Page 51 - เศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม เทคโนโลยี และความจำเริญทางเศรษฐกิจ
P. 51
แนวคดิ ทฤษฎที ีเ่ กีย่ วข้องกบั ความจ�ำ เริญทางเศรษฐกิจ I 2-39
การใชร้ ายไดเ้ ปน็ ตวั เปน็ ดลุ ยภาพทส่ี ำ� คญั แทนราคา โดยเคนสไ์ ดเ้ ขยี นหนงั สอื ชอื่ ทฤษฎที ว่ั ไปของการจา้ งงาน
ดอกเบยี้ และเงนิ พมิ พเ์ ผยแพรใ่ น ค.ศ. 1936 ซงึ่ กบั เปน็ หนงั สอื ทป่ี ฏวิ ตั แิ นวคดิ ทางเศรษฐศาสตรค์ รงั้ ใหญ่
เป็นพื้นฐานทางทฤษฎีด้านเศรษฐศาสตร์มหภาค และมีการน�ำแนวคิดไปใช้อย่างมากโดยเฉพาะในช่วง
ทศวรรษ 1950 และทศวรรษ 1960 ทฤษฎแี ละนโยบายแบบเคนสป์ ระสบความสำ� เรจ็ จนมกี ารขนานนามวา่
เป็นยุคของการปฏิวัตเิ คนเซียน (Keynesian Revolution) หรอื ยคุ ทองของเคนส์เซยี น
ทฤษฎกี ารพฒั นาเศรษฐกจิ ยคุ เคนส์ ยคุ หลงั เคนสแ์ ละยคุ นโี อคลาสสกิ ในยคุ ดงั กลา่ ว นกั เศรษฐศาสตร์
ในยคุ นค้ี ดิ วา่ ความจำ� เรญิ ทางเศรษฐกจิ อาจจะเกดิ ขน้ึ ไดจ้ ากการปรบั ปรงุ ทางดา้ นอปุ ทาน โดยการพยายาม
เพมิ่ ผลผลติ ดว้ ยการใชป้ จั จยั การผลติ ตา่ งๆ ในฟงั กช์ นั ของการผลติ เพมิ่ ขน้ึ หรอื ปรบั ปรงุ คณุ ภาพของปจั จยั
การผลิต ปรบั ปรงุ กระบวนการหรอื วิธีการผลติ และเทคโนโลยตี ่างๆ ใหด้ ีข้นึ
การเพิ่มผลผลิตรวมอาจท�ำได้หลายวิธี เช่น การสะสมทุนของประเทศเพ่ิมข้ึน การเพิ่มปริมาณ
แรงงาน การปรบั ปรงุ ปจั จยั การผลติ การปรบั ปรงุ การจดั องคก์ ารและการบรหิ ารการผลติ แบบใหมๆ่ รวมถงึ
ความกา้ วหนา้ ทางเทคโนโลยี เปน็ ตน้ ทฤษฎคี วามจำ� เรญิ ทางเศรษฐกจิ ทเ่ี นน้ หนกั ทางดา้ นการเพมิ่ ผลผลติ
หรอื เพมิ่ อปุ ทานรวม มนี ักเศรษฐศาสตรห์ ลายทา่ นได้กลา่ วไว้ ดังจะไดส้ รปุ ในเร่ืองที่ 2.3.1–2.3.2
เรื่องที่ 2.3.1
ตัวแบบความจ�ำเริญทางเศรษฐกิจจากการออมและการลงทุน
ของฮาร์รอด-โดมาร์
ทฤษฎคี วามจำ� เรญิ ทางเศรษฐกจิ ในยคุ หลงั เคนส์ (Post-Keynesian Growth Theory) สว่ นใหญ่
ใชอ้ ธบิ ายการวเิ คราะหต์ ามทฤษฎเี ศรษฐศาสตรข์ องเคนส์ และไดเ้ นน้ การใชว้ ธิ กี ารวเิ คราะหใ์ นเชงิ ปรมิ าณ
มากขน้ึ เพอื่ ใหส้ ามารถวดั ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งตวั แปรทางเศรษฐกจิ ตา่ งๆ ไดอ้ ยา่ งแนน่ อน วตั ถปุ ระสงค์
สำ� คญั ในการวเิ คราะหเ์ พอื่ หาคำ� ตอบจากนยิ ามของปญั หาทว่ี า่ “อะไรเปน็ สง่ิ จำ� เปน็ สำ� หรบั การรกั ษาระดบั
ของการเจรญิ เตบิ โตทางมเี สถยี รภาพ โดยไมก่ อ่ ใหเ้ กดิ ปญั หาทางดา้ นเงนิ เฟอ้ หรอื เงนิ ฝดื ” ซง่ึ กค็ อื ความ
พยายามทจ่ี ะรกั ษาระดบั ดลุ ยภาพของความเจรญิ ในระบบเศรษฐกจิ เมอื่ มกี ารเปลยี่ นแปลงในปจั จยั ทสี่ �ำคญั
รวมทง้ั คน้ หาวา่ ในระยะยาว รายไดป้ ระชาชาตทิ เ่ี กดิ ขน้ึ นน้ั ควรจะขยายตวั ในอตั ราเทา่ ใดจงึ จะเหมาะสมตอ่
ภาวะดุลยภาพ ซ่ึงก็คือการหลีกเล่ียงภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง และภาวะท่ีระบบเศรษฐกิจชะงักงันโดย
พยายามใหร้ ายไดท้ แี่ ทจ้ รงิ เพมิ่ ในอตั ราทเี่ หมาะสมไมเ่ พมิ่ ในอตั ราทเ่ี รว็ หรอื ชา้ เกนิ ไป เพอ่ื ใหส้ อดคลอ้ งกบั
การเพมิ่ ขนึ้ ของประชากรและการลงทนุ สทุ ธใิ นระยะยาว เปน็ ตน้ ทฤษฎขี องนกั เศรษฐศาสตรย์ คุ หลงั เคนส์
ที่รู้จกั กนั แพรห่ ลาย กค็ อื ทฤษฎีความจ�ำเรญิ ทางเศรษฐกจิ ของอาร์ เอฟ ฮารร์ อด (R.F. Harrod) และ
