Page 27 - จุลยุทธการวงศ์
P. 27
จุลยุทธการวงศ์ 1133 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
พากันเดินไปตามริมฝั่งจึงเห็นผ้าแดงก็ได้ผ้านั้น คนทั้งสองก็ดีใจห่อผ้าแล้ว
ช้อนปลาในคลองน้ัน ด้วยบุญเดชานุภาพแห่งสัตว์อันอยู่ในรูปคางคกอัน
อยู่ในคลองน้ัน คนทั้งสองช้อนปลาสิ้นวันยังค่ำ ไม่ได้ปลาปูกุ้งหอยแต่ตัว
หนึ่งเลยได้แต่รูปคางคกน้ันท้ิงเทเสียแล้วได้อีกแล้วๆ เล่าๆ เป็นหลายคร้ัง
บุรุษแก่น้ันโกรธว่าคางคกตัวนี้เป็นไรเวียนเข้ามาติดช้อนกู กูเทท้ิงเสียแล้ว
แกล้งเข้ามาติดช้อนกูอีกเล่า ควรเราจะฆ่าคางคกตัวนี้เสีย สัตว์ท่ีอยู่ในรูป
คางคกนั้นได้ยินคำแห่งบุรุษแก่ว่าจะฆ่าเสียดังนั้น จึงว่าแก่ตาน้ันว่า ข้าแต่
บิดาท่านอย่าฆ่าข้าเสียเลย ท่านจงเล้ียงข้าไว้เถิด ข้าจะรักษาเฝ้าเรือนท่าน
ชนท้ังสองผัวเมียได้ฟังคำนั้นเป็นภาษามนุษย์ก็ชื่นชมโสมนัสมีเมตตาจิต
คิดอ่านแก่กันว่า เราหาบุตรมิได้ เราเอาคางคกน้ีไปเล้ียงไว้เป็นบุตรเราเถิด
ว่ามาทั้งน้ีเป็นเหตุด้วยบุคคลท้ัง ๓ เคยได้อุปถัมภ์กันมาแต่ก่อน จะให้
บังเกิดปรากฏในครั้งน้ันครั้นคนท้ัง ๒ คิดอ่านกันแล้ว จึงเอารูปคางคกนั้น
ใส่ลงในข้องแล้วคอนมา คางคกนั้นก็ตกร่วงลงจากข้องตายายจับข้ึนใส่ข้อง
แล้วๆ เล่าๆ เป็นหลายคร้ังตราบเท่าถึงบ้าน จึงเลี้ยงรูปน้ันไว้ ณ เรือน ให้
ชื่อออร่วง เหตุตกร่วงลงจากข้องที่กลางทางน้ัน สัตว์นั้นค่อยวัฒนาการ
จำเริญอยู่ในรูปนั้น รู้เจรจาเป็นภาษามนุษย์เรียกบิดามารดา ชนท้ังสองรัก
ใคร่เลี้ยงไว้ด้วยเมตตากรุณา วันหนึ่งชนทั้งสองมีท่ีไปท่ีอ่ืน เจ้าร่วงจึงออก
จากรูปนั้นแล้วจึงตกแต่งโภชนาอาหารอันโอชารสต่างๆ ใส่ภาชนะไว้เป็น
อันดีด้วยฤทธ์ินาคแล้วกลับเข้าไปอยู่ในรูป ชนทั้งสองผัวเมียกลับมาบ้าน
ขึ้นไปบนเรือน จึงเห็นโภชนาอาหารท่ีในภาชนะ จึงสงสัยคิดว่าใครโกรธชัง
แกล้งแต่งโภชนาอาหารใส่ยาพิษไว้ให้กินจะให้ตาย จึงคิดถึงร่างกายแห่ง
ตนว่า เราท้ังสองน้ีแก่เฒ่าชราภาพแล้ว เขาจะแกล้งให้เราตายก็ไม่เสียดาย
ชีวิตแล้ว จะพ้นทุกข์ด้วยอยากหากครอบงำ จึงชวนกันกินโภชนาอาหาร
น้ัน อร่อยยิ่งนัก จนอิ่มแล้วก็ไม่ตาย โสมนัสยินดีให้ลืมถามคางคกน้ันไป
แต่ฉะนี้มาช้านาน อยู่มาวันหน่ึงชนทั้งสองผัวเมียจะใคร่รู้เหตุ แกล้งกระทำ
กิริยาเหมือนจะไปอ่ืน ไปซุ่มซ่อนตัวอยู่ในที่ลับชอบกลมิให้สัตว์น้ันรู้เห็น
ทารกน้ันออกจากรูปน้ันแล้วนิมิตโภชนาอาหารดังหนหลังมิทันจะเข้ารูป
