Page 81 - ท้าวมหาชมพู
P. 81
ท้าวมหาชมพู 43
อำมาตย์ราชเสนาเดิรไปเดิรมาในสถานที่นั้น ครั้นเห็นพระเจ้า
ชมพูบดีถกเขมนโจงกระเบนดังนั้น ต่างองค์ต่างก็แลดูข้างนี้ก็
แลไปข้างโน้นก็แลมา พระเจ้าชมพูบดีได้ความอัประยศอดสูนั้น
นักหนา พระเสโทนั้นไหลออกโทรมทั่วพระสกลกาย
“ปุรโต คนฺตวา” ท้าวเธอเสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้น ก็ทอด
พระเนตรเห็นนางเทวธิดาทั้งหลายอันเปนพระอรรคมเหษีแห่ง
อากาศจารเี ทวบตุ ร อนั ถอื เพศเปนชา่ งหกู ชา่ งสดงึ ชา่ งเกบ็ ชา่ งปกั
ช่างเย็บ ช่างร้อย แล้วแลประชุมกันเปนหมู่ ๆ ในที่ใกล้แห่งเชิง
อัฒจันท์พระมหาปราสาทนั้น นางเทวธิดาทั้งหลายนั้นครั้นเห็น
พระเจ้าชมพูบดีเดิรเข้ามา ต่างองค์ต่างก็ร้องเย้ยว่า ดูกรพระยา
ชาวนาพระยาชาวไร่ มาเอาผ้ากาสิกพัตรไปนุ่งสักผืนหนึ่งก็
เปนไร
พระเจ้าชมพูบดีได้ทรงฟังก็ทรงพระพิโรธ ทรงพระดำริห์
ว่า ฉิฉะนางน้ีเยาะเย้ยเราทีเดียว ถ้าเราชนะแก่พระเจ้าราชาธิราช
แลว้ เราไดเ้ สวยราชสมบตั ใิ นสถานทนี่ แ้ี ลว้ เรากบั นางเหลา่ นจ้ี ะได้
เห็นกัน เม่ือไรหนอเราจะได้เสวยสมบัติ ทรงพระดำริห์ฉนี้แล้ว
เสด็จขึ้นส่เู ชิงอัฒจรรย์ เข้าไปในทวารแห่งพระมหาปราสาท ก็ได้
ทอดพระเนตรเหน็ พระจนั ทรพระอาทติ ยถ์ อื เพศเปนนายพระทวาร
แลว้ แลนง่ั อยใู่ นเบอ้ื งซา้ ยเบอ้ื งขวา กส็ ดงุ้ ตกพระไทยสำคญั วา่ เปน
พระเจา้ ราชาธริ าช ซดุ นงั่ ลงในสถานทน่ี น้ั เจา้ มาฆสามเณรกห็ า้ มวา่
อย่านั่ง นี่มิใช่องค์พระเจ้าราชาธิราช เปนคนรักษาพระทวาร
ตา่ งหาก วา่ พลางทางพาพระยาชมพบู ดเี สดจ็ เขา้ สปู่ รางคป์ ราสาท
