Page 78 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 78
11-26 พ ฤติกรรมม นุษย์แ ละจริยธรรมทางเศรษฐกิจแ ละธ ุรกิจ
ในร า่ งร ฐั ธรรมนญู ม บี ทบญั ญตั บิ งั คบั ใหก้ ษตั รยิ ส์ ละร าชส มบตั ใิ หแ้ กม่ กฎุ ร าชก มุ ารห รอื ม กฎุ ร าชก มุ ารี เมอื่ ม พี ระช นมายุ
ครบ 65 พรรษา
พระราชาธิบดีจิกมี ซิงเย วังชุก ทรงดูแลห่วงใยอาณาประชาราษฎร์ โดยพระราชภารกิจที่ทรงปฏิบัติเป็น
ประจำ คือ การร ับการท ูลเกล้าฯ ถวายฎีการ ้องทุกข์จากป ระชาชนด้วยพระองค์เองในทุกๆ สัปดาห์ นอกเหนือจากการ
ออกมารับการถวายฎีการ้องทุกข์จากประชาชนที่หน้าพระราชวังโทจิโคซอง เมืองทิมพูแล้ว พระองค์ยังได้เสด็จออก
เยี่ยมเยียนพ สกน ิกรท ี่อ ยู่ต ามที่ต่างๆ จำนวน 20 มณฑลทั่วประเทศ เพื่อเปิดโอกาสให้ป ระชาชนที่อยู่ห่างไกลได้ร้อง
เรียนแ ละแก้ไขค วามเดือดร้อนท ุกข์ย ากได้ท ันท่วงที
ทั้งส ี่ห ลักก ารห รือ 4 เสาหลักดังกล่าวได้ส นับสนุนและสร้างเป้าหมายร ่วมกัน คือ การพ ัฒนาเศรษฐกิจอย่าง
เท่าเทียมและยั่งยืน เน้นก ารบริหารจ ัดการอ ย่างโปร่งใสมีคุณธรรมเคียงคู่ไปกับการอ นุรักษ์วัฒนธรรม หรือว ิถีช ีวิตท ี่
สอดป ระสานไปก บั ค ณุ ธรรมแ ละส อดแ ทรกอ ยใู่ นช วี ติ ป ระจำว นั ข องช าวภ ฏู าน ตลอดจ นก ารอ นรุ กั ษท์ รพั ยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อมให้คงอยู่ตลอดไป ซึ่งแตกต่างจากการพัฒนาที่มุ่งการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่อสร้างมูลค่าของ
ผลิตภัณฑ์มวลรวมป ระชาชาติให้ได้มากที่สุด
ความแตกต ่างร ะหวา่ งเศรษฐกจิ มวลรวมก บั เศรษฐกจิ ตลาดเสรี
ตลอดร ะยะเวลา 30 กว่าป ีนับจ ากท ี่พ ระราชาธิบดีจ ิกม ี ซิงเย วังช ุก ได้มีพระร าชด ำรัสเรื่อง ความส ขุ มวลร วม
ของประชาชาติ สิ่งที่รัฐบาลภูฏานพยายามทำ คือ การวางรากฐานเพื่อให้เกิดปัจจัยแวดล้อมที่สนับสนุนต่อการเกิด
ของรัฐแห่งความสุขมวลรวมประชาชาติ (GNH State) โดยรัฐบาลได้กำหนดนโยบายหลัก 4 ประการที่ภูฏานต้อง
ดำเนินการเพื่อให้บรรลุผลก่อนเป็นอันดับแรก โดยกำหนดไว้ชัดเจนในแผนพัฒนาประเทศ ฉบับที่ 9 โดยเน้นการ
พัฒนาในท ุกส าขาข องส ังคมอ ย่างร อบด ้าน โดยเฉพาะอ ย่างย ิ่งก ารให้ค วามส ำคัญด ้านส าธารณสุข การศ ึกษา โครงสร้าง
พื้นฐ าน การข จัดป ัญหาส ังคมแ ละค วามย ากจน พร้อมก ับก ารอ นุรักษส์ ิ่งแ วดล้อมแ ละว ัฒนธรรมด ั้งเดิม รวมท ั้งส ถาบัน
พระมหาก ษัตริย์ โดยท ั้งหมดจ ะด ำรงอ ยู่ด้วยก ันในล ักษณะกลมกลืนตามห ลักพ ุทธศ าสนาม หายาน ซึ่งก ารด ำเนินการ
ตามน โยบายข้างต้น
นายกรัฐมนตรีจิกมี เทียนโป ทินเลย์ ได้มีคำอธิบายไว้ว่า ระบบเศรษฐกิจที่มีความสุขมวลรวมเป็นกลไก
ขับเคลื่อนข องประเทศภูฏาน มีจุดต่างก ับเศรษฐกิจตลาดเสรีของประเทศ อื่นๆ อยู่ 3 ประการ คือ
ประการแรก ในเศรษฐกิจความสุขมวลรวมนั้น วิธีการและลักษณะสำคัญๆ ของกิจกรรมทางเศรษฐกิจยัง
คงต้องมีอยู่ เพราะองค์ประกอบด้านนี้ยังมีความสำคัญอยู่ ประเทศภูฏานยังต้องการให้เศรษฐกิจโตและมีขนาดที่
เหมาะส ม เพือ่ ป ระโยชนใ์ นแ งข่ องก ารห ลอ่ เลีย้ งส งั คมภ ายในแ ละล ดค วามย ากจน เพยี งแ ตจ่ ดุ ท ยี่ ากท ีส่ ดุ อ ยทู่ ี่ ทำอ ยา่ งไร
จงึ จ ะท ำใหเ้ ศรษฐกจิ แ บบค วามส ขุ ม วลร วมแ ตกต า่ งจ ากเศรษฐกจิ เสร ที ัว่ ๆ ไปโดยเฉพาะในด า้ นข องค ณุ ภาพ มใิ ชป่ รมิ าณ
ประการท่ีสอง ประเทศภูฏานต้องการมาตรวัดความก้าวหน้าของเศรษฐกิจความสุขมวลรวม แต่ตัวชี้วัด
ที่ต้องการจะต้องแตกต่างไปจากตัวชี้วัดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ใช้ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ เพราะ
ตัวช ี้ว ัดท ี่ภ ูฏานต ้องการต ้องส ามารถส ะท้อนค ุณค่าข องก ารบ ริการท างเศรษฐกิจแ ละส ังคมต ่อค รัวเรือนแ ละค รอบครัว
ของค นในป ระเทศ ตลอดจนส ะท้อนถึงเวลาว่างแ ละการพ ักผ่อนที่ม ีบทบาทส ำคัญต่อการสร้างค วามสุขให้เกิดข ึ้น แต่
เงื่อนไขส ำคัญของตัวช ี้วัดนี้ คือ ต้องเป็นตัวชี้วัดท ี่สามารถร วมเอาต ้นทุนทางส ิ่งแ วดล้อมและต ้นทุนมนุษย์เข้าม าด้วย
ประการท สี่ าม เศรษฐกิจค วามส ุขม วลร วมจ ะต ้องเน้นไปท ี่ก ารกร ะจ ายค วามส ุขผ ่านก ารกร ะจ ายร ายได้ที่เป็น
รูปธรรมมากกว่าท ี่เป็นอยู่
ด้วยเหตุผลน ี้ ทำให้ร ัฐบาลภ ูฏานต ้องก ันง บป ระมาณป ระเทศม ากกว่าร ้อยล ะ 30 ไปท ี่ด ้านส าธารณสุขแ ละก าร
ศึกษา เพราะท ี่สุดแล้วผ ลป ระโยชน์จากง บประมาณเหล่าน ี้จะไปต กก ับส ังคมโดยรวม
ลขิ สทิ ธิข์ องมหาวิทยาลยั สุโขทัยธรรมาธริ าช
