Page 145 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 145

การ​พัฒนาแ​ บบย​ ั่งยืน​กับ​จริยธรรมต​ ่อ​สิ่งแ​ วดล้อม 12-15

เรอ่ื งท​ ี่ 12.1.3
แนวทางใ​นก​ ารบ​ รรลก​ุ ารพ​ ฒั นาแ​ บบย​ ัง่ ยนื

       สำหรับ​แนวคิด​ใน​กลุ่ม SS เกี่ยว​กับแ​ นวทางใ​น​การบ​ รรลุก​ ารพ​ ัฒนาแ​ บบย​ ั่งยืน ได้เ​สนอ​ให้​พิจารณา​สิ่ง​ที่​ขาด​
ไม่ไ​ด้​ของค​ วามย​ ั่งยืน (sustainability constraints) เช่น กฎใ​น​การ​ป้องกัน​ทุนท​ างธ​ รรมชาติใ​น​ระดับ​ที่​ไม่​ทำให้เ​กิด​
วิกฤตต​ ่อ​สิ่ง​แวดล้อม (the critical natural capital protection rule) บนห​ ลัก​การท​ ี่​เรียกว​ ่า หลักก​ ารก​ ารร​ ะมัดระวัง​
ไว้​ล่วง​หน้า (precautionary principle) และ​สิ่ง​ที่​เรียก​ว่า มาตรฐาน​ขั้น​ต่ำ​ด้าน​ความ​ปลอดภัย (Safe Minimum
Standard-SMS) แนวคิด​เกี่ยว​กับ​มาตรฐาน​ขั้น​ต่ำ​ด้าน​ความ​ปลอดภัย เป็น​แนวคิด​หนึ่ง​ที่​ทำให้​เกิด​แนวคิด​สัญญา​
ทางส​ ังคม​ระหว่าง​คนต​ ่างร​ ุ่น (the intergenerational social contract) ที่ไ​ด้​อธิบายม​ า​ข้าง​ต้น ว่า​ต้อง​มี​การ​แลกไ​ด​้
แลก​เสีย (trade off) ระหว่าง​การ​ใช้​ทรัพยากร​ใน​การ​ทำให้​เกิด​ประโยชน์​ทาง​เศรษฐกิจ​กับ​การ​อนุรักษ์​ทรัพยากร​เพื่อ​
ประโยชน์​ที่​มี​อย่าง​ต่อ​เนื่อง​ยั่งยืน การ​ตัดสิน​ใจ​ใน​การ​แลก​ได้​แลก​เสีย​จาก​ประโยชน์​เหล่า​นี้​จะ​ทำ​อยู่​ภาย​ใต้​บริบท​ของ
ความไ​ม่แ​ น่นอน (uncertainty) และก​ ารไ​ม่ส​ ามารถท​ ำใหก้​ ลับค​ ืนเ​หมือนเ​ดิม (irreversibilities) ที่อ​ าจจ​ ะเ​กิดข​ ึ้น (เช่น
การต​ ดั สินใ​จท​ ีท​่ ำไ​ปแ​ ล้วเ​กิดผ​ ลก​ ารเ​ปลีย่ นแปลงใ​นท​ างก​ ายภาพท​ ีไ่​มส่​ ามารถท​ ำใหก้​ ลบั ค​ นื เ​หมอื นเ​ดิมไ​ด้ หรือก​ ารท​ ำให​้
เหมือน​เดิม​ต้องม​ ีค​ ่าใ​ช้​จ่ายท​ ี่ส​ ูงม​ าก เช่น การ​สูญเ​สีย​ป่าใ​นเ​ขตศ​ ูนย์สูตร​และพ​ ื้นที่​ชุ่ม​น้ำ​ที่​มี​ความซ​ ับ​ซ้อน​ทางธ​ รรมชาติ
เพื่อ​พัฒนา​แหล่ง​อุตสาหกรรม​หรือ​แหล่ง​ที่​อยู่​อาศัย) ใน​การ​บรรลุ​เป้า​หมาย​ตาม​สัญญา​ทาง​สังคม​ระหว่าง​รุ่น​คน ผ่าน​
กฎ​ของท​ ุน​ที่ม​ ีส​ ภาพก​ ารณ์ค​ งตัว (the constant capital rule) และก​ ารเ​ก็บท​ ุนไ​ว้​ให้ล​ ูกห​ ลาน (capital bequests)
นั้น คนในร​ ุ่น​ปัจจุบันส​ ามารถ​ที่​จะย​ กเลิก​สัญญาไ​ด้​ล่วงห​ น้า ทั้งนี้​ขึ้น​อยู่​กับ​ต้นทุนท​ ี่​เกิด​ขึ้น (นับ​รวม​ถึงส​ ิ่ง​ที่​เป็น​ที่​รู้จัก​
กันท​ ั่วไป​ว่า ต้นทุน​ค่าเ​สีย​โอกาสท​ างส​ ังคม (social opportunity costs) นั่น​คือ ต้นทุน​ที่​สังคม​ต้องย​ อม​สูญ​เสียไ​ป)
ขึ้น​อยู่​กับ​กิจกรรม​การ​พัฒนา​ที่​สามารถ​ส่ง​ผล​ให้​เกิด​ค่า​เสื่อม​ราคา​ของ​ทุน​ทาง​ธรรมชาติ​ที่​สูง​กว่า​ต้นทุน​ความ​เสีย​หาย​
ในร​ ะดับ​วิกฤตแ​ ละก​ าร​ไม่ส​ ามารถท​ ำให้​กลับ​มา​เหมือน​เดิม (เช่น การ​สูญ​เสีย​ทุนท​ างธ​ รรมชาติ​ใน​ระดับ​วิกฤต การส​ ูญ​
เสีย​บทบาท​บริการ​ด้าน​การ​สนับสนุน​การ​ดำรง​ชีวิต​ของ​สิ่ง​แวดล้อม การ​สูญ​เสีย​พืชพันธุ์​และ​กระบวนการ​ธรรมชาติ​ที่​
เป็นห​ ลักส​ ำคัญ) อย่างไร​ก็ตาม แนวคิดค​ วามย​ ั่งยืน​อย่างเ​ข้มข​ ้น (SS) และแ​ นวคิด​มาตรฐานข​ ั้น​ต่ำ​ด้านค​ วาม​ปลอดภัย
(SMS) ก็​ยัง​ไม่​เหมือน​กันท​ ั้งหมด จะ​มีค​ วาม​แตกต​ ่างข​ อง​สอง​แนวคิดใ​น​ลักษณะ​ที่​ว่า แนวคิด SMS จะท​ ำการอ​ นุรักษ์​
สิ่ง​แวดล้อม นอกจากว​ ่าป​ ระโยชน์ท​ ี่​เสีย​ไป​มี​มูลค่าส​ ูง ใน​ขณะ​ที่​แนวคิด SS เห็นว​ ่า ไม่​ว่าจ​ ะ​มี​การส​ ูญ​เสียป​ ระโยชน์​หรือ​
ไม่แ​ ค่ไ​หน การส​ ูญเ​สีย​ทุนท​ าง​ธรรมชาติ​ใน​ระดับว​ ิกฤตเ​ป็น​สิ่ง​ที่​ยอมรับ​ไม่​ได้

       กลยุทธ์​ด้านค​ วาม​ยั่งยืนเ​พื่ออ​ นาคต มัก​จะ​พบ​กับค​ ำถาม​ที่​ว่าป​ ระชากรโ​ลกท​ ี่​มีจ​ ำนวน​เพิ่มม​ ากข​ ึ้น จะ​สามารถ​
ดำรงช​ ีวติ ข​ ั้นพ​ ื้นฐ​ านอ​ ย่างย​ ั่งยนื ต​ ่อไ​ปไ​ดอ้​ ย่างไร สำหรับป​ ระชากรใ​นป​ ระเทศก​ ำลงั พ​ ฒั นา การด​ ำรงช​ วี ติ ส​ ว่ นม​ ากจ​ ะต​ อ้ ง​
ขึ้นอ​ ยู่ก​ ับส​ ิ่งแ​ วดล้อมท​ ี่​เปราะบ​ าง​และ​สุ่มเ​สี่ยง​ต่อ​การถ​ ูกท​ ำลาย ดังน​ ั้น การ​ดำรง​ชีวิตท​ ี่​ยั่งยืน​จะส​ ามารถเ​กิดข​ ึ้น​ได้ ก็​
ด้วย​การ​กำหนดน​ โยบาย​ที่ล​ ด​ความ​เสี่ยงใ​น​การท​ ำลายส​ ิ่ง​แวดล้อม เช่น การป​ ้องกัน​น้ำท​ ่วมท​ ี่​เกิดจ​ าก​ระดับ​น้ำท​ ะเลส​ ูง​
ขึ้นจ​ ากก​ ารเ​ปลี่ยนแปลงส​ ภาพอ​ ากาศอ​ ันเ​นื่องม​ าจ​ ากภ​ าวะโ​ลกร​ ้อน การก​ ำหนดม​ าตรการใ​นส​ ร้างค​ วามม​ ั่นคงท​ างอ​ าหาร​
และใ​นก​ ารป​ ้องกันค​ วามล​ ้มเ​หลวข​ องต​ ลาดห​ รือก​ ารแ​ ทรกแซงโ​ดยร​ ัฐ (market and intervention failures) เช่น ความ​
ล้ม​เหลวท​ ี่เ​กิด​จาก​การ​กำหนด​ราคา​ทรัพยากร​ที่ไ​ม่เ​หมาะส​ ม หรือ​จากน​ โยบายก​ ารพ​ ัฒนา​ที่​ไม่​ประสานส​ อดคล้อง​กัน

       ดังน​ ั้น ในก​ ารพ​ ัฒนาแ​ บบย​ ั่งยืน จึงต​ ้องม​ ีแ​ นวทางห​ ลักใ​นก​ ารนำส​ ต๊อกข​ องท​ ุนท​ างท​ รัพยากรม​ าใ​ช้อ​ ย่างย​ ั่งยืน
ดังนี้

                              ลขิ สิทธ์ิของมหาวทิ ยาลัยสโุ ขทัยธรรมาธริ าช
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150