Page 17 - ความรู้ทางสังคมศาสตร์และเทคโนโลยี สำหรับนักนิเทศศาสตร์
P. 17
ความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์และธรุ กจิ 6-7
1.1 ความต้องการ (want) คอื ความอยากไดส้ ง่ิ ตา่ งๆ ทง้ั ทเี่ ปน็ สงิ่ ของและไมใ่ ชส่ ง่ิ ของ เชน่ ความ
ต้องการดา้ นวัตถุ ปัจจยั ส่ี เปน็ ต้น สว่ นที่ไม่ใชส่ ่ิงของ เช่น ความรกั ความสมั พนั ธ์ทดี่ ี ความอบอุ่น การ
มชี อื่ เสยี ง เปน็ ตน้ ทงั้ นคี้ วามตอ้ งการของมนษุ ยม์ หี ลากหลายรปู แบบ ยกตวั อยา่ งเมอ่ื หวิ กต็ อ้ งการกนิ ขา้ ว
หากหาขา้ วไมไ่ ดก้ ห็ าสง่ิ ทมี่ าทดแทน เชน่ กว๋ ยเตย๋ี ว หรอื ขนมปงั เปน็ ตน้ เมอื่ ไดร้ บั การตอบสนองอยบู่ อ่ ย
ครั้งก็จะกลายเป็นอุปนิสัย บางครั้งความต้องการก็ทวีเพ่ิมมากขึ้นเรื่อยๆ เช่น มีรถจักรยานก็อยากมีรถ
มอเตอรไ์ ซค์ อยากมีรถยนต์ เป็นตน้
1.2 ทรัพยากร (resources) คือ ทรัพย์สนิ (อันไดแ้ กท่ รัพยากรทม่ี นุษยส์ ร้างขนึ้ เช่น เครอ่ื งมือ
เครอื่ งใช้ เครอ่ื งจกั ร) และทรพั ยากรธรรมชาติ (เชน่ ทด่ี นิ ปา่ ไม้ แหลง่ นำ้� แรธ่ าตุ พลงั งาน เปน็ ตน้ ) สว่ น
มนษุ ยก์ ็ถือวา่ เปน็ ทรัพยากรทมี่ บี ทบาทในกระบวนการผลิตและบริการสินคา้ ตา่ งๆ
1.3 ปัจจัยการผลิต (factor of production) คอื สิ่งตา่ งๆ ทผี่ ูผ้ ลิตน�ำมาผ่านกระบวนการผลติ ท่ี
ปรากฏผลออกมาเปน็ สนิ คา้ หรอื บรกิ าร เพอื่ ตอบสนองตอ่ ความตอ้ งการของผบู้ รโิ ภค มอี งคป์ ระกอบสำ� คญั
ได้แก่
1) ท่ีดิน รวมถึงทรัพยากรปา่ ไม้ แรธ่ าตุ แหลง่ นำ้� ที่มอี ยู่ในท่ดี ิน และผลตอบแทนจากการ
ใช้ทด่ี นิ ก็คือ ค่าเชา่
2) แรงงาน รวมถงึ การใชก้ ำ� ลงั ใชค้ วามคดิ เพอื่ กอ่ ใหเ้ กดิ การผลติ และบรกิ ารสนิ คา้ และผล
ตอบแทนจากการใช้แรงงานก็คอื ค่าจา้ ง
3) ทุน คือ ทุนทุกชนิดท่ีใช้ในกระบวนการผลิตทั้งตัวเงิน สินทรัพย์ เคร่ืองจักร อาคาร
เครื่องมอื อุปกรณ์ และผลตอบแทนจากทนุ กค็ อื ดอกเบ้ยี
4) การประกอบการ เปน็ ความสามารถในการดำ� เนนิ การผลติ เชน่ การวางแผน การเลอื ก
ใช้ทรัพยากร การตัดสินใจ และการลดความเส่ียงต่างๆ ในกระบวนการผลิต และผลตอบแทนจากการ
ประกอบการกค็ ือ กำ� ไร
1.4 ประสิทธิภาพ (efficiency) คือการใช้ทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์
สงู สดุ คำ� นงึ ถงึ การประหยดั การลดตน้ ทนุ การปรบั ปรงุ พฒั นาสนิ คา้ และบรกิ าร ใหต้ อบสนองความตอ้ งการ
ของผ้บู รโิ ภคทห่ี ลากหลาย
ปจั จบุ นั มีการต่อยอดความรทู้ างเศรษฐศาสตรเ์ ชอื่ มโยงกบั แนวคิดด้านธุรกิจ การตลาด และการ
บรหิ ารการจดั การเชงิ กลยทุ ธเ์ ขา้ ดว้ ยกนั กลายเปน็ อกี ศาสตรห์ นงึ่ ทเ่ี รยี กวา่ “เศรษฐศาสตรธ์ รุ กจิ ” (Business
Economics) ซึ่งเป็นเรื่องการบริหารจัดการปัจจัยที่เก่ียวข้องกับหลักเศรษฐศาสตร์ (เช่น ความต้องการ
ทรพั ยากร ปจั จยั การผลติ ประสทิ ธภิ าพ) และเชอ่ื มโยงกบั เศรษฐกจิ ทมี่ งุ่ เนน้ การจดั การในระดบั ครอบครวั
ชมุ ชน องคก์ ร ตลอดจนการบรหิ ารจดั การและการวางกลยทุ ธท์ างการตลาดเพอื่ ใชใ้ นการตดั สนิ ใจแกป้ ญั หา
ขององคก์ รทางธรุ กจิ ประโยชนท์ จี่ ะเกดิ ขน้ึ กค็ อื ผบู้ รหิ ารสามารถวเิ คราะหเ์ หตกุ ารณท์ เี่ กดิ ขนึ้ ไดอ้ ยา่ งถกู ตอ้ ง
เกดิ ประโยชนต์ อ่ องคก์ ร การใชท้ รพั ยากรทางเศรษฐกจิ มปี ระโยชนต์ อ่ ประเทศชาติ ประชาชนสามารถตดั สนิ
ใจในเหตกุ ารณต์ า่ งๆ ทเ่ี กดิ ขนึ้ ในชวี ติ ประจำ� วนั เพอื่ การประกอบอาชพี การตดั สนิ ใจดา้ นการบรโิ ภคสนิ คา้
ตลอดจนการรเู้ ท่าทนั การเปล่ียนแปลงดา้ นเศรษฐกิจทุกระดบั ที่ตนเองเกี่ยวข้อง ในระดับประเทศสามารถ
ใช้ความรู้ทางเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ ในการควบคุมและวางแผนสถานการณ์ด้านเศรษฐกิจให้เป็นไปตามท่ี
