Page 106 - ท้าวมหาชมพู
P. 106
68 ท้าวมหาชมพู
อยู่แล้ว ถึงว่าโจรจะมาฉกชิงก็ดี ได้รับทานแล้วก็จะกลับรักกลับ
ใคร่ กลับเอนดูกรุณา จักมิได้มุ่งมองในที่จะฉกชิง เหตุฉนี้แลจึง
ว่าผลทานนี้เปนที่รักษาไว้ซึ่งโภคสมบัติ
บุทคลผู้ใดบำเพ็ญซึ่งทานบารมีนั้น เกิดไปในอนาคต
กาลภายภาคน่า จะมีอายุอันถาวรวัฒนาการ เจริญอายุให้ยิ่งยง
ตั้งอยู่สิ้นกาลอันช้านาน จะมิได้เปนคนอายุสั้น อายุน้อย
“อตฺตสฺสาตฺถํ ททนฺติ” บุทคลอันอุสาหะบำเพ็ญทานนั้น ได้ชื่อว่า
ให้ซึ่งประโยชน์แก่ตน “อคฺคธมฺมสมา หิตา” ได้ชื่อว่ากระทำให้
ตนประกอบไปด้วยธรรมอันเลิศ “เทวภูตา มนุสฺสภาวํ อคฺคสุขํ
ปโมทเร” บุทคลอันอุสาหะบำเพ็ญทานนั้น จะเกิดเปนเทวดาก็ดี
จะเกิดเปนมนุษย์ก็ดี ก็ย่อมจะมีความศุขนั้นมาก กายแลจิตรนั้น
จะแชม่ จะชนื่ จะรนื่ จะเรงิ อยดู่ ว้ ยความศขุ ๆ นนั้ จะมมี ากดว้ ยอำนาจ
ผลแหง่ ทานบารมี อนั ผลแหง่ ทานนี้ อาจสามารถจะใหส้ ำเรจ็ ความ
ปราถนาสิ้นทั้งปวง มีอุประมาดังแก้วมณีโชติแห่งสมเด็จบรม
จกั รพตั ราธริ าช อนั ประกอบดว้ ยคณุ อนั ลำ้ เลศิ ประเสรฐิ ใหบ้ งั เกดิ
ทรพั ยส์ มบตั ทิ งั้ ปวงดจุ ดงั มโนรถความปราถนา ถา้ มดิ งั นนั้ ผลทาน
นีม้ อี ปุ ระมาดจุ ดงั วา่ ไมก้ ลั ปพฤกษ์ ใหส้ ำเรจ็ ความปราถนาทงั้ ปวง
แลมอี ปุ ระมาฉนั ใด ผลทานนกี้ ็ใหส้ ำเรจ็ สมบตั ทิ งั้ ปวงดจุ ดงั มโนรถ
ความปราถนา มอี ปุ ระไมยดงั นนั้ ถา้ มดิ งั นนั้ ผลทานนี้ มอี ปุ ระมา
ดุจดังว่าขุมทรัพย์ ๆ นั้นเมื่อมีบริบูรณ์แล้ว ก็อาจสามารถจะซื้อ
จ่ายสารพดั ข้าวของทั้งปวงใหส้ ำเร็จมโนรถความปราถนาแลมฉี ัน
ใด ผลทานนีเ้ ปนขมุ ทรพั ยอ์ นั วเิ ศษ จะตกแตง่ สมบตั อิ นั เปนโลกยิ
