Page 20 - จุลยุทธการวงศ์
P. 20
จุลยุทธการวงศ์ 66 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
พระพุทธกิจฉะน้ีแล้ว จึงให้โอวาทานุศาสน์สั่งสอนพระสงฆ์แลเทวนิกร
มนุษย์ เป็นที่สุดพระพุทธวจนะว่า อามนฺตยามิโว ภิกฺขเว ฯลฯ สมฺปาเท
ถาติ ฉะน้ีแล้ว เสด็จเข้าสู่ปรินิพพานด้วยนิพพานธาตุ ว่ามาทั้งนี้โดย
สังเขปกถาท่ีพิสดารวิตถารนั้นมีอยู่ในพระมหานิพพานสูตรโน้นแล พระ
คัมภีร์มหาวงษ์๑ เป็นอาทิพระคัมภีร์อ่ืนๆ ก็มีแล
๏ อตีเต กิร ดังได้ยินมาในอดีตกาล พระพุทธศักราชศาสนา
ล่วงแล้วได้ ๑,๗๖๗ ปี เป็นจุลศักราชได้ ๕๘๖ ปีเท่าน้ี เอโก ราชา ยังมี
พญาองค์หน่ึง สิริธมฺ มาโสโก นาม ทรงพระนามช่ือพระเจ้าศรีธรรมาโสก
ราช๒ วสิฏฐโคตฺโต เป็นเช้ือวงศ์ วสิฐโคตฤๅษีชาติ ได้เสวยราชย์อยู่ใน
เมืองสุกโขไทย๓ มีบุญญาธิการ ยศศักดิ์บริวารเดชานุภาพมาก ปราศจาก
ปัจจามิตรด้วยบุญฤทธิ์แห่งพระองค์ ทรงพระราชศรัทธาเล่ือมใสใน
พระพุทธศาสนา บำเพ็ญพระราชกุศลศีลทานเป็นอาทิ กอปรด้วยเมตตา
พรหมวิหารญาณสุขจริตแก่มหาชนแลท้าวพญาในนานาประเทศ มิได้
เบียดเบียนบ้านเมืองอ่ืนๆ รักษาสมณพราหมณามหาชน มีเสนาบดีเป็น
อาทิ ให้อยู่เย็นเป็นสุขโดยทศพิธราชธรรม ยังมหาชนท้ังหลายให้กระทำ
กองการกุศล มีรักษาศีลแลให้ทานเป็นต้น เสวยราชสมบัติอยู่เป็นเกษมสุข
ในเมืองสุกโขไทย อยู่มาวันหนึ่ง พระเจ้าศรีธรรมาโศกราชพระองค์บรรทม
เหนือแท่นที่อันเป็นสิริไสยาสน์ในพระราชเรือนหลวง เพลาราตรีภาค
มัชฌิมยามทรงพระอาวัชนาการซึ่งพระอุโบสถศีล เห็นพระอานิสงส์มีมาก
ยิ่งนัก มีพระทัยปรารถนาจะรักษาพระอุโบสถศีลจึงทรงพระดำริว่า
อาตมภาพนี้จะระคนปนอยู่ด้วยสตรีภาพมาตุคามอันมีรูปอันงาม จะรักษา
๑ปัจจุบันนิยมเขียนว่า “คัมภีร์มหาวงศ์”
๒มักนิยมเขียนว่า “ศรีธรรมาโศกราช” ในปัจจุบัน
๓ปัจจุบัน เขียนว่า “เมืองสุโขทัย”