Page 74 - ท้าวมหาชมพู
P. 74
36 ทา้ วมหาชมพู
แต่นั้น “จาตุมหาราชิเก ทิสฺวา” ก็ได้ทอดพระเนตรเห็นท้าวจาตุ
มหาราชทงั้ หลาย อนั ตงั้ กองรายกองซมุ่ พทิ กั ษร์ กั ษาอยใู่ นทศิ ทงั้ สี่
แห่งพระนครภาราแต่พระองค์ ๆ สพรั่งพร้อมไปด้วยบริวาร
แสนหนึ่ง แต่ล้วนถือเครื่องสาตราวุธครบมือกัน พระเจ้าชมพูบดี
ทอดพระเนตรเห็นทา้ วจาตุมหาราชครัง้ นัน้ สำคญั วา่ พระเจา้ ราชา
ธิราช มีพระไทยสดุ้งตกประหม่า ปรารภเพื่อจะทรุดนั่งลงใน
สำนักนิ์แห่งท้าวจาตุมหาราชนั้น
เจ้ามาฆสามเณรจึงร้องห้ามว่า ดูกรบพิตร พระองค์อย่า
นั่งนี้นายกองซุ่มพิทักษ์รักษาประจำทิศแห่งพระนครต่างหากมิใช่
องค์สมเด็จพระเจ้าราชาธิราช พระเจ้าชมพูบดีได้ทรงฟังก็บังเกิด
พิศวงทรงพระดำริห์ว่า ดูแต่นายกองซุ่มรักษาประจำทิศ แห่ง
พระนครยงั มยี ศมศี กั ดมิ์ ตี ระบะเดชะถงึ เพยี งนแี้ ลว้ สมเดจ็ พระเจา้
ราชาธริ าชนนั้ จะประเสรฐิ ยงิ่ กวา่ นสี้ กั เพยี งใดหนอ พระเจา้ ชมพบู ดี
ดำริห์ฉนี้แล้ว เสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้น ก็ได้ทอดพระเนตรเห็นสวน
อุทยานและสระโบกขรณี อันเปนที่สนุกสบายดุจพรรณนามา
แต่หลัง ทอดพระเนตรเชยชมสวนอุทยานแลสระโบกขรณีแล้ว
เสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้นก็ได้ทอดพระเนตรเห็นหมู่นาคทั้งหลาย
อนั ถอื เพศเปนคนตกั นำ้ เดริ ขนึ้ เดริ ลงเปนพวก ๆ กนั แตล่ ว้ นหนมุ่ ๆ
สาว ๆ รูปร่างนี้ไม่ชั่วเลยแต่สักคน แต่ล้วนงาม ๆ ดี ๆ ถือกละ
ออมนำ้ นัน้ แตล่ ว้ นแลว้ ไปดว้ ยเงนิ แลว้ ไปดว้ ยทองแลว้ ไปดว้ ยแกว้
พระเจ้าชมพูบดีทอดพระเนตรเชยชมฝูงสาวเหล่าตักน้ำนั้นแล้ว
“ตโต คนฺตฺวา” เสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้น ก็บันลุถึงตลาด
