Page 90 - ท้าวมหาชมพู
P. 90
52 ทา้ วมหาชมพู
จักรราชทูตคร่าพระบาทแห่งพระองค์ จนพระองค์ตกลงจากเตียง
ทอง แล้วคร่าออกมาไกลถึงเส้น ๑๕ วา เออนั่นเปนไรพระองค์
จงึ แพเ้ ลา่ พระองคอ์ ยูใ่ นถิน่ ถานของพระองคท์ เี ดยี ววา่ กะไรจงึ แพ้
ฤทธิ์ราชทูตเล่า
มีพระพุทธฎีกาตรัสฉนี้แล้ว พระเจ้าชมพูบดีก็ว่าแชเชือน
ไปวา่ ขา้ แตพ่ ระเจา้ ราชาธริ าช อนั ธรรมดาเปนพระยาเอกราช เหน็
ปานดงั ตวั ขา้ พเจา้ ฉนี้ ถงึ จะเสยี ชวี ติ รกด็ ี กส็ ตู้ าย ทจี่ ะได้ไหวพ้ ระยา
องค์อื่นนั้นหามิได้ มีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ดูกรบพิตรพระราช
สมภาร บุทคลผู้เปนสับบุรุสนั้น ถึงจะเสียชีวิตรก็มิให้เสียสัตย์
อุส่าห์รักษาความสัตย์ไว้ให้จงได้ นี่แน่บพิตร อันธรรมดาเปน
กระษตั ราธริ าชนี้ ถา้ จะกระทำการสงิ่ ใดๆ นนั้ พนิ จิ พจิ ารณาเสยี กอ่ น
เหน็ ปราศจากโทษแลว้ จงึ กระทำ พระยาพระองค์ใดตง้ั อยใู่ นความ
สตั ย์ พระยาพระองคน์ น้ั มสี วรรคเ์ ปนเบอ้ื งนา่ พระยาองค์ใดเจรจา
มสุ าวาท พระยาองคน์ น้ั กจ็ ะไดบ้ งั เกดิ ในนรกเปนอนั เทย่ี งแท้
เมอื่ สมเดจ็ พระมหากรณุ ามพี ระพทุ ธฎกี าตรสั ฉะนี้ พระยา
ชมพบู ดไี ดฟ้ งั จงึ ถามวา่ ขา้ แตพ่ ระเจา้ ราชาธริ าช บทุ คลอนั กระทำ
ทานนั้นได้ผลอยู่ฤๅ กระทำบาบนั้นได้บาบอยฤู่ ๅ นรกมีอยูฤ่ ๅ ฤๅว่า
เปล่าดอกกระมัง มีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ดูกรบพิตรพระราช
สมภาร บทุ คลทีก่ ระทำทานนัน้ ไดผ้ ลอยู่ กระทำบาบนัน้ ไดบ้ าบอยู่
กระทำแล้วจะได้สูญไปเปล่านั้นหามิได้ สวรรค์มีอยู่นรกก็มีอยู่
เปนแท้ พระยาองค์ใดเจรจามุสาวาท เปลวเพลิงในนรกก็จะมา
