Page 199 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 199
ศริ ิวิบุลกติ ต
์ิ 163
พระม หาสตั วต์ รสั ออ้ นวอนพ ระมารดาอยรู่ ำ่ ไปวา่ กริ ยิ าท ป่ี ราศจากบ ดิ าแลว้
มชี ีวติ เปน็ อ ยู่ ก็ไมส่ มู้ ปี ระโยชนเ์ ทา่ ไรน กั ควรท จี่ ะต ้องรขู้ า่ วค ราวพ ระบ ดิ าจึงจะ
ดี พระนางสิริมดีเห็นว่าไม่อาจห้ามได้ จึงให้ผ้ากัมพลกับพระธำมรงค์ฝังเพชร
แก่พระบรมโพธสิ ัตว์ ๆ รับเอาส่งิ ของสองอ ยา่ งแล้วจึงกราบลาพ ระมารดาออก
จากป า่ ห มิ พานต์ ทรงด ำเนนิ ไปโดยล ำดบั ไปถ งึ ป ระเทศใกลเ้ มอื งจมั ป ากจงึ แวะ
เขา้ ไปอ าศัยน อนอยู่ ณ ศาลา ทรี่ มิ ประตนู อกเมอื งคืนห น่งึ
ในคนื วนั น น้ั พระราชาซงึ่ ชงิ เอาเมอื งจมั ป ากไดน้ นั้ บรรทมอยู่ ณ สริ ไิ สยาสน์
ทรงรำพึงว่า ราชส มบัตินี้เป็นของของใครหนอ ออ้ ราชสมบตั นิ เ้ี ป็นของพ ระเจา้
ยศก ติ ตเิจ้าเมอื งน เ้ี อง ก็ถ้าห ากว่าพระเจา้ ยศก ิตติไปค บคิดกบั พ ระราชาฝา่ ยอื่น
แล้ว อาจจะรบเอาเมืองนี้คืนไป รุ่งเช้าเราจักให้ฆ่าพระราชายศกิตติเสียเถิด
พอเวลารุ่งสว่างแล้ว จึงรับสั่งให้หาพวกโจรฆาตเข้ามาเฝ้ารับสั่งว่าพวกเจ้าจง
เบิกตัวพระราชายศกิตติออกจากเรือนจำ จงเฆี่ยนเสียพันหน่ึงแล้วตัดศีรษะให้
ตกตายไปในวันน ้ี พวกโจรฆ าตท ้งั หลายถวายค ำนับแล้ว กพ็ าก ันจัดแจงท ำต าม
หน้าทขี่ องตนแต่ยังห าถึงเวลาท ่ีจะฆ า่ ไม่
คราวน้ันเป็นเวลาเช้า พระมหาบุรุษเจ้าผู้ดาบส ทำสรีรกิจเสร็จแล้วเท่ียว
ภกิ ขาจารไป และป ระสงคจ์ ะต ามห าพ ระราชบ ดิ าของพ ระองค์ เดนิ ต รงเขา้ ไปยงั
นคร เห็นพ ระราชบดิ าอ นั ตอ้ งอธิกรณ์โทษดังน น้ั จึงกระซบิ ถ ามม หาชนวา่ คนท่ี
ตอ้ งโทษทัณฑน์ น้ั คือใคร มหาชนเขาบ อกวา่ ข้าแตน่ าย ท่านผ นู้ ี้เดมิ เปน็ เจ้าของ
ปกครองเมอื งนี้ บดั นม้ี าถงึ ความวิบตั ิเสียแล้ว
พระมหาบุรุษเจ้า ได้ฟังมหาชนบอกเล่าดังน้ัน ก็ม่ันใจว่าเป็นบิดาของเรา
แน่ แท้จริงพระมหาบุรุษทรงพระกำลังมากเท่ากำลังเจ็ดช้างสารแต่ทรงพระ
โครงการเลือกสรรหนังสอื
