Page 191 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 191
ศริ ิวบิ ุลกติ ต
์ิ 155
พระเจ้ายศกิตติราช ทรงฟังพวกอำมาตย์กราบทูลรับอาสาดังนั้น เมื่อจะ
ทรงใหโ้ อวาทจึงตรสั คาถาสองคาถาดงั น้ีว่า
ตมุ ฺเห สามต ฺถเสนาย มา ยุชฺฌิตฺถ วโิ ลป นํ
สเจ ยชุ ฌฺ ิตกุ ามต ฺถ โทม นสฺเสน โกธส า
อนธฺ กาเรน โกเปน อเนกท ุกขฺ ราสิโย
อุปฺปชฺชนฺติ อิธ โลเก มา โกเธน ชเยถ โว
ความวา่ ถา้ ท า่ นท ง้ั ห ลายอยากจะรบก บั เขา กอ็ ยา่ ใชร้ บก นั ด ว้ ยท แกลว้ เสนา
เลย กองทกุ ข์ทั้งห ลายจะเกดิ ข้ึนในโลกนี้ กเ็พราะความน้อยใจ และค วาม
โกรธและความขุ่นเคือง อันทำให้มืดมน ท่านทั้งหลายอย่าชนะเขาด้วย
ความโกรธเลย
ทรงใหโ้อวาทพวกอ ำมาตยแ์ ละโยธาบุรุษด งั นี้แล้วก ส็ ง่ ให้กลับไป
เม่ืออำมาตย์กับโยธาบุรุษกลับไปแล้ว พระราชาจึงเสด็จไปยังท่ีอยู่แห่ง
พระราชเทวี ประทับเหนอื พระแท่นทีส่ ริ ไิ สยาสน์ เมื่อจะพระราชทานโอวาทแก่
พระนางสิริมดี จงึ ตรัสพ ระค าถาด ังนี้ว่า
อาปุจฺฉามิ อหํ ภทเฺ ท อรญเฺ ญ คนตฺ ํุ อจิ ฉฺ ามิ
ปพฺพชสิ สฺ ามหิ ํ ตตฺถ มา ภทฺเท จนิ ตฺ ยิ มมํ
กจุ ฉฺ ิมหฺ ิ ตว สตฺโตป ิ สมมฺ า ปาเลหิ เต คพฺภํ
อิตถฺ ปิ ุรสิ าภาวํ วา น ชาน าม ิ สริ มี ตตี ิ
ความว่า แน่ะพระนางผเู้ จรญิ พี่จะขอล าพระนอ้ งนางเสยี วนั นี้ พอ่ี ยากจะ
ไปบ วชอยู่ในป า่ พระน อ้ งน างอยา่ ไดค้ ดิ ถงึ พ เี่ ลย อนง่ึ ส ตั วท์ อี่ ยู่ในค รรภข์ อง
พระน้องน าง ๆ จงป ระคับป ระคองเล้ยี งใหด้ ี พีน่ ้ีไม่รูแ้นว่ ่าจะเป็นห ญิงห รือ
ชายป ระการใด
โครงการเลอื กสรรหนงั สือ
