Page 55 - เศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม เทคโนโลยี และความจำเริญทางเศรษฐกิจ
P. 55
แนวคิดทฤษฎที ่ีเก่ียวขอ้ งกบั ความจ�ำ เรญิ ทางเศรษฐกจิ I 2-43
โซโลวไ์ ดใ้ ชฟ้ งั กช์ นั การผลติ ซงึ่ ปจั จยั ทนุ และแรงงานสามารถสบั เปลยี่ นใชแ้ ทนกนั ไดเ้ ตม็ ทแ่ี ละอาจ
จะให้เพิ่มข้ึนในอัตราต่างกันได้ ฟังก์ชันการผลิตท่ีน�ำมาใช้คือฟังก์ชันการผลิตของคอบป์และดักลาส
(Cobb-Douglas Production Function) ซึ่งมรี ูปแบบดงั นี้
Y = A Ka Nb ...(1)
ก�ำหนดให้ Y = ผลิตผล
K = จำ� นวนทุน
N = จำ� นวนแรงงาน
A = ตวั คงท่ีตัวหน่ึงที่แสดงใหเ้ ห็นถงึ ความกา้ วหน้าทางวทิ ยาการ
a = ความยดื หย่นุ ของผลผลติ เมอื่ คำ� นึงถึงทนุ
b = ความยืดหยนุ่ ของผลผลติ เมื่อค�ำนงึ ถึงแรงงาน
จากสมการที่ 1 แสดงให้เห็นว่าปริมาณผลผลิตจะมากหรือน้อยเพียงใดข้ึนอยู่กับปัจจัยทุนและ
ปจั จยั แรงงานเปน็ ส�ำคญั สำ� หรบั ปจั จยั ทนุ จะมสี ว่ นกอ่ ใหเ้ กดิ ความเจรญิ เตบิ โตทางเศรษฐกจิ มากนอ้ ยเพยี ง
ใดขึ้นอยู่กับผลตอบแทนท่ีได้รับจากการลงทุนนั้น และปัจจัยแรงงานจะมีส่วนก่อให้เกิดความเจริญเติบโต
ทางเศรษฐกจิ มากน้อยเพยี งใด ขึ้นอยู่กบั ผลตอบแทนทจ่ี ะไดร้ ับจากการผลติ นอกเหนอื จากน้ถี อื ว่าอัตรา
การเจริญเติบโตทางเศรษฐกจิ นนั้ เปน็ ผลของความก้าวหน้าทางวทิ ยาการทเ่ี กิดขนึ้ 3
ตามแนวคิดของนักเศรษฐศาสตร์ส�ำนักนีโอคลาสิกหรือส�ำนักเดิมแนวใหม่น้ี ความจ�ำเริญทาง
เศรษฐกจิ จะเปน็ ไปอยา่ งมเี สถยี รภาพเสมอ ทง้ั นเี้ นอ่ื งจากเมอ่ื เกดิ การเสยี เสถยี รภาพขนึ้ ในระบบเศรษฐกจิ
แลว้ กจ็ ะมกี ารปรบั ปรุงเทคนิคการผลติ ใหม่ คอื ปรับปรุงอตั ราของทนุ ทใ่ี ช้ตอ่ ผลิตผล (Capital-Output)
ใหส้ อดคลอ้ งกบั ภาวะเศรษฐกจิ ซง่ึ การทจ่ี ะใชท้ นุ หรอื แรงงานมากนอ้ ยเทา่ ไรนนั้ ขน้ึ อยกู่ บั ราคาเปรยี บเทยี บ
ระหวา่ งทนุ และแรงงาน
ถา้ ในชว่ งเวลาใดทท่ี นุ เพมิ่ นอ้ ยกวา่ อปุ ทานของแรงงานจะทำ� ใหร้ าคาทนุ สงู ขน้ึ เมอื่ เปรยี บเทยี บกบั
แรงงาน จงึ มีผู้ใชแ้ รงงานแทนปจั จัยทุนมากข้ึน จนมีผลท�ำใหอ้ ัตราของทนุ ที่ใช้ต่อผลิตผลมคี ่าลดตำ่� ลงจน
เขา้ สู่ภาวะสมดุลท่ีมเี สถียรภาพ
ในทางตรงกนั ขา้ มในชว่ งเวลาใดทก่ี ำ� ลงั แรงงานเพม่ิ นอ้ ยกวา่ อปุ ทานของทนุ อตั ราคา่ จา้ งแรงงาน
จะสงู ขนึ้ เมอ่ื เปรยี บเทยี บกบั ทนุ ทำ� ใหม้ ผี ผู้ ลติ หนั มาใชท้ นุ แทนแรงงานมากขนึ้ จนมผี ลใหอ้ ตั ราของทนุ ทใี่ ช้
ต่อผลติ ผลมีค่าสงู มากขนึ้ จนเขา้ สภู่ าวะสมดุลทม่ี ีเสถยี รภาพในที่สุด
จะเหน็ ไดว้ า่ ความจำ� เรญิ ทางเศรษฐกจิ จะเปน็ ไปอยา่ งมเี สถยี รภาพเสมอ เพราะอตั ราการขยายตวั
ของทุนและรายได้จะปรับตัวเองให้เข้ากับอัตราการขยายตัวของแรงงานอยู่เสมอในทฤษฎีของฮาร์รอด-
โดมารน์ ้ันเสถยี รภาพทางเศรษฐกจิ จะเกดิ ขึน้ ต่อเมือ่ รายได้ ทุนและแรงงานขยายตวั ไปในอัตราเดยี วกนั
3 ลักษณะความก้าวหน้าทางวิทยาการเมื่อเกิดข้ึนแล้วจะมีผลท�ำให้ปัจจัยการผลิตลดลง คือใช้ทุนหรือแรงงานในจ�ำนวน
น้อยลงโดยเปรียบเทียบ เพอ่ื ผลิตสินคา้ ในปริมาณเทา่ เดมิ
