Page 52 - การคุ้มครองผู้บริโภคและกฎหมาย เกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า
P. 52

9-40 การคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภคและกฎหมายเกี่ยวกบั การแข่งขนั ทางการคา้

เร่ืองท่ี 9.2.2
สถาบันทางกฎหมายว่าด้วยความรับผิดในผลิตภัณฑ์
ของประเทศไทยและต่างประเทศ

1. 	สถาบันทางกฎหมายว่าด้วยความรับผิดในผลิตภัณฑ์ของประเทศไทย

       ส�ำหรับประเทศไทยสถาบันทางกฎหมายว่าด้วยความรบั ผดิ ฯ ในทนี่ ี้แบ่งได้ 2 สถาบนั คอื
       1) 	สถาบันท่ีเป็นเนื้อหาเก่ียวกับหลักเกณฑ์ในบทบัญญัติของกฎหมายท่ีมีขอบเขตการบังคับใช้
กบั ผปู้ ระกอบการทเ่ี กยี่ วกบั สนิ คา้ ทไี่ มป่ ลอดภยั และบางสถาบนั จะครอบคลมุ รวมไปถงึ บรกิ ารทไ่ี มป่ ลอดภยั
ดว้ ย
       2) 	สถาบันท่ีเป็นตัวองค์กรท่ีเป็นผู้ใช้หลักเกณฑ์เนื้อหาดังกล่าวกับผู้ประกอบการไม่ว่าจะเป็น
ผู้ผลิต ผู้ว่าจ้างให้ผลิต ผู้น�ำเข้า และผู้ให้บริการ รวมถึงผู้ขายไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่สามารถรู้ว่าใครคือ
ผู้ประกอบการดังกล่าวก็ตาม และขณะเดียวกันองค์กรจะเป็นผู้คุ้มครองผู้เสียหายไม่ว่าจะเป็นผู้บริโภค
หรือไม่ก็ตามท่ีได้รับความเสียหายจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัยหรือบริการท่ีไม่ปลอดภัยก็จัดเป็นบุคคลท่ีเป็น
ตัวองคก์ ร ซงึ่ เป็นสถาบันทางกฎหมายความรบั ผดิ ในผลติ ภณั ฑ์มหี น้าทใี่ ห้ความค้มุ ครองตามกฎหมาย
       อย่างไรก็ตาม สามารถจ�ำแนกสถาบันทางกฎหมายความรับผิดฯ ได้ตามประเภทของกฎหมาย
ดงั ต่อไปน้ี
       1)	 กรณที เ่ี นอื้ หาทมี่ หี ลกั เกณฑบ์ งั คบั ใชก้ บั สนิ คา้ ทเี่ ปน็ สงั หารมิ ทรพั ยท์ กุ ชนดิ ทผี่ ลติ เพอ่ื ขายหรอื
น�ำเข้าเพ่ือขาย ซ่ึงผู้ผลิต ผู้ว่าจ้างให้ผลิต ผู้น�ำเข้า คือ ผู้ประกอบการท่ีมีหน้าท่ีจัดให้มีสินค้าท่ีผลิตหรือ
น�ำเขา้ ทีม่ ีคุณภาพ มาตรฐาน มคี วามปลอดภัยต่อผู้บรโิ ภค โดยหลักเกณฑท์ ีป่ รากฏในเน้ือหากฎหมายจะ
เป็นหลักความรับผิดโดยเคร่งครัด (Strict Liability) หลักค่าสินไหมทดแทนเพื่อการลงโทษเพ่ิมขึ้น
(Punitive Compensations) หลักภาระการพิสูจน์ (Burden of Proof) และหลักเกณฑ์อื่นๆ ตามท่ี
ปรากฏในเร่ืองที่ 9.2.1 เรยี กรวมเนือ้ หาดงั กลา่ วคือ พระราชบญั ญัติความรบั ผิดตอ่ ความเสียหายที่เกดิ ขน้ึ
จากสนิ ค้าท่ีไมป่ ลอดภัย พ.ศ. 2551 (The Liability for Damages Arising from Unsafe Products
Act, BE 2551 ซงึ่ ก็คอื กฎหมายว่าดว้ ยความรับผิดในผลติ ภัณฑ์ (The Products Liability Act 2008
น่ันเอง)
       พระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ จดั เปน็ กฎหมายกลางทใ่ี ชก้ บั เรอื่ งความรบั ผดิ ในผลติ ภณั ฑข์ องสนิ คา้
ไม่ว่าสนิ คา้ นั้นจะอยใู่ นความควบคุมดูแลจากหนว่ ยงานรฐั ใดก็ตาม เชน่ อาหาร ยา เครอ่ื งสำ� อาง เปน็ ตน้
เป็นสินคา้ ตามกฎหมายอาหาร กฎหมายยา กฎหมายเครื่องสำ� อาง ท่สี �ำนกั งานคณะกรรมการอาหารและ
ยา (อย.) ดแู ลก็ตาม หากมีเรอื่ งบงั คับความรับผิดในผลติ ภณั ฑ์ (Product Liability) ตอ้ งมาใช้พระราช-
บญั ญัตคิ วามรับผิดฯ ทีส่ ำ� นกั งานคณะกรรมการคุ้มครองผบู้ ริโภค (สคบ.) ดูแล คอื สคบ. เปน็ หนว่ ยงาน
ท่ีบงั คบั ใช้ตามพระราชบญั ญตั ิความรบั ผดิ ฯ
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57