Page 201 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 201
ศริ วิ บิ ลุ กติ ติ์
165
พระเจา้ ยศกิตติทรงฟ งั ดงั น น้ั ยงั ทรงจำไมไ่ด้ เม่ือจะตรัสถามให้แจง้ ชดั จึง
ตรัสพระค าถาน ้ีวา่
ตาต าหํ อป ตุ ตฺ โก จ อรญฺเญ วาสเมกโต
กุโต นุ ตวฺ ํ อาคโตส ิ กุโต ภเวยฺย อตรฺ โช
ความว่า ดกู รพ อ่ เราผเู้ ดยี วอ ยู่ในป า่ ห าบุตรบ ่ม ิได้ ท่านม าแต่ไหน ลกู เต้า
ของเราม ีแต่คร้งั ไร (หรือเดาพูดไปกระมงั )
พระมหาบ ุรษุ เจา้ เมอื่ จะก ราบทลู ยืนยนั จึงก ล่าวคาถาป ระพันธด์ งั น้ีวา่
สเจ อสททฺ เห วาจ ํ อาคโตม ฺหิ ตวตรฺ โช
อทิ ํ วชริ ม ุทธฺ ิก ํ ปสสฺ ถ ตว กมพฺ ลํ
ความว่า ขา้ พ ระบาทผมู้ าแล้วน ีค้ อื ราชโอรสของพ ระองค์จรงิ ถ้าพ ระองค์
ไมเ่ ชอ่ื จงท อดพระเนตรพระธำมรงคแ์ ละผา้ กมั พลของพระองคน์ เ้ี ถดิ พระเจา้ ขา้
พระเจ้ายศกิตติ ทรงทราบชัดว่าพระมหาสัตว์เป็นราชโอรสของพระองค์
แนน่ อน เมอ่ื จะทรงสอนและห้ามป รามพระม หาสตั วจ์ึงตรัสพ ระคาถาน ้ีว่า
ชิณฺโณหมส ฺมิ อพโล ชีวติ ํ กึ ปโยชนํ
ตวฺ ญฺจ วโย วุฒสิ มฺป นโฺ น ชวี ิตํ มา ชหิสฺสสิ
ความวา่ บดิ านีแ้ก่แล้วไม่มกี ำลงั ถึงมีชวี ิตอ ยู่ก็ไมส่ ู้มปี ระโยชนเ์ทา่ ใด พ่อ
ยังกำลงั เจริญวยั อย่าส ละชีวติ เสียเลย จงเชอ่ื คำบิดาห า้ มเถดิ
พระม หาสตั วไ์ ดฟ้ งั พ ระราชบ ดิ าห า้ มด งั น นั้ เมอื่ จะห า้ มด ำรสั พ ระราชบ ดิ าจงึ
กราบทลู วา่ เนส ธมโฺ ม มหาราช ขา้ แตพ่ ระม หาราช เมอื่ ขา้ พ ระบาทยงั ด ำรงชพี
อยทู่ งั้ คน จะป ลอ่ ยใหพ้ ระองคส์ นิ้ พระชนมไ์ปน นั้ ขอ้ น ย้ี งั ห าชอบด ว้ ยยตุ ธิ รรมไม่
ขอใหพ้ ระองคด์ ำรงพระชนมเ์ ถดิ พระเจา้ ข้า
โครงการเลอื กสรรหนงั สือ
