Page 200 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 200
164 ศริ วิ ิบลุ กิตต
ิ์
จินตนาการว่า ถ้าเราจะเข้ากำจัดชิงเอาซึ่งสมบัติเมืองน้ีกับทั้งพระราชา ก็
สามารถจะทำได้ไม่ข้องขัด แต่ว่าศีลของเราจักพิบัติไป เราไม่ควรจะล่วงศีล
เพราะเหตแุกช่ วี ติ นดิ เท่าน้ี ถา้ เราท ำลายศลี เสยี แลว้ กจ็ ะไมถ่ งึ พ ระสพั พญั ญตุ -
ญาณ ซึ่งเราปรารถนามานานแล้วนั้น ทรงรำพึงดังนี้มีพระหฤทัยราวกะว่าจะ
แตกไปด้วยล ูกศรคอื ความโศก พระองคก์ ส็ ลบลม้ ล งก บั ป ถพี เม่อื พระองค์ทรง
ไดส้ ติขนึ้ ม า เอาพระขรรคท์ องค ือพระป ญั ญาประหารห กั ค วามโศกเสียได้ ตรง
เขา้ ไปใกลถ้ วายบ ังคมพ ระราชบ ิดา
ณ กาลค ร้ังน้นั มหาชนจงึ พาก นั พูดขึ้นว่า พระด าบสไปทำอะไรอยกู่ บั พ ระ
ราชา จะวา่ เปน็ ราชบตุ รก ็ไม่ใช่ ราชบตุ รและราชธดิ าของพ ระราชาน น้ั ไมม่ มี าแต่
ไหน ๆ พระม หาบ รุ ษุ เจา้ เมอื่ จะแสดงใหแ้ จง้ วา่ พ ระองคเ์ ปน็ ราชโอรสของพ ระเจา้
ยศก ิตติราช จึงต รัสพ ระค าถาน้ีวา่
อหํ เทว ปเวเทม ิ อาคโตหํ ตวตรฺ โช
อทิ ํ วชิรม ุทธฺ กิ ํ ปสสฺ ถ ตว กมพฺ ลํ
อาคโต ฉททฺ ยิสฺส าม ิ อตตฺ ํ ตว ชีวิตเหตุ
ความวา่ ขา้ แตเ่ ทวบพติ ร ข้าพ ระบาทขอกราบทลู ว่า ขา้ พระบาทเป็นโอรส
ของพ ระองคต์ ามม าถงึ แลว้ นพ่ี ระธำมรงคฝ์ งั เพชร นผ่ี า้ กมั พลเปน็ ของพ ระองค์ ๆ
จงท อดพ ระเนตรเถดิ พระเจา้ ขา้ ขา้ พ ระบาทม าค รงั้ น จ้ี กั ส ละรา่ งกายถ วายต าย
แทนพระองค์ พระเจ้าขา้
มหาวทิ ยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธริ าช
