Page 78 - ท้าวมหาชมพู
P. 78
40 ท้าวมหาชมพู
ตะกังไป
ในกาลนนั้ เจา้ มาฆสามเณรจงึ วา่ ดกู รบพติ ร บพติ รเดริ ให้
ตรงไป อย่าถอยหลังเดิรดังนั้น สมเด็จพระเจ้าชมพูบดีครั้งนั้น
สิ้นสติสัมปชัญญะ มีครุวนาดุจดังวานรอันหลงแล้วแลสิ้นสติ
สมปฤดี ครั้นเจ้ามาฆสามเณรว่าขึ้นดังนั้นรู้ตัวว่าถอยหลังเดิร
ก็มีความอัประยศอดอายนักหนา พระเสโทนั้นซึมซาบออกมา
โทรมพระองค์
เมื่อเสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้น ก็บันลุถึงโรงทองแห่งท้าว
มหาพรหม ท้าวมหาพรหมทั้งปวงร้องว่า ดูกรบพิตรผู้เปนพระยา
รักษาขอบขันธเสมาปลายแดนปลายด่าน เชิญบพิตรมานั่งเล่นที่
โรงทองนี้แน่ สมเดจ็ พระเจา้ ชมพบู ดี แลเห็นหมู่พรหมทัง้ ปวงนัน้
สำคัญว่าเปนพระเจ้าราชาธิราชมีพระไทยสดุ้งตกประหม่าเหลียว
หาทจี่ ะนงั่ ลงในสถานทนี่ นั้ เจา้ มาฆสามเณรกห็ า้ มวา่ อยา่ นงั่ นมี่ ใิ ช่
พระเจ้าราชาธิราช เปนช่างทองต่างหาก เชิญเสด็จไปข้างน่าโน้น
สมเด็จพระเจ้าชมพูบดีเสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้นก็บันลุถึง
ประเทศที่ใกล้แห่งกำแพงทองเหลืองชั้นนอกก็ได้ทอดพระเนตร
เหน็ พระสารบิ ตุ รเถรเจา้ ผูม้ อี ายอุ นั ถอื เพศเปนนายเสนาบดผี ู้ใหญ่
แวดล้อมไปด้วยบริวารแสนหนึ่ง นั่งอยู่ข้างเบื้องขวา แล้วก็เห็น
พระมหาโมคคัลลาน์อันถือเพศเปนเสนาบดีผู้ใหญ่ แวดล้อมไป
ด้วยบริวารแสนหนึ่งนั่งอยู่ข้างเบื้องซ้าย เมื่อท้าวเธอได้ทอดพระ
เนตรเห็นพระอรรคสาวกทัง้ สองนัน้ บงั เกิดความสดุง้ ตกพระไทย
นกั หนา ดจุ หนึง่ วา่ พระอรรคสาวกทัง้ สองนัน้ จะครอบงำจะยำ่ ยใี ห้
