Page 94 - ท้าวมหาชมพู
P. 94
56 ท้าวมหาชมพู
ชาติ แตห่ ยาดนำ้ ตาทีร่ อ้ งไหร้ ำ่ ไรมาทกุ ชาตๆิ นำ้ ตามไิ ดเ้ หอื ดแหง้
มไิ ดส้ าบสญู ไปประสมกนั เขา้ ไว้ นำ้ ตาของบทุ คลผูเ้ ดยี วรอ้ งไหม้ า
ทุกชาติๆ นั้น ก็จะมากกว่าน้ำในมหาสมุทนี้ได้แสนเท่าขึ้นชื่อว่า
เวยี นอยูใ่ นวฏั สงสาร กย็ อ่ มอากลู ไปดว้ ยความโศกเศรา้ แสนโศกา
ไลยร่ำไรไห้สอื้น มองมูลไปด้วยทุกข์ภัยอันตรายต่างๆ
“เอหิ คมิสฺสาม” เชิญบพิตรมาเถิดเราจะไปด้วยกันยัง
ทางอมตะมหานิพาน อันเปนที่ระงับทุกข์โศกโรคภัยทั้งปวง อัน
จติ รสนั ดานแหง่ สรรพสตั วโลกทัง้ ปวงนี้ ยอ่ มหวัน่ ไหวอยูด่ ว้ ยเหตุ
๔ ประการ คือหวั่นไหวอยู่ด้วยรักทรัพย์สมบัตินั้นประการหนึ่ง
หวัน่ ไหวอยูด่ ว้ ยรกั อวยั วะนอ้ ยใหญใ่ นกายแหง่ ตนนัน้ ประการหนึง่
หวัน่ ไหวอยูด่ ว้ ยรกั ชวี ติ รของตนนัน้ ประการหนึง่ หวัน่ ไหวอยูด่ ว้ ย
รกั พงศพ์ นั ธุ์ บตุ รภรรยานนั้ ประการหนงึ่ ประสมเปน ๔ ประการฉนี้
แลข้อซึ่งจะหวัน่ ไหวจะรักจะใคร่จะปราถนาอาไลยในธรรมชาตทิ ัง้
๔ ประการฉนี้ ก็อาไศรยแก่อภิชฌาแลตัณหา แท้จริงกระแสแห่ง
อภิชฌากระแสตัณหาหมักหมมอยู่ในสันดาน แห่งสัตวทั้งปวงนี้
มากกว่ามากนัก อภิชฌาตัณหานี้ถ้าปรากฏเปนกระแสดุจกระแส
นำ้ ถา้ ปรากฏฉนนั้ แลว้ กม็ ากกวา่ กระแสนำ้ ไดแ้ สนเทา่ อภชิ ฌาแล
ตัณหานี้ ถา้ บังเกิดกล้าหาญอยูใ่ นสนั ดานบทุ คลผู้ใดแลว้ กจ็ ะชัก
จะพาบทุ คลผนู้ นั้ ไปสอู่ ะบายภมู ิ เปนอนั เทยี่ งแทน้ กั หนา เชญิ บพติ ร
มาเถดิ มาเราจะไปสู่โลกอดุ รภูมิ ตัดเสยี ซึ่งกระแสแห่งอภชิ ฌาแล
ตัณหา
“กปฺปทาวคฺคิโต มโนปชฺชา” ดูกรบพิตรพระราชสมภาร
เพลงิ อนั กลา้ คอื ราคะ โทษะ โมหะ อนั เผาผลาญอยใู่ นสนั ดานแหง่
