Page 86 - ท้าวมหาชมพู
P. 86
48 ทา้ วมหาชมพู
ก็พิศวง มาดำริห์ว่า พระเจ้าราชาธิราชผู้นี้เธอรู้ในใจผู้อื่นด้วย
อาตมาคิดแต่ในใจทีเดียว เธอยังรู้จึงมีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ดูกร
บพิตรพระราชสมภารเหตุไฉนบพิตรจึงคิดว่าพระตถาคตรู้น้ำใจ
ผู้อื่น นี่แน่บพิตรพระราชสมภารพระตถาคตนี้ เปนอรรคบุทคล
อันเลิศในโลกนี้กับทั้งเทวโลก หาผู้ใดจะเปรียบมิได้ อย่าว่า
แตบ่ พติ รคดิ บดั นเี้ ลย ถงึ เมอื่ บพติ รแรกจะมาสสู่ ำนกั นพิ์ ระตถาคต
นั้น ตถาคตก็รู้แจ้งเสียสิ้น เมื่อบพิตรจะมาสู่สำนักนิ์ตถาคตนั้น
เมือ่ บพติ รทรงพระดำรหิ ว์ า่ ถา้ อาตมาจะเหาะไปโดยอากาศเวหาส์
จะสำแดงฤทธิ์ไปแต่ต้นมือบัดนี้ เมื่อไปถึงสำนักนิ์ของพระเจ้า
ราชาธิราชแล้ว จะสำแดงฤทธิ์ได้น้อยไป อิทธิฤทธิ์ของอาตมาจะ
มิได้เจริญเมื่อปลายมือ ถ้าอาตมาไปโดยพื้นแผ่นพสุธา ครั้นไป
ถึงสำนักนิ์ของสมเด็จพระเจ้าราชาธิราชแล้วจึงจะสำแดงฤทธิ์ที
เดียว ฤทธิ์นั้นจะสำแดงได้เปนอันมาก ฤทธิ์ของอาตมาเห็นจัก
เจริญเมื่อปลายมือ ถ้าอาตมามีไชยชนะแก่พระเจ้าราชาธิราชแล้ว
อาตมาก็อาจสามารถจะต่อยุทธสู้รบกับพระจันทรแลพระอาทิตย์
ได้ ถ้าอาตมาพ่ายแพ้แก่พระเจ้าราชาธิราชแล้ว อาตมาก็จะให้
พระยาทั้งร้อยเอ็จพระองค์ จะยกพระยาทั้งร้อยเอ็จพระองค์ให้
บพิตรทรงพระดำริห์ฉนี้ จึงเสด็จมาสู่สำนักนิ์พระตถาคต บัดนี้
ก็มาถงึ สำนักนิพ์ ระตถาคตแล้ว บพติ รสำแดงฤทธิ์ไปเถดิ ตถาคต
จะดูฤทธิ์แห่งพระองค์
“ภนฺเต” ข้าแต่พระเจ้าราชาธิราช ข้อซึ่งพระองค์จะให้
ขา้ พเจา้ สำแดงฤทธบิ์ ดั นี้ ขา้ พเจา้ กจ็ กั สำแดง แตท่ วา่ ขา้ พเจา้ จะขอ
