Page 188 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 188
152 ศริ ิวิบุลกติ ต์
ิ
อตีเต จมฺปกนคเร ยสกิตฺติราชา นาม รชฺชํ กเรสิ ในกาลอันล่วงแล้ว
แต่ปางหลัง ยังมีพระราชาพระองค์หน่ึงทรงพระนามว่า ยศกิตติได้ดำรง
ราชสมบัติ ณ จัมปากนคร พระองค์มีพระอัครมเหสีมีนามกรว่าสิริมดี เป็น
ใหญ่ยง่ิ กวา่ ส นมน ารีหม่ืนหกพัน พระเจ้ายศกติ ติราชน ั้นหาม พี ระราชโอรสและ
ธิดาไม่ คราวนั้นชาวพระนครท้ังหลายทราบชัดแล้วว่า พระมหากษัตริย์ไม่มี
ราชโอรสและราชธดิ า จงึ พ าก นั ไปป ระชมุ ณ หนา้ พระลานห ลวงพ าก นั รบเรา้ ท ลู
วา่ ขา้ แตเ่ ทวบ พิตร รฐั มณฑลของพระองคจ์ ักพินาศเสียเป็นม นั่ คง พระเจ้าขา้ ฯ
ดกู รชาวเจา้ ท งั้ หลาย รฐั ม ณฑลของเราจกั พ นิ าศดว้ ยเหตไุ รฯ ขา้ แตเ่ ทวบ พติ ร พระ
ราชโอรสของพระองค์ซึ่งจักดำรงรักษาวงศ์ตระกูลหามีไม่ รัฐมณฑลจักพินาศ
ไปด ว้ ยเหตนุ ี้ พระเจา้ ขา้ ฯ แนะ่ ท า่ นท งั้ ห ลาย ๆ อยา่ ค ดิ วติ กไปเลย จงพ าก นั ก ลบั
ไปกอ่ นเถิด
พระเจ้ายศกิตติราช รำพึงถึงอุปกาศของชาวนครนั้นแล้วจึงตรัสกับพวก
สนมห มืน่ ห กพันวา่ ใหช้ ว่ ยก นั ปรารถนาห าบตุ รจงท ุก ๆ คน สนมน ารหี มื่นห ก
พนั ก พ็ าก นั ท ำบ วงสรวงแกส่ งิ่ ท นี่ บั ถอื ม พี ระจนั ทรเ์ ปน็ ตน้ ตงั้ ใจป รารถนาห าบ ตุ ร
ด้วยกันทุกคน ก็หาเป็นผลสำเร็จไม่ พระเจ้ายศกิตติราชจึงตรัสกับราชเทวีว่า
แน่ะพ ระนางสิริมดี จงต้งั ใจป รารถนาห าบ ุตรสกั คนหนง่ึ เถดิ พระราชเทวีสริ ิมดี
รบั พ ระราชด ำรสั วา่ ขา้ แตเ่ ทวบ พติ รด แี ลว้ หมอ่ มฉนั จะต งั้ ใจปรารถนา แตน่ น้ั ม า
พระราชเทวี จงึ่ สมาทานอ โุ บสถศีลต ัง้ พระหฤทัยป รารถนาซ่ึงบ ตุ ร พ ระนางเธอ
พจิ ารณาด ศู ีลของพระองคแ์ ลว้ ท รงทำความสจั ว่า ถา้ ศลี ของขา้ พเจ้าไม่ขาดไซร้
ขอใหข้ ้าพเจา้ ไดบ้ ตุ รสมปรารถนา ณ กาลบัดนี้
มหาวิทยาลัยสุโขทยั ธรรมาธริ าช
