Page 35 - วัฒนธรรมกับการท่องเที่ยว
P. 35
สาระและบรบิ ทเก่ียวกับการทอ่ งเที่ยว 2-25
1.2 การท่องเที่ยวระหว่างประเทศ (International Tourism) คือ การเดนิ ทางทอ่ งเท่ียวไปใน
ต่างประเทศ โดยมิไดม้ วี ัตถปุ ระสงคเ์ พ่ือหารายไดใ้ นประเทศน้นั ๆ ท้งั นก้ี ารทอ่ งเทย่ี วไปยงั สถานทซี่ งึ่ ตา่ ง
จากประเทศของตนจะต้องผา่ นพธิ กี ารระหว่างประเทศหลายอย่าง เช่น พธิ กี ารตรวจคนเขา้ เมือง พิธกี าร
ศลุ กากร การท่องเทย่ี วระหวา่ งประเทศเก่ียวขอ้ งกับการจดั นำ� เทยี่ ว 2 รูปแบบ คือ
1.2.1 การท่องเที่ยวขาเข้า (Inbound Tourism) คอื การเดนิ ทางเขา้ มาทอ่ งเทยี่ วของบคุ คล
ท่ีมิได้มีถ่ินพ�ำนักถาวรในประเทศนั้น เช่น นักท่องเท่ียวชาวญี่ปุ่นเดินทางเข้ามาเที่ยวในประเทศไทย
นกั ทอ่ งเทย่ี วญป่ี นุ่ จดั เปน็ นกั ทอ่ งเทยี่ วทเ่ี ดนิ ทางเขา้ มาในประเทศไทย (Inbound Tourist) และประเทศไทย
จัดเปน็ ประเทศที่รบั นักท่องเทย่ี วหรือเป็นจดุ หมายปลายทางของนักทอ่ งเทีย่ ว (Destination)
1.2.2 การท่องเที่ยวขาออก (Outbound Tourism) คือ การเดินทางทอ่ งเที่ยวไปในต่าง-
ประเทศจากถ่นิ พ�ำนักถาวรของตนเพื่อไปท่องเทีย่ วยังประเทศอ่ืน เช่น นกั ทอ่ งเท่ียวชาวไทยเดนิ ทางออก
ไปเที่ยวยังประเทศญี่ปุ่น นักท่องเท่ียวรูปแบบน้ีจัดเป็นนักท่องเที่ยวขาออก (Outbound Tourist) และ
ประเทศไทยจดั เป็นประเทศทจี่ ดั ส่งนักท่องเทย่ี วออกไป (Generating Country)
แตล่ ะประเทศพยายามสง่ เสรมิ การทอ่ งเทย่ี วขาเขา้ มากกวา่ การทอ่ งเทย่ี วขาออก เพราะการทอ่ งเทย่ี ว
ขาเข้าเป็นการน�ำเงินตราต่างประเทศเข้ามาสู่ประเทศ ในขณะท่ีการท่องเที่ยวขาออกท�ำให้เงินตราใน
ประเทศรวั่ ไหลออกนอกประเทศ ซง่ึ การใชจ้ า่ ยของนกั ทอ่ งเทย่ี ว 2 กลมุ่ น้ี จะมผี ลตอ่ ดลุ ดา้ นการทอ่ งเทยี่ ว
กลา่ วคอื หากรายจา่ ยในการทอ่ งเทย่ี วตา่ งประเทศมมี ากกวา่ รายไดจ้ ากนกั ทอ่ งเทย่ี วตา่ งชาตทิ เ่ี ดนิ ทางเขา้ มา
ในประเทศนน้ั ก็จะประสบกบั ภาวะการขาดดลุ ด้านการท่องเทยี่ ว
2. การจัดแบ่งรูปแบบตามวัตถุประสงค์การเดินทางของนักท่องเที่ยว
การจดั แบง่ รปู แบบตามวตั ถปุ ระสงคก์ ารเดนิ ทางของนกั ทอ่ งเทย่ี ว เปน็ การพจิ ารณาจากจดุ ประสงค์
ในการเดินทางของนักท่องเที่ยว แบ่งออกเป็น 3 รูปแบบ คือ การท่องเท่ียวเพ่ือความเพลิดเพลินและ
การพักผอ่ น การท่องเทีย่ วเพอ่ื วตั ถปุ ระสงค์ทางธรุ กจิ และการท่องเที่ยวเพ่อื ความสนใจพิเศษ
2.1 การท่องเท่ียวเพ่ือความเพลิดเพลินและการพักผ่อน เปน็ การท่องเทยี่ วเพ่ือตอบสนองความ
ต้องการท่ีจะหลีกหนีความจ�ำเจและความเร่งรีบในชีวิตประจ�ำวัน เป็นการเติมพลังหลังจากเหน็ดเหนื่อย
ออ่ นลา้ จากภาระงานประจำ� บางครงั้ เพยี งแคต่ อ้ งการเปลย่ี นบรรยากาศ หรอื เพอ่ื ชมทวิ ทศั นท์ ส่ี วยงามแตกตา่ ง
จากทอ้ งถน่ิ ของตนเอง การทอ่ งเทย่ี วในลกั ษณะนีเ้ ปน็ จุดประสงคห์ ลกั ของนักท่องเทย่ี วส่วนใหญ่ทว่ั โลก
2.2 การท่องเที่ยวเพ่ือวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ จัดเป็นการท่องเที่ยวประเภทหนึ่ง เน่ืองจาก
การเดินทางในลักษณะน้ีจะสร้างรายได้ให้แก่จุดหมายปลายทางที่นักธุรกิจไปเยือน และนักธุรกิจก็ไม่ได้
มวี ตั ถปุ ระสงคท์ จ่ี ะไปอยู่ ณ สถานทน่ี น้ั เพอื่ ทำ� งานหารายไดโ้ ดยตรง การเดนิ ทางทอ่ งเทยี่ วเพอ่ื วตั ถปุ ระสงค์
ทางธรุ กิจ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ
2.2.1 การเดนิ ทางทอ่ งเทยี่ วเพอื่ ธรุ กจิ โดยทวั่ ไป (Regular Business Travel) เปน็ การเดนิ ทาง
ไปตดิ ตอ่ ประสานงานหรือเซ็นสัญญาเกย่ี วกบั ธุรกจิ โดยอาจมรี ะยะเวลาพกั ผอ่ น 2-3 วนั แทรกอยูใ่ นการ
เดินทางน้ัน เช่น นกั ธุรกิจชาวอเมริกนั เดินทางมาเซน็ สัญญาเป็นหนุ้ สว่ นโรงแรมในประเทศไทย นักธุรกจิ
กลุ่มนเ้ี ป็นที่ต้องการของผปู้ ระกอบการท่องเทย่ี ว เนอ่ื งจากเปน็ กลุ่มทม่ี ีการศึกษาสงู รายไดด้ ี เปน็ กลมุ่ ท่ี
