Page 202 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 202
166 ศริ ิวิบลุ กิตต
์ิ
พระเจา้ ยศก ติ ตจิงึ ต รัสต อบว่า ไฉนพ ่อละท้งิ พ ระมารดาไวใ้ ห้อยู่ในปา่ แตผ่ ู้
เดียวเลา่ เจา้ จงกลบั ไปหาพระมารดาด ีกวา่ พอ่ จงท ำตามค ำบดิ า ฯ ข้าแตพ่ ระ
มหาราช ความท ุกข์ของพระบ ดิ านเี้ หลือขนาด ความทุกข์ของพ ระมารดาหรือพี่
นอ้ งห ญงิ และค วามท กุ ขข์ องขา้ พ ระบาท ก็ไมเ่ ทา่ ท กุ ขข์ องพ ระองคซ์ ง่ึ ขา้ พ ระบาท
มาเห็นแล้วน้ี พระชนม์ชีพของพระองค์คงจะปลดปลงไปเสียแน่แล้ว ก็เมื่อข้า
พระบาทยังดำรงชีพอยู่นี้จะมีประโยชน์อะไร ข้าพระบาทจะขอถวายชีวิตแก่
พระองค์ เพอ่ื เหตใุ หพ้ ระองคท์ รงชพี สบื ต อ่ ไป อนั น ี้ไดช้ อื่ วา่ ก ศุ ลก ตญั ญู เทพยดา
ทง้ั ห ลายยอ่ มสรรเสรญิ ผมู้ กี ตญั ญนู นั้ ม ากน กั แมผ้ กู้ ตญั ญจู ะดบั ขนั ธไ์ ปแลว้ จกั ไป
บนั เทิงใจในโลกส วรรค์ พระเจ้ายศกติ ติไม่สามารถจะหา้ มได้กท็ รงพระก นั แสง
รำ่ ไร ดว้ ยป ระการต่าง ๆ
พระมหาบ ุรุษเจ้าจงึ รบี เข้าไปเข้าเฝ้าพระราชาโกงน ้ัน เม่อื จะท ูลขอเปลี่ยน
ชีวิตของตนกับพระราชบิดาจึงกราบทูลว่า ข้าแต่เทวบพิตร ข้าพระบาทจะขอ
สละชวี ติ ต ายแทนบ ดิ า ขอไดท้ รงพ ระก รณุ าเถดิ พระเจา้ ขา้ ฯ ถา้ เจา้ ต อ้ งการจะ
ใหช้วี ิตของเจา้ แก่บดิ า เจา้ จงใหเ้ขาป ล่อยบ ิดาเจา้ ไป ฯ พระมหาบ รุ ุษดีใจรับวา่
สาธุดังน้ีแลว้ จงึ กลับมายังสำนกั พระราชบิดาเมื่อจะให้ปล่อยพระราชบิดา จึง
กลา่ วพระคาถาป ระกาศเทวดาว่า
สณุ น ตฺ ุ โภนโฺ ต วจนํ เทวสงฺฆา สมาคตา
จช าม ิ ชวี ติ ํ มยฺหํ ปิตรํ เม ปโมจามิ
สสี ํ จกขฺ หุ ทยญ ฺจ ชิวฺหา มสํ ญฺจ โลหิตํ
ทท ามิ น วกิ มปฺ าม ิ โพธยิ าเยว การณา
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธริ าช