Page 100 - ท้าวมหาชมพู
P. 100
62 ทา้ วมหาชมพู
มิได้ประการใด จึงมีพระพุทธฎีกาตรัสว่า ดูกรบพิตรพระราช
สมภาร อนั เกดิ มาเปนรปู ธรรมแลว้ อยา่ หมายเลยทวี่ า่ จะพน้ จาก
ความตาย สัตวทั้งหลายถึงแก่ความตายฉันใดก็ดี ตถาคตนี้ก็
เหมือนกัน ฯ
ขา้ แตพ่ ระเจา้ ราชาธริ าช พระองคต์ รสั ฉนี้ จรงิ ทเี ดยี ว คำนี้
เปนคำสัตย์ นี่แน่ข้าแต่พระเจ้าราชาธิราช ดังข้าพเจ้าจะขอถาม
บุทคลอันเกิดมาในโลกนี้ บางจำพวกก็เปนคนเข็ญใจไร้ทรัพย์
บางจำพวกกบ็ รบิ รู ณด์ ว้ ยสมบตั พิ ศั ถานไมเ่ หมอื นกนั อาไศรยแก่
เหตผุ ลเปนประการใดพระเจา้ ราชาธริ าชรฤู้ ๅไม่ “ชานามิ มหาราช”
ดกู รบพติ รพระราชสมภาร พระตถาคตรแู้ จง้ อยู่ สตั วทีแ่ ปลกกนั
ไม่เหมือนกันนั้น ก็อาไศรยแก่กุศลแลอกุศลสองประการนี้แล
จำแนกใหส้ ตั วทัง้ หลายตา่ งกนั จะวา่ อืน่ ไกลไปไยเลา่ วา่ แตญ่ าติ
ของบพติ รนเี้ ถดิ ญาตขิ องบพติ รทถี่ งึ อนจิ กรรมลว่ งไปทงั้ หลายนนั้
บางจำพวกที่ประพฤติสุจริตตั้งอยู่ในสัตยในธรรมนั้น ก็ได้ไป
บงั เกดิ ในสคุ ตภิ มู เิ สวยรมยช์ มสมบตั อิ นั โอฬารกิ ภาพ บางจำพวก
ที่ประพฤติมิได้ต้ังอยู่ในสัตย์ในธรรมน้ัน คร้ันทำลายเบ็ญจขันธ์ิ
แล้ว ก็ได้ไปบังเกิดในนรกทนทุกขเวทนา
“ภนเฺ ต ราชาธริ าช” พระเจา้ ขา้ ขา้ แตพ่ ระเจา้ ราชาธริ าช
พระองค์ตรัสฉนี้ ข้าพเจ้ายังสงไสยอยู่ยังไม่สิ้นสงไสยก่อน ถ้า
ขา้ พเจา้ ไดเ้ หน็ นรกแลว้ นนั่ แลขา้ พเจา้ จงึ จะสนิ้ สงไสย ดกู รบพติ ร
พระราชสมภาร ญาติของบพิตรที่ทนทุกขเวทนาอยู่ในนรกนั้น
ถ้าบพิตรได้เห็นแล้วนี้บพิตรจะดูไม่ได้ “ภีโต น ภวิสฺสามิ”
