Page 59 - พื้นฐานสังคมเเละวัฒนธรรมเขมร
P. 59
ประวตั ิศาสตร์ 2-49
อิสระและตั้งกลุ่มเขมรเสรีขึ้น การตัดสินใจอย่างนี้หมายความว่าทญั เลือกทีจ่ ะต่อสู้เพื่อเอกราชดว้ ยกาลงั
อาวุธ ซึ่งต่างไปจากการต่อสู้ในเวทีการเมืองในระบบของคณะพรรคประชาธิปไตยหรือของสมเด็จสีหนุ
(Osborne, 1994: 67)
4. ครูเสดของพระราชาเพอื่ เอกราช
วันท่ี 15 มิถุนายน 1952 สมเด็จสหี นยุ ึดอานาจทางการบริหารด้วยการสง่ั ปลดคณะรัฐมนตรขี อง
พรรคประชาธิปไตย (Leifer, 1961-1962: 363) และประกาศวา่ พระองค์จะนาเอกราชบริบรู ณ์มาสู่กัมพูชา
ภายใน 3 ปี ตามแผนการทพ่ี ระองค์จะเรยี กในภายหลังว่า “ครูเสดของพระราชาเพ่ือเอกราช (the royal
crusade for independence)” (Sihanouk, 1959: 42; นเราตฺตม สีหนุ, 2003: 27) พรรคประชาธิปไตย
และผู้สนับสนุนพรรคกล่าวโจมตีและประท้วงการกระทาสมเด็จสีหนุอย่างรุนแรง (Reddi, 1971: 193;
Clymer, 2004: 30) แตน่ นั่ ก็ไม่ทาใหส้ ถานการณ์เปลย่ี นแปลงไป และสถานการณข์ องพรรคประชาธิปไตย
ยิ่งเลวรา้ ยลง เมือ่ สมเด็จสหี นปุ ระกาศยบุ สภาทพี่ รรคประชาธิปไตยครองเสียงข้างมากในวนั ที่ 13 มกราคม
1953 และมีการประกาศใช้กฎอัยการศึกในวันเดยี วกันนนั้ เอง (Reddi, 1971: 194) การดาเนนิ การดังกลา่ ว
ของสมเด็จสีหนุมีราชการอาณานิคมฝร่ังเศสซึ่งไม่พอใจนโยบายและแนวทางการบริหารงานของพรรค
ประชาธปิ ไตยสนบั สนนุ
เมื่ออานาจอยู่ในมือของพระองค์ทั้งหมดแล้ว สมเด็จสีหนุก็เริ่มดาเนินการขั้นตอนต่อไปตาม
แผนการของพระองค์ ในเดือนกมุ ภาพนั ธ์ 1953 พระองคก์ อ็ อกเดินทางไปฝรั่งเศส เหตผุ ลของการเดินทาง
ท่ีประกาศต่อสาธารณชนคือเรื่องสุขภาพ แต่จุดประสงค์ที่แทจ้ ริงคือแสวงหาการเจรจาเรื่องเอกราช เม่ือ
สมเด็จสีหนแุ จง้ ประธานาธิบดีฝร่ังเศสวา่ ต้องการเจรจาเร่ืองเอกราชของกมั พชู าโดยเรว็ ทสี่ ดุ ในการพบกนั
เม่ือปลายเดือนมีนาคม พระองค์ถูกปฏิเสธและได้รับคาแนะนาให้เดินทางกลับกัมพูชาโดยเร็ว สมเด็จ
สีหนุไม่ได้ทาตามคาแนะนาน้ันและยังคงพยายามที่จะหาทางเจรจากับราชการฝร่ังเศสอีก สมเด็จสีหนุ
จะได้พบกับรัฐมนตรีอีกคนหน่ึงในตอนต้นเดือนเมษายน แต่ส่ิงที่ได้รับไม่ต่างอันใดกับเม่ือคราวท่ีพบ
ประธานาธบิ ดีฝร่ังเศส (Sihanouk, 1959: 27-36; นเราตฺตม สหี นุ, 2003: 42-50; Burchett, 1970: 18, 19,
20; Sihanouk and Burchett, 1974: 152) น่นั ทาให้พระองคเ์ ผชิญกับปญั หาท่รี ฐั บาลพรรคประชาธิปไตย
เคยเจอมาก่อนหนา้ นี้ คือฝร่งั เศสไมป่ ระสงคจ์ ะเจรจาและไมย่ นิ ดีทีจ่ ะใหเ้ อกราชแก่กมั พชู า
สมเด็จสีหนุรับมือกับปัญหาดังกล่าวด้วยการยกระดับการเรียกร้องเอกราชของพระองค์ไปสู่
ระดับนานาชาติ ในเดือนเมษายน 1953 น้ันเองสมเด็จสีหนุก็เดินทางไปแคนาดาและสหรัฐอเมริกา สิ่งท่ี
พระองค์ได้รับเมื่อพบกับรัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐอเมริกาในเดือนเมษายนคือ คาเตือนให้ร่วมมือ
กับฝรั่งเศสเพ่ือมิให้คอมมิวนิสต์ได้รับชัยชนะ และคาแนะนาให้เดินทางกลับกัมพูชา (Clymer, 2004:
30; Burchett, 1970: 20; Sihanouk and Burchett, 1974: 153-154) น่ันอาจทาให้พระองค์ตระหนักวา่
