Page 76 - ท้าวมหาชมพู
P. 76
38 ทา้ วมหาชมพู
เรยี กวา่ “มหาราช” ขา้ แตบ่ พติ รผปู้ ระเสรฐิ เชญิ บพติ รมาซอื้ เขา้ สาร
เชิญบพิตรมาประเดิมเข้าสารก่อน ข้างโน้นก็ร้องเรียก ข้างนี้ก็
ร้องเรียก สมเด็จพระเจ้าชมพูบดีนั้น ขวยเขินละอายพระไทยเดิร
แกว่งไปแกว่งมาถอยหลังถอยหน้า
“ปรุ โต คนตฺ วฺ า” เสดจ็ ไปเบือ้ งนา่ แตน่ ัน้ จงึ บนั ลถุ งึ ตลาด
ป่าดอกไม้ นางเทวธิดาที่เปนพระอรรคมเหษีพระสุริยเทวบุตร
นั้นก็ร้องเย้ยว่า ดูกรบพิตรพระราชสมภาร เชิญบพิตรมาที่ร้าน
ประดับประดาดอกไม้ ทัดทรงดอกไม้ ที่ร้านนี้ก่อนเถิดจึงค่อย
เสด็จไป เชิญบพิตรมาซื้อดอกไม้ประเดิมสักน้อยหนึ่งเถิด
“ราชา ตํ สตุ วฺ า” สมเดจ็ พระเจา้ ชมพบู ดี ไดย้ นิ นางเทวธดิ า
รอ้ งเรยี กหาครัง้ นัน้ ละอายกล็ ะอาย พศิ วงกพ็ ศิ วง ทรงพระดำรหิ ์
วา่ แทจ้ รงิ รปู รา่ งพระสนมกรมชาวที่ แลพระอรรคมเหษขี องเรานี้
ถ้าเอามาเปรียบเทียบกับนางผู้นี้แล้ว มีครุวนาดุจดังว่าเจ้ากับข้า
ภรรยาของอาตมานี้ดุจดังว่าทาษีแห่งนางผู้นี้ ทรงพระดำริห์ฉนี้
แล้ว เสด็จไปเบื้องน่าแต่นั้นจึงบันลุถึงตลาดผลไม้ อันเปนตลาด
นางสุนันทาๆ นั้นก็ร้องเรียกว่า ดูกรบพิตรพระยาประเทศราช
พระองคอ์ ยา่ เพอ่ ไปกอ่ น เชญิ มาทีร่ า้ นเสวยผลไมท้ ีร่ า้ นนีก้ อ่ นเถดิ
จงึ คอ่ ยไป อนั ผลาผลไมเ้ ชน่ นใี้ นเมอื งของพระองคห์ ามไี ม่ เชญิ มา
ซื้อเสวยให้สบายพระไทยก่อนเถิด
“ตํ สตุ วา ลชชฺ มาโน” พระเจา้ ชมพบู ดไี ดท้ รงฟงั นางสนุ นั ทา
ร้องเย้ยดังนั้น ละอายพระไทยนักหนาเดิรตรงไปมิใคร่จะได้ ให้
ขวยเขนิ เดริ ซรวนไปซรวนมา เหน็ รปู เขา้ แลว้ กร็ กั รกั กร็ กั อายกอ็ าย
