Page 54 - การคุ้มครองผู้บริโภคและกฎหมาย เกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า
P. 54
9-42 การคุม้ ครองผบู้ รโิ ภคและกฎหมายเก่ียวกบั การแขง่ ขันทางการค้า
คณะกรรมการคุ้มครองผ้บู ริโภค (คคบ.) ฟอ้ งคดีแทน โดย คคบ. จะมมี ตมิ อบหมายให้เจ้าหน้าท่ีคุม้ ครอง
ผูบ้ รโิ ภคซ่ึงอาจเปน็ พนักงานอยั การหรอื นิตกิ รของ สคบ. ก็ไดแ้ ล้วแตก่ รณี เป็นผู้ด�ำเนนิ คดกี ับผปู้ ระกอบ
การทก่ี ระทำ� การละเมดิ สทิ ธผิ บู้ รโิ ภคตามพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ และการดำ� เนนิ คดกี บั ผปู้ ระกอบการ
จะเปน็ ประโยชนแ์ กผ่ บู้ รโิ ภคเปน็ สว่ นรวมตามมาตรา 39 แหง่ พระราชบญั ญตั คิ มุ้ ครองผบู้ รโิ ภคฯ เพอ่ื บงั คบั
ใหผ้ ปู้ ระกอบการชดใชค้ า่ เสยี หายใหก้ บั ผบู้ รโิ ภค โดยผบู้ รโิ ภคไดร้ บั การยกเวน้ ไมต่ อ้ งเสยี คา่ ฤชาธรรมเนยี ม
และโดยทค่ี ดแี พง่ ดงั กลา่ วเปน็ คดผี บู้ รโิ ภค (Consumer Case) ตามมาตรา 3 แหง่ พระราชบญั ญตั ิ
วิธีพิจารณาคดีผู้บริโภคฯ ดังน้ันกระบวนพิจารณาในช้ันศาลจะเป็นไปตามระบบไต่สวนข้อเท็จจริงตาม
มาตรา 33 แห่งพระราชบัญญัติน้ี ศาลมอี ำ� นาจในการแสวงหาข้อเท็จจริงนอกศาลไดด้ ้วย
อยา่ งไรกต็ าม ผบู้ รโิ ภคทไี่ ดร้ บั ความเสยี หายจะไปใชส้ ทิ ธดิ ว้ ยตนเองตามมาตรา 18 แหง่ พระราช-
บญั ญตั วิ ธิ พี จิ ารณาคดผี บู้ รโิ ภคฯ กไ็ ด้ โดยไปพบเจา้ พนกั งานคดพี รอ้ มมอบพยานหลกั ฐานใหเ้ จา้ พนกั งาน
คดชี ว่ ยตรวจสอบและเขยี นคำ� ฟอ้ งใหช้ ว่ ยไกลเ่ กลย่ี รวมไปถงึ ขอ้ คำ� ฟอ้ งเสนอตอ่ ศาลตอ่ ไป ไมว่ า่ จะใชช้ อ่ ง
ทางใด ก็จะได้รับการยกเว้นค่าฤชาธรรมเนียมศาล และคดีแพ่งที่พิพาทสู่ศาลจัดเป็นคดีผู้บริโภคที่การ
ด�ำเนนิ คดใี นชั้นศาลจะมเี พยี งสองศาล คอื ศาลชั้นต้น และศาลอุทธรณ์ ในกรณีท่ีจะไปสศู่ าลฎีกาเปน็ ข้อ
ยกเวน้ เชน่ พจิ ารณาเหน็ วา่ คดีท่ฎี ีกานัน้ ศาลฎีกาไม่เคยวินิจฉัย หรือเป็นคดีมีประโยชนต์ ่อสาธารณะ ก็
จะท�ำให้คดีนัน้ ไปสกู่ ารพิจารณาของศาลฎกี าได้
สำ� หรบั ผเู้ สยี หายในพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ ทไ่ี มใ่ ชผ่ บู้ รโิ ภค ทำ� ใหไ้ มม่ สี ทิ ธริ อ้ งขอให้ คคบ.
ดำ� เนนิ คดแี ทนตามมาตรา 39 แหง่ พระราชบญั ญตั คิ มุ้ ครองผบู้ รโิ ภคฯ แตผ่ เู้ สยี หายดงั กลา่ วจดั เปน็ ผบู้ รโิ ภค
ตามพระราชบญั ญตั วิ ธิ พี จิ ารณาคดผี บู้ รโิ ภคฯ ทมี่ สี ทิ ธนิ ำ� คดแี พง่ ดงั กลา่ วไปสกู่ ระบวนการพจิ ารณาคดขี อง
ศาลยุติธรรมตามมาตรา 18 แห่งพระราชบัญญตั ิวิธีพจิ ารณาคดผี ู้บรโิ ภคฯ ได้ โดยได้รับยกเวน้ ไม่ต้องเสีย
ค่าฤชาธรรมเนียมศาล
สถาบันทางกฎหมายที่เขียนถึงไปแล้วเป็นไปตามพระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายที่
เกดิ ขน้ึ จากสนิ คา้ ทไี่ มป่ ลอดภยั พ.ศ. 2551 และเนอ่ื งจากกฎหมายวา่ ดว้ ยความรบั ผดิ ฯ ในประเทศไทย ยงั
มอี กี หนง่ึ ฉบบั คอื พระราชบญั ญตั เิ ครอ่ื งมอื แพทย์ พ.ศ. 2551 ซงึ่ มสี าระสำ� คญั ในสว่ นสถาบนั กฎหมาย ดงั
ตอ่ ไปนี้
สถาบันทางกฎหมายตามพระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ พ.ศ. 2551 เป็นสถาบันทางกฎหมาย
โดยน�ำหลักกฎหมายท่ีผู้ขายเครื่องมือแพทย์เป็นผู้ประกอบการท่ีต้องรับผิดในความเสียหายท่ีเกิดขึ้นจาก
เคร่ืองมือแพทย์ไม่ว่าจะเป็นผู้ขายที่สามารถหรือไม่สามารถระบุตัวผู้ผลิตหรือผู้ว่าจ้างให้ผลิตหรือผู้น�ำเข้า
กต็ าม และเหตหุ ลดุ พน้ ความรบั ผดิ ของผปู้ ระกอบการเครอ่ื งมอื แพทยท์ เ่ี ปน็ ผผู้ ลติ ผวู้ า่ จา้ งใหผ้ ลติ ผนู้ ำ� เขา้
ผู้ขาย ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ว่าความเสียหายเกิดแต่เหตุสุดวิสัยหรือเกิดเพราะความผิดของผู้เสียหายเอง
นอกจากน้ี ตามพระราชบัญญัตินี้ บัญญัติให้ความรับผิดต่อความเสียหายเกิดจากเครื่องมือแพทย์รวมถึง
การให้บริการด้วย และในเร่ืองการให้บริการของเครื่องมือแพทย์ จะต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าตนได้ใช้ความ
ระมดั ระวงั ตามมาตรฐานวชิ าการนนั้ แลว้ หรอื ความเสยี หายนนั้ เกดิ จากเหตสุ ดุ วสิ ยั หรอื เกดิ เพราะความผดิ
ของผูเ้ สียหายน่นั เอง
