Page 184 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 184
148 ศริ วิ บิ ลุ กติ ต์
ิ
ดับจิตรครั้นลมขาด อสั วาตอนาถา
พุพองเป่ือยพังทว่ั ทั้งกายา อนตั ตาสูญสาธารณ์
พวกหนอนกบ็ ่อนแบง่ ชวนกันกินเปน็ อาหาร
ร่างเอยบ่ได้เป็นจริ ังกาล จักเนนิ่ นานสักก่วี ัน
พระองคก์ ็ยกข้นึ ซงึ่ ปัญญาคือพระขรรค
์
ฟาดลงประจงจติ รประจักษฟ์ นั ตัดโลภะโทสะมูล ฯ
มหาวิทยาลัยสุโขทยั ธรรมาธริ าช
