Page 140 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 140
104 ศิริวิบุลกิตต์
ิ รูข้ ้อแคน้ ขดั เคืองอนสุ ร
โอ้โอพ๋ ระมามรณน์ ิจจาเอย๋
ลกู ไม่ทราบเหตผุ ลยุบลเรอื่ ง ลกุ ขึ้นทกั ลกู นอ้ ยไยนอนเฉย
วา่ จักสุดพระชนม์ชวี นวร พระคณุ เคยปกเกล้าหายเร่าร้อน
ลกู มากอดบาทแม่ไมแ่ ปรพักตร ์ ให้ทอ้ แทฤ้ ดดี ิน้ ดจุ ลูกศร
ชา่ งนิ่งแน่ไม่ทกั สักคำเลย พระสะทอ้ นทอดองคล์ งโศกา
พระรำ่ พลางกางกรกอดบาทแม่ รทู้ ราบทรงนาฏนุชสุดสงั ขาร์
ปักตลอดหทยั ด่ังไฟฟอน ยกหัตถากอดประคองพระนอ้ งนาง
กรงุ กระษตั ริย์รบี เรง่ รณรงค์ กันแสงสงสารเศร้าเคล้าเนตรหมาง
เธอรีบเรง่ เร็วบาทยาตรามา จักเปรียบนางในมนษุ ยน์ ี้สุดปาน ฯ
ทรงพระโศกาคอ่ นทรวงทรง๓
ออกพระโอษฐ์ว่าโอ้อกอา้ งวา้ ง
๓ หนงั สอื สมุดไทยเลขที่ ๒๐ ว่า “ทรงพระโศกากรคอ่ นทรวงทรง”
มหาวิทยาลยั สุโขทัยธรรมาธิราช
