Page 120 - ท้าวมหาชมพู
P. 120
82 ท้าวมหาชมพู
สัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ใช้เจ้ามาฆสามเณรให้ย่อมรรคาเข้าให้ใกล้
นางกาญจนเทวีแลเจ้าศิริคุตรราชกุมารนั้น มาวันเดียวก็บันลุถึง
สำนกั นิข์ องสมเดจ็ พระมหากรณุ า เมือ่ เสดจ็ ถงึ จงึ ลงจากสวุ รรณ
สีวิกากาญจน์ยานมาศมีนางทั้งหลายพันหนึ่ง เปนบริวารไปสู่
สำนกั นสิ์ มเดจ็ พระมหากรณุ า ถวายนมศั การสมเดจ็ พระพทุ ธองค์
แล้วก็กราบทูลถามว่า พระพุทธเจ้าข้า พระชมพูบดีเถรนี้อยู่ใน
สถานที่ใด ดูกรอุบาสิกาจงพิจารณาดูตามสำคัญแต่ก่อนนั้นเถิด
ครั้งนั้นพระชมพูบดีเถรนฤมิตรรูปนั้นถึงพันหนึ่ง แล้วก็นั่งอยู่ใน
ท่ามกลางแห่งรูปนฤมิตรทั้งปวงนั้น นางกาญจนเทวีนั้นทอด
พระเนตรแสวงไปในระหว่างแห่งรูปนฤมิตร ก็มิรู้จักว่าองค์ไหน
เปนพระชมพบู ดเี ถร เหตวุ า่ รปู นฤมติ รพนั หนงึ่ นนั้ มวี รรณสณั ฐาน
เหมือนกันกับพระชมพูบดีเถร สมเด็จพระมหากรุณาก็รู้แจ้งว่า
นางกาญจนเทวีนั้นมิรู้จักพระองค์ พระชมพูบดีเถรจึงมีพระพุทธ
ฎีกาตรัสว่า ดูกรพระราชเทวี “ปกฺโกสาหิ” ท่านจงร้องเรียก
พระชมพูบดีเถรตามเคยเรียกแต่ก่อนนั้นเถิด นางกาญจนเทวีก็
รอ้ งเรยี กตามเคยเรียกมาแต่ก่อน เมื่อรู้จักองคแ์ หง่ พระชมพบู ดี
เถรแล้ว นางกาญจนเทวีก็เข้าไปใกล้ถวายนมัศการพระชมพูบดี
เถรโดยสัจเคารพ แล้วมาฟังพระสัทธรรมเทศนาในสำนักนิ์ของ
สมเด็จพระมหากรุณา พระนางมีศรัทธา จึงตัดมวยพระเกษแล
ปิ่นแก้วบูชาพระสัทธรรมเทศนาแล้วก็ขอบรรพชาอุปสมบท
พระพุทธองค์ก็ส่งไปให้บวชในสำนักนิ์ของพระพิมพาเถรีภิกษุนี
นางกาญจนเทวี ก็ได้สำเร็จพระอรหัตรผลในขณะที่ทรงบรรพชา
