Page 25 - จุลยุทธการวงศ์
P. 25
จุลยุทธการวงศ์ 1111 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
เข้าไปไว้ในพระราชวัง ตัวเราจะกลับไปสู่พระนครก่อน ว่าราชการอยู่ ๗
วันแล้ว จะจัดแจงแต่งยานุมาศราชรถกับท้ังโยธาบริวารเป็นอันมากมารับ
เจ้าเข้าไปในพระนคร เจ้าคอยอยู่จงดีในที่นี้ อย่ามีทุกข์เดือดร้อนเศร้าโศก
สิ้นคำรบ ๗ วัน เราจะออกมา เจ้าอย่าโศกาลัยไปสู่ท่ีอื่น ส่ังสอนแล้วเสด็จ
เข้าไปสู่พระนคร
สมเด็จพระมหากษัตริย์มีกิจการภารธุระเป็นอันมาก มีพระสนม
นารีที่โปรดปรานก็เป็นอันมาก มีสติมักเคล้ิมลืมไปมิได้ระลึกถึงนางนาคน้ัน
ล่วงพ้น ๗ วันมิได้ออกไปรับนางนาคช้านานไปนางนาคเมื่อคอยอยู่ในที่น้ัน
มิได้เห็นพญาออกมารับล่วงพ้น ๗ วันแล้ว ก็เป็นทุกข์โทมนัสเศร้าโศกใจ
ร้องไห้คร่ำครวญหาพญาสุกโขไท ร่ำไรไปมาต่างๆ ว่าพระเจ้าสุกโขไทองค์
น้ี เป็นชายชาติมนุษย์ วาจาไม่บริสุทธ์ิ เจรจามุสาหาสัจวาทีมิได้ ส่ังแก่ข้า
ไว้ว่าจะไปก่อน ถ้วนครบ ๗ วัน แล้วจะกลับมารับ พญามนุษย์องค์นี้เจรจา
สับปลับล่อลวงข้ามาทิ้งไว้ในกลางป่า เอกาแต่ผู้เดียวเปลี่ยวใจ ชะรอยบุญ
ตัวข้าหาไม่ได้ผัวไม่รอดช่ัวจึงหน่ายหนี ชะรอยว่ากรรมมี ข้าได้ล่อลวง
เบียดเบียนสมณพราหมณาให้เสียศีลสิกขา กรรมนั้นจึงมาถึงตัว ณ ครั้งน้ี
ข้าได้สังวาสอยู่ด้วยสามีได้ ๗ วัน สัตว์มาบังเกิดในครรภ์ให้เสียวสัน
อัศจรรย์ย่ิงนัก นิมิตประหลาดประจักษ์เห็นหลากครัน จะพาครรภ์น้ีไปสู่
เมืองนาค ให้ผู้อ่ืนรู้จะอัปยศอดสูแก่ญาติแลมิตร คร้ันคิดแล้วจึงลุกออกไป
ด้วยโทมนัส ขัดใจพระสามีด้วยโลกีย์ราคจิตคิดแค้นถือเอาผ้าแดงกับแหวน
พระธำมรงค์ของชอบใจ ท่ีพญาให้ไว้ชมพลางดูต่างพระพักตร์นางก็รักสุด
สวาทจึงคิดจะนิราศไปสู่เมืองนาค จะสำรอกลากต่อมโลหิต อันติดไปใน
ครรภ์อันสัตว์มาบังเกิดอยู่น้ันไว้ให้แก่พญาภัสดาสามี คร้ันคิดแล้วจึงจรลีไป
ที่ริมฝั่งคลอง ใกล้ท้องธารที่เป็นซอกกำบัง จึงนางนาคน่ังลงด้วยโทมนัส
โศกา วางพระภูษาพับเป็นฐานล่าง แล้ววางพระธำมรงค์ลงตรงกลางช้ันบน
แล้วจึงอธิษฐานสำรอกต่อมโลหิตด้วยนาคฤทธิ์แห่งตนลงไว้ในที่บนวงพระ
