Page 16 - เศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม เทคโนโลยี และความจำเริญทางเศรษฐกิจ
P. 16
3-6 เศรษฐศาสตร์อตุ สาหกรรม เทคโนโลยี และความจ�ำ เริญทางเศรษฐกิจ
ความน�ำ
ประเทศทกี่ ำ� ลงั พฒั นาทงั้ หลายพยายามเรง่ รดั พฒั นาเศรษฐกจิ ในประเทศของตน ทง้ั นเ้ี พอื่ ยกระดบั
มาตรฐานความเปน็ อยขู่ องประชาชน แตเ่ นอื่ งจากประเทศเหลา่ นม้ี ที รพั ยากรทจ่ี ำ� กดั จงึ ทำ� ใหต้ อ้ งพจิ ารณา
ตดั สนิ ใจวา่ จะจดั สรรทรพั ยากรเพอ่ื ไปลงทนุ และพฒั นาในภาคเศรษฐกจิ ใด จะเลอื กลงทนุ ในโครงการใดเปน็
ล�ำดับแรก และจะใช้เทคโนโลยีแบบใด การตัดสินใจจัดสรรทรัพยากรหรือการลงทุนดังกล่าวจะมีอิทธิพล
ตอ่ การใหค้ วามสำ� คญั หรอื การเลอื กพฒั นาในภาคเศรษฐกจิ ใดกอ่ นหลงั อยเู่ สมอ สำ� หรบั ปญั หาทว่ี า่ ประเทศ
กำ� ลงั พฒั นาควรจะใชก้ ลยทุ ธใ์ นการสง่ เสรมิ อตุ สาหกรรมหรอื พฒั นาการเกษตรกอ่ นกนั นน้ั กเ็ ปน็ ปญั หาทมี่ ี
การถกเถียงกัน นักเศรษฐศาสตร์กลุ่มหนึ่งมีความเห็นว่า ควรจะเริ่มต้นทางด้านการเกษตรก่อน เพราะ
ประชากรสว่ นใหญใ่ นประเทศกำ� ลงั พฒั นาประกอบอาชพี การเกษตรจงึ มคี วามรคู้ วามสนใจเรอ่ื งการเกษตร
เปน็ พนื้ ฐานมาก่อนนอกจากนน้ั ยงั พอที่จะขยายทรพั ยากรทด่ี นิ ออกไปได้ การพฒั นาการเกษตรจะท�ำใหม้ ี
สินค้าส่งออกมากข้ึน ประชากรจะมีรายได้ที่แท้จริงสูงข้ึน แต่นักเศรษฐศาสตร์อีกกลุ่มหน่ึงมีความเห็นว่า
ควรจะพฒั นาทางดา้ นการอตุ สาหกรรมกอ่ น เพราะการลงทนุ ทางดา้ นอตุ สาหกรรมจะกอ่ ใหเ้ กดิ ความเชอ่ื ม
โยงในการผลติ ตอ่ เนอื่ งกัน (Linkages) มากกวา่ การลงทนุ ทางดา้ นการเกษตรและจะชว่ ยบรรเทาปญั หา
การว่างงานของประเทศได้อกี ทางหน่งึ ด้วย
ปญั หาขอ้ ถกเถยี งดงั กลา่ วขา้ งตน้ ไมอ่ าจหาขอ้ สรปุ ชดั เจนลงไปได้ เพราะแนวทางดงั กลา่ วไมอ่ าจ
จะเป็นแนวทางทั่วไปส�ำหรับการจัดสรรการลงทุนในทุกๆ ประเทศได้ เนื่องจากประเทศต่างๆ มีสภาพ
แวดลอ้ ม ประชากรและสังคมทแี่ ตกตา่ งกัน นอกจากน้ันในทางปฏิบัติ ความกา้ วหน้าของการเกษตรและ
อตุ สาหกรรมนน้ั มคี วามเชอ่ื มโยงกนั อยา่ งใกลช้ ดิ เชน่ การขยายตวั ของอตุ สาหกรรมขน้ึ อยกู่ บั การปรบั ปรงุ
ประสทิ ธภิ าพการเกษตร และการปรบั ปรงุ ประสทิ ธภิ าพในการเกษตรกข็ น้ึ อยกู่ บั ความเพยี งพอของอปุ ทาน
ทางด้านปัจจัยจากภาคอุตสาหกรรมต่างๆ ด้วย โดยเฉพาะการเสนอขายสินค้า การบริโภคเพื่อเป็นแรง
จงู ใจให้ชาวไรช่ าวนาท�ำการผลิต เพอื่ เพิ่มรายได้จากสนิ คา้ ทางด้านการเกษตร เป็นตน้ ลกั ษณะของแนว
ความคิดประการหลังนี้ เป็นการเบนแนวการโต้แย้งไปสู่ความสัมพันธ์ในรูปของความสมดุลระหว่างภาค
อุตสาหกรรมกับภาคการเกษตร คือมกี ารพฒั นาทงั้ สองภาคเศรษฐกิจใหด้ ำ� เนนิ ไป พรอ้ มๆ กัน
แนวคิดการจัดสรรทรัพยากรเพ่ือการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจจะได้กล่าวถึงแนวคิดการเจริญ
เติบโตแบบสมดุลและการเจรญิ เติบโตแบบไม่สมดุลในตอนที่ 3.1
