Page 197 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 197
ศิรวิ บิ ลุ กิตต์ิ
161
เกดิ แลว้ ค งจะไดร้ บั ค วามอ มิ่ ใจม ใิ ชน่ อ้ ย เวลาน บี้ ดิ าของพ อ่ ก ็ไมม่ ี แมท้ ส่ี ดุ อคั คกี ็
ไม่มผี งิ ท ้อง พระนางเธอร่ำรอ้ งอยูด่ ว้ ยป ระการฉ ะน้ี ต่อรงุ่ ราตรีแล้วจึงสรงองค์
พระโพธสิ ตั ว์ และใหบ้ รรทมเหนอื เพลา เมอื่ วนั จะใหน้ ามพ ระล กู เจา้ พระนางถ อื
เอาพระนามมารดา และพ ระบ ิดาป ระสมกันเข้า จึงใหพ้ ระนามพ ระลูกเจา้ วา่ ส ิริ
วิบุลก ิตติด งั นี้
พระบรมโพธิสัตว์ เม่ือเจรญิ วยั ใหญข่ึ้นโดยล ำดับ พระองค์ทรงทำอ ปุ การ
แก่พ ระมารดาโดยเต็มก ำลงั กิร ดังได้สดบั ม าวา่ คราวห นง่ึ พระนางตาปส ินสี ิริ
มดที รงพ ระสบุ นิ อนั น วี้ า่ พระนางเธอท รงพ ระสรวลสำรวลเลน่ ก บั พ ระเจา้ ยศก ติ ติ
ราชส ามี ครั้นต ่ืนบ รรทมแล้วก ็ทราบวา่ ฝัน จงึ อ ุฏฐาการจากสยน าส นะแล้วค อ่ น
พระอ ุระ มพี ระเสาวนียต์ รัสวา่ ชะรอยแตป่ างก ่อนเราค งท ำกรรมไว้ เราจึงไดม้ า
เสวยท กุ ขย์ ากลำบากอยู่ในกลางป า่ และกลบั ม าฝนั วา่ ไดเ้ หน็ พ ระราชสามี ครนั้ ต นื่
แล้วก ม็ ิไดเ้หน็ ดงั ค วามฝนั กลับพ นู เพิ่มค วามโศกศลั ยแ์ ละโทมนัสให้มากขน้ึ ถ งึ
ปานน้ี เราม ิไดเ้ ห็นพ ระบาทราชสามีก ็เพราะเราน มี้ ีบุญอ ันนอ้ ย ชะรอยว่าก รรม
เราทำไว้แต่ปางก่อนจึงมาพลัดพรากจากที่เคยน่ังนอนและผัวรัก เห็นประจักษ์
โดยส ภาวะดงั น้ี
ตํ สตุ วฺา พระมหาสตั วเ์ จ้า ไดฟ้ งั พระมารดาพ รรณนาถ ้อยคำต่าง ๆ ดังนัน้
จงึ เขา้ ไปใกลก้ ราบไหวแ้ ลว้ ถ ามวา่ พระมารดารอ้ งไหท้ ำไม โทษทณั ฑส์ ง่ิ ใดม แี ก่
ขา้ พเจา้ หรอื พระมารดาเจา้ ร้องไหด้ ว้ ยเหตุอยา่ งอื่นป ระการใด ฯ ดูกรพอ่ บดิ า
ของพ อ่ เปน็ พระราชาทรงพ ระนามว่ายศก ิตติดำรงราชส มบตั อิ ยู่ในเมอื งจมั ป าก
ถกู พ ระราชาโกงยกท พั ม ารบชงิ เอาเมอื งจมั ป ากได้ พระราชบ ดิ าก บั ม ารดาพ าก นั
หนมี าบ วชอยทู่ น่ี ้ี ครนั้ ต อ่ ม าอำมาตยร์ าชเสนาของพ ระราชาโกงน น้ั พากนั ต ดิ ตาม
โครงการเลอื กสรรหนงั สอื
