนคร
แลว้ กก็ ราบทลู แจง้ ประพฤตขิ า่ วสาสน์ นนั้ แกน่ างกาญจนเทวี แล
เจา้ ศริ คิ ตุ รราชกมุ าร นางกาญจนเทวแี ลเจา้ ศริ คิ ตุ รไดฟ้ งั ประพฤติ
ขา่ วสาสน์ กเ็ สดจ็ ออกนอกพระนครกบั ดว้ ยเสนางคนกิ รทัง้ หลาย
เปนอันมากมาสู่สำนักนิ์พระชมพูบดีเถร สมเด็จพระมหากรุณา
