Page 206 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 206
170 ศิรวิ บิ ุลกิตติ์
คราวนั้น มหาปถพีอันหนาได้สองแสนสี่หม่ืนโยชน์ ก็บันลือล่ันครวญ
ครางอ ย่างป ระหนงึ่ ชา้ งซับม ันอนั รอ้ งโกญจน าท ขุนเขาสิเนรรุาชกน็ อ้ มยอดทำ
บูชาอุปมาดังยอดหวายอันถูกไฟลนฉะนั้น มหาสมุทรก็ป่วนป่ันเป็นฝอยฟอง
ใช่เทศกาลฟา้ ร้องฟา้ ก็คะนองแลบไปมาในอากาศ เสียงเนียรนาทเปน็ โกลาหล
แตป่ ถพีดลถ ึงพ รหมโลกเปน็ ท สี่ ุด
เม่ือพระมหาบุรุษทำฌาปนกิจเสร็จแล้ว เสด็จไปสร้างบ้านหมู่หนึ่งไว้ใกล้
บรรณศาลา ณ เชิงภูเขาเวปุลบรรพต กำหนดเป็นที่อนุสาวรีย์และทรงให้มี
การมหรสพเสมอท ุกปี ๆ บ้านต ำบลน้ันครั้นนานมาจึงปรากฏวา่ ธัมม นคิ ม พระ
โพธิสตั ว์ดำรงราชสมบัตคิ รบอายขุ ัย ก็เสดจ็ ไปยังโลกสวรรค์
สตถฺ า อิมํ ธมฺมเทสนํ อาห ริตฺวา สมเดจ็ พ ระบรมศ าสดาทรงนำพ ระธรรม
เทศนาน้ีมาแล้วจึงประกาศพระอริยสัจจกถา เมื่อจบอริยสัจจเทศนาลง พระ
ภกิ ษทุ เ่ี ลย้ี งม ารดาน น้ั ไดบ้ รรลพุ ระโสดาป ตั ตผิ ลเปน็ พ ระอรยิ บคุ คลในพ ระพทุ ธ
ศาสนาแลว้ พ ระพทุ ธองคท์ รงป ระชมุ ชาดกวา่ นางสริ มิ ดรี าชม ารดาในกาลค รงั้ น นั้
กลบั ชาตมิ าคอื พระมหามายา พระเจ้ายศกิตติราชบ ดิ าในครัง้ นน้ั ครั้นก ลบั ชาติ
มาค อื พ ระเจา้ สุทโธทนม หาราช พระเจา้ กฏู ราชในค ร้ังนน้ั กลบั ชาตมิ าคือพระ
เทวทัต นายโจรฆาตในคร้ังนั้นกลับชาติมาคือสุนักขตภิกษุ บริษัททั้งหลายใน
กาลครั้งนนั้ กลับชาตมิ าค อื พทุ ธบ ริษัท พระเจ้าส ริ วิ บิ ลุ กิตตใิ นกาลค ร้ังน ั้นก ลบั
ชาติมาคือสมเด็จพระโลกนาถผู้ตถาคต มีพระพุทธพจน์ให้จบลงด้วยประการ
ฉะนี้
จบ สริ วิ บิ ลุ กติ ติชาดก
มหาวทิ ยาลยั สุโขทัยธรรมาธริ าช
