Page 27 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 27
17
หนงั สอื เฉลมิ ไตรภพท ยี่ กเอาม าเลา่ ไวน้ ี้ มเี รือ่ งราวแ ละต ำนานป รมั ปรา
ทางค ติพ ุทธศ าสนาและล ัทธิฮ ินดู ในส ่วนท ี่ว่าด ้วยเรื่องต ่าง ๆ ครั้งป ฐมก ัลป์ คือ
สมัยแ รกเริ่มเดิมที สังเกตดูน ่าจะกล่าวได้ว่า เป็นเรื่องราวข องเก่าเล่าติดปาก
สืบกันมาอ ย่างกะท่อนกะแท่น แล้วเอาเข้าค ุมกันให้ติดต่อเป็นเรื่องเดียว เรื่อง
ที่เล่าไว้จึงด ูสับสนป น ๆ กัน ข้อความบางแ ห่งก็มัว ๆ ฟังไม่สู้ชัดเจน เช่นที่ว่า
เมขลาเป็นม เหสอี งคท์ ีส่ีข่ องพ ระอ ิศวร กข็ ัดก ับท ีเ่คยท ราบม าท างฝ ่ายลัทธฮิ นิ ดู
เพราะพ ระอ ิศวรค ือศ ิวะพ ระเป็นเจ้าอ งคห์ นึ่งในสามข องพ ราหมณ์ มมี เหสเีท่าท ี่
รู้แ ต่อ งค์เดียว คือ พระบ ารพต ี หรือท ี่เรียกว่าพ ระอ ุม าภ ควดีในรามเกียรติ์ พระ
อมุ าน ี้ในเรือ่ งข องพ ราหมณว์ า่ ด รุ า้ ยน กั เวลาโกรธข ึน้ ม าอยา่ งในต อนท อี่ วตารม า
เป็นนางก าลี พระอิศวรยังเคยยินดีย อมทอดพ ระองค์ล งให้พ ระนางท รงกระทืบ
ยอดพ ระอ ุระเล่น ก็เมื่อเช่นน ี้ พระอิศวรแ ม้เป็นถ ึงพระเป็นเจ้าไหนเลยจะกล้า
มาย ุ่มย่ามมีม เหสีอื่นได้อ ีก
อีกประการหนึ่ง พระเป็นเจ้าของพ ราหมณ์ท ั้งสามอ งค์ คือพระพ รหม
พระศิวะและพระวิษณุนารายณ์ในยุคลัทธิฮินดู ต่างก็มีมเหสีเพียงองค์เดียว
เท่านั้น คือพระพรหมมีมเหสีชื่อพระสรัสวดี พระศิวะมีมเหสีชื่อพระบารพตี
และพ ระน ารายณม์ มี เหสชี ื่อพ ระลกั ษมี มเหสที ัง้ สามน ีแ้ ต่ละอ งคย์อ่ มม พี ระนาม
เป็นฉายาอยู่มาก และถือว่าเป็นอำนาจอ ยู่ “หลังฉาก” ของพ ระเป็นเจ้าท ุกอ งค์
เรียกก ันว่า “ศักดิ” ก็เมื่ออำนาจห รือบ ุญห นักศักดิ์ใหญ่อยู่ท ี่ม เหสี ดั่งน ี้ พระ
เป็นเจ้าไหนจะกล้ามีมเหสีอื่นอีก เรื่องพระเป็นเจ้าของเขาทุกองค์จึงมีมเหสี
ได้แ ต่อ งค์เดียว จะมีแ ปลกออกไปจากท ี่ว่ามานี้ ก็เป็นเรื่องปลีกท ี่แต่งขึ้น เพื่อ
ประโยชน์ข องน ิกายใดน ิกายห นึ่งในล ัทธิฮ ินดู โดยเฉพาะเป็นการยกต นข ่มท ่าน
เชน่ ในน กิ ายไวษณพ(คอื น กิ ายท นี่ บั ถอื พ ระวษิ ณนุ ารายณเ์ ปน็ ใหญ่ ซึง่ ในห นงั สอื
เก่าของเราเรียกว่าวิษณุเวศร) ของช าวแคว้นเบงคอล มีเรื่องเล่าว่า พระวิษณุ
นารายณ์นั้น เดิมมีม เหสีส ามองค์ คือ พระสรัสวดี พระล ักษมี และพ ระค งคา
พระวิษณุก ็เหมือนมนุษย์สามัญที่ท นต่อการทะเลาะเบาะแ ว้งแห่งมเหสีท ั้งส าม
ไม่ได้ ในท ี่สุดเหลือทน ต้องประทานพระส รัสวดี เพราะเป็นห ญิงปากกล้า แก่