Page 189 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 189

ศิริวิบุลกติ ต
์ิ 153

	 ด้วย​อำนาจ​ศีล​ของ​พระ​ราชเทวี พิภพ​ของ​ท้าว​โกสีย์​ก็​แสดง​อาการ​อัน​ร้อน​
ขนึ้ ท​ นั ที ทา้ วโ​กสยี ใ​์ ครค่ รวญด​ ก​ู ร​็ เ​ู้ หตว​ุ า่ พระนางส​ ริ ม​ิ ดป​ี รารถนาห​ าบ​ ตุ ร เราจ​กั ​
ให​้บตุ ร​แก​่พระนาง​สิร​ิมดี จงึ ท​ รง​พิจารณาด​ ​ูบตุ รท​ ่จ​ี ะ​คูค่ วร​แก่พ​ ระร​าชเทวี ก็ได​้
เห็นพ​ ระโ​พธิสัตว​์จวนจ​ะส​ น้ิ ​อายุ แต​่ต้องการ​จะเ​กิด​ในเ​ทวโลกช​นั้ บ​ นต​ อ่ ​ไป ท้าว​
สหสั น​ ยั นจ​์ งึ เ​สดจ็ ไ​ปย​งั ส​ ำนกั พ​ ระโ​พธสิ ตั วต​์ รสั ว​า่ มาร​สิ แนะ่ ท​ า่ นผ​ น​ู้ ริ ทกุ ข​์  บดั น​ี้
ควร​ทา่ น​จะ​ไปเ​กดิ ใ​น​มนษุ ยโลกฯ ข้า​แตท่​ ้าว​สกั ​กเ​ทว​ราช เมื่อข​า้ พเจา้ ​ไป​เกิดใ​น​
มนษุ ยโลกแ​ลว้ จะม​ ค​ี ณุ อ​านสิ งสเ​์ ปน็ อ​ยา่ งไรบ​ า้ งฯ แนะ่ ท​ า่ นผ​น​ู้ ริ ทกุ ข ์ เ​มอื่ ท​ า่ นไ​ป​
เกิด​ใน​มนษุ ยโลกแ​ล้ว บารม​ขี อง​ท่าน​จัก​บริบรู ณย​์ ิง่ ๆ ขน้ึ ไ​ป และ​ความส​ ขุ ​ความ​
เจริญ​จกั ม​ แ​ี ก​่มหาชนฯ ถา้ ​เชน่ น​ ้ันข​้าพเจ้าจ​กั ​รับ​นมิ นตใ​์ ห​้สำเรจ็ ด​ ัง​ประสงค์ พระ​
โพธสิ ตั วเ​์ จา้ ร​บั น​ มิ นตท​์ า้ วส​กั กะแ​ลว้ จ​งึ จ​ตุ จ​ิ ากเ​ทวโลก มาถ​อื ป​ ฏสิ นธใ​ิ นพ​ ระค​ รรภ​์
ของพ​ ระ​สิรมิ​ ด​ีราชเทวี
	 ตทา คราว​นัน้ พระนางส​ ริ ม​ิ ดี​ราชเทวี บรรทม​หลบั ใน​ราตรที​ รง​พระส​ บุ ิน​ 
ดงั นว​้ี า่ มพ​ี ระด​าบสอ​งคห​์ นงึ่ มาแ​ตว​่ บิ ลุ บ​ รรพตโ​ดยท​ างอ​ากาศ หยบิ เ​อาแ​กว้ ม​ ณม​ี ​ี
สแ​ี ละล​กั ษณะง​ามส​ะอาดว​างไ​ว้ ณ ฝา่ พ​ ระหตั ถพ​์ ระร​าชเ​ทว​ี ๆ ตนื่ บ​ รรทมแ​ลว้ จง่ึ ​
กราบทลู ใ​หพ​้ ระร​าชส​ ามท​ี รงท​ ราบ พระเจา้ ย​ศก​ ติ ตจ​ิ งึ ร​บั สงั่ ใ​หห้ าพ​ วกพ​ ราหมณ์​
ผู้​ทาย​พระ​สุบิน​เข้ามาเฝ้า ทรง​ตรัส​เล่า​พระ​สุบิน​แล้ว​รับส่ัง​ถาม​ว่า​สุบิน​น้ี​จะ​เป็น​
เหต​ุให​ผ้ ลร​้ายด​ ปี​ ระการ​ใด สุบนิ ป​ าฐกพ​ ราหมณท์​ ้ัง​หลาย จงึ ​ถวายพ​ ยากรณ​์วา่
พระนางส​ริ ม​ิ ดร​ี าชเทวจ​ี กั ไ​ดพ​้ ระร​าชโอรสก​ อปรด​ ว้ ยบ​ ญุ ล​กั ษณะพ​ ระเจา้ ข​า้ ครน้ั ​
ต่อ​มาพ​ ระนางส​ ิริ​มด​รี าชเทวท​ี รงท​ ราบว​่า​พระองคท์​ รงค​ รรภ์ จงึ ​กราบทูล​ใหพ​้ ระ​
ราชส​ามท​ี รงท​ ราบท​ กุ ป​ ระการ พระเจา้ ย​ศก​ ติ ตก​ิ พ​็ ระราชทานค​ พั ภบ​ รหิ ารแ​กพ​่ ระ​
ราชเทว​ีโดยก​ วดขัน

โครงการเลือกสรรหนังสอื
   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194