Page 193 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 193
ศริ วิ บิ ุลกิตต
์ิ 157
ธรรมดาก ุญชรชาติมาตังคต ระกูล ย่อมส ัญจรซอกซอนไปต ามถน่ิ ทต่ี ่าง ๆ
นางช้างกเรณุกาก็ได้ตามรอยเท้าไปทุกย่างก้าวฉันใด เม่ือพระองค์จะ
เสดจ็ จรลีไปส ปู่ า่ หมอ่ มฉ นั ผ บู้ าทบรจิ ารกิ าจะไปต ามเสดจ็ ก บั พ ระองคด์ ว้ ย
เหมือนฉันน้ัน พระองค์จะเสด็จโดยทางใด หม่อมฉันก็จะตามเสด็จไปใน
ทางนั้น เมื่อพระองค์ตกไร้ได้ทุกข์อยู่กลางไพร หม่อมฉันจะมาอยู่แต่ใน
เมืองให้เปน็ สขุ อยา่ งไรเลา่ เมื่อพ ระองค์เจ้าเสด็จไปตำบลใด หมอ่ มฉันจกั
ขอติดตามพระองค์ไป ณ เบ้ืองหลัง
พระเจ้ายศกิตติราช ได้ทรงฟังพระเสาวนีย์ราชเทวีทูลตอบกอปรด้วย
กตญั ญูดงั นน้ั จงึ ตรสั วา่ ถา้ กระนน้ั กต็ ามใจ เธอจงไปกบั พ่ี ณ กาลบดั น้ี พระ
ราชากับพระราชเทวี จึงปลอมเพศไม่ให้คนอื่นรู้จัก แล้วเสด็จออกจากเมือง
จมั ป ากไป จนบ รรลถุ งึ ไพรส ณฑต์ ำบลห นงึ่ ใกลภ้ เู ขาเวป ลุ บรรพต ในป ระเทศน น้ั
มบี รรณศ าลาอนั ฤ ษอี งคก์ อ่ นท ง้ิ รา้ งไว้ พระองคจ์ งึ พ าพ ระราชเทวเี ขา้ ไปอาศยั อยู่
ในบ รรณศ าลาน น้ั ครน้ั ภ ายห ลงั พ ระองคจ์ ดั แจงซอ่ มศ าลาท ร่ี วั่ รำ้ ท ำใหด้ แี ลว้ จงึ
พร้อมกบั พ ระราชเทวที รงผ นวชถ ือเพศเปน็ ฤ ษี
พระนางตาปสินีสิริมดีน้ัน ทูลขออนุญาตกับพระราชสามีว่าหม่อมฉันจะ
ไปเท่ียวเก็บมูลผลาผลมาปรนนิบัติพระองค์เสมอไป คร้ันได้รับอนุญาตแล้ว
พระนางก็จัดทำวัตรปฏิบัติตามท่ีขออนุญาตไว้นั้นทุกประการ พระราชฤษีทรง
ยินดีเลื่อมใส ได้เปล่งพระอุทานวาจาว่า วันน้ีเราได้ผลดีแล้วหนอ กิจท่ีเรามา
อยู่ป่าสำเร็จปรารถนาเราแล้ว เราละราชสมบัติอันกอปรด้วยกังวลใหญ่เสียได้
มาอ ยทู่ น่ี แ้ี ลว้ ก เ็ มอื่ เราท ง้ิ ราชส มบตั ใิ หญ่ เปน็ ประหนง่ึ วา่ เรอื นเปน็ ท อี่ ยขู่ องห มู่
โจรไดแ้ ลว้ มาท ำตปธรรมอยู่ในปา่ เราห าไปนรกไม่แลว้ ด ังน้ี
โครงการเลือกสรรหนังสือ
