Page 99 - ท้าวมหาชมพู
P. 99
ท้าวมหาชมพู 61
ทัง้ หลายทีถ่ งึ อนจิ กรรมลว่ งไปนัน้ พาเอาทรพั ยส์ มบตั เิ ครือ่ งราช
กกุธภัณฑ์ไปได้อยู่ฤๅ ท่านเอาลูกรักเมียรักช้างม้าที่รักนั้นไปได้
อยูฤ่ ๅ ฤๅเปนประการใด ขา้ แตพ่ ระเจา้ ราชาธริ าช วงศก์ ระษตั รยิ ์
ทั้งหลายแต่บันดาที่ถึงอนิจกรรมล่วงไปนั้น มิอาจสามารถจะพา
ทรพั ยส์ มบตั สิ งิ่ ใดสงิ่ หนงึ่ ไปได้ ถงึ บตุ รภรรยายอดรกั ยอดใครช่ า้ ง
มา้ ทีย่ อดรกั ยอดใครน่ ัน้ กด็ ี กระษตั รยิ ท์ ัง้ หลายนัน้ มอิ าจสามารถ
จะชักจะพาเอาไปกับตนได้ “เอกิกาวคจฺฉนฺติ” ถ้าจะไปนั้นไป
แต่ผู้เดียวแท้แท้ ดูกรบพิตรพระราชสมภาร บพิตรจงพิจารณา
ปลงปญั ญาใหเ้ หน็ ธรรมสงั เวชในความตายนเี้ ถดิ มจั จรุ าชนจี้ ะได้
เลือกหน้าว่าผู้ดีเข็ญใจนั้นหามิได้ ย่อมครอบงำกระทำให้อยู่ใน
อำนาจแหง่ ตนนนั้ เสมอทกุ คน ๆ ไป จะไดส้ งั เกตวา่ ขา้ ยงั หนมุ่ ยงั
สาวอยู่ ข้ายังไม่เจ็บไข้ข้ายังไม่ตายก่อนต่อแก่ชราอายุถึงเพียง
นนั้ ๆ แลว้ ขา้ จงึ จะตาย จะสงั เกตดงั นนั้ มไิ ด้ “โก ชญญฺ า” คอื
ใครนั้นจะรู้จักความตาย จะรู้จักสังเกตสังกัดผัดเพี้ยนพระยา
มัจจุราชได้ ว่าพรุ่งนี้เถิด ประรืนนี้เถิด ใครผัดเพี้ยนดังนั้นได้
ถึงมีทรัพย์สมบัติมากจะให้แก่พระยามัจจุราช พระยามัจจุราชก็
ไมร่ บั สนิ บน ถงึ วา่ จะมเี สนารพี้ ลมากจะตอ่ ยทุ ธกบั พระยามจั จรุ าช
กม็ อิ าจสามารถจะตอ่ ยทุ ธได้ มแี ตพ่ ระยามจั จรุ าชนนั้ จะครอบงำ
ย่ำยีจะหักจะรานผลาญชีวิตรให้ถึงพินาศฉิบหาย ฯ
“ภนฺเต” ข้าแต่พระเจ้าราชาธิราช พระองค์นี้รู้ว่าสัตว
ทัง้ ปวงนีจ้ ะตายเหมอื นกนั สิน้ ทกุ รปู ทกุ นาม ไมพ่ น้ จากความตาย
พระองคผ์ ทู้ รงฤทธทิ์ รงเดชเหน็ ปานดงั นี้ จะถงึ แกค่ วามตาย ฤๅหา
