Page 103 - ท้าวมหาชมพู
P. 103
ทา้ วมหาชมพู 65
วิมานทอง วิมานแก้วมณี วิมานแก้วประพาฬ วิมานแก้วลาย
อนั ประดบั ประดาวจิ ติ รบรรจงตา่ ง ๆ สำแดงใหเ้ หน็ ซึง่ องคาพยพ
ของเทพบุตรแลเทวธิดาทั้งหลาย อันเสวยทิพยสมบัติสพรึบ
พรอ้ มไปดว้ ยทพิ ยแสนสรุ างคน์ างฟา้ ทงั้ ปวง แตล่ ะพมิ าน ๆ นนั้
มนี างฟา้ พนั หนงึ่ บา้ งหมนื่ หนงึ่ บา้ งแสนหนงึ่ บา้ ง มากกวา่ หมนื่ กวา่
แสนบ้าง วิมานทั้งปวงนั้น ที่สูงกึ่งคาพยุตรก็มี ที่สูงคาพยุตร
หนงึ่ คอื รอ้ ยเสน้ นนั้ กม็ ี ทสี่ งู ๒-๓ คาพยตุ ร สงู โยชน์ ๑ ๒ โยชน์
๓ โยชน์ ๔ โยชน์ ๑๐๐ โยชน์ ๑๐๐๐ โยชน์ กม็ ี ประกอบ
ไปดว้ ยเสานนั้ นบั ไดล้ ะรอ้ ยละพนั นบั ไดล้ ะหมนื่ ละแสน หอ้ ยยอ้ ย
ไปด้วยระเบียบแห่งพรวน แลกระดึงไว้ด้วยฉัตรแลธง สว่างไป
ด้วยรัศมีแก้วรุ่งโรจโชตนาการอื้ออึงไปด้วยเสียงทิพยบัญจางค์
ดุริยดนตรีฆ้องกลองแตรสังข์สนั่นเสนาะจับในน้ำใจ
เมือ่ พระพทุ ธองคส์ ำแดงทพิ ยพมิ านทัง้ หลายดว้ ยประการ
ฉนี้แล้ว พระพุทธองค์ก็ชี้แจงออกไปว่า ดูกรบพิตรพระราช
สมภารพระองค์จงทอดพระเนตรดูเทวบุตรเทวธิดาทั้งปวงเถิด
เทวบุตรองค์นั้นอยู่ในวิมานอันนั้น เทวบุตรองค์โน้นเปนญาติ
ของพระองค์ ฝา่ ยเทวธดิ าทอี่ ยใู่ นวมิ าอนั นี้ เทวธดิ าองคน์ นั้ อยใู่ น
วิมานอันนั้น เทวธิดาองค์โน้นอยู่ในวิมานอันโน้น เปนญาติของ
พระองค์ เมือ่ สมเดจ็ พระมหากรณุ าเจา้ ชีแ้ จงออกไปดว้ ยประการ
ฉนี้แล้ว พระเจ้าชมพูบดีทอดพระเนตรดูเทพยดาทั้งหลายแล้ว
กม็ ปี ตี วิ ฒั นาการผกู พนั ธร์ กั ใคร่ จะใครไ่ ดซ้ งึ่ ทพิ ยสมบตั ใิ นชนั้ ฉกา
มาพจรสวรรค์ จงึ กราบทลู ถามวา่ พระพทุ ธเจา้ ขา้ เทพยดาทงั้ หลาย
