Page 31 - จุลยุทธการวงศ์
P. 31
จุลยุทธการวงศ์ 1177 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
ไปน้ำขังอยู่ในตารางไม่ร่ัวเลย ไปถวายแก่พระเจ้ากรุงกำภูชาธิบดีน้ัน
พระเจ้ากำภูชาธิบดีทอดพระเนตรเห็นเกวียนเข็นน้ำนั้นเป็นอัศจรรย์ยิ่งนัก
จึงถามรู้เนื้อความว่าพระร่วงเป็นภิกขุให้กระทำดังนั้น ก็สะดุ้งตกพระทัย
กลัวพระร่วงย่ิงนัก จึงถามว่าพระร่วงบวชอยู่วัดไหน แล้วได้ยินว่าอยู่วัด
มหาธาตุ จึงทรงพระดำริว่าพระร่วงนี้มีบุญมาก วาจาสิทธ์ิมีฤทธ์ิมาก แต่นี้
ไปเมืองสุกโขไทมิควรจะให้เอาน้ำมาส่งแก่เรา ครั้นทรงพระดำริแล้วจึงสั่ง
แก่ชาวส่งส่วยน้ำว่า แต่นี้สืบไปท่านท้ังหลายอย่าเอาน้ำเสวยน้ันมาส่งส่วย
แก่เราเลย เอาน้ำน้ันไปถวายแก่พระภิกขุรูปนั้นเถิด ได้เป็นกุศลแก่เรา
จำเดิมแต่น้ันมา ชาวน้ำเสวยทั้งปวงก็มิได้ไปส่งส่วยน้ำ ณ เมืองกำภูชา
ธิบดี ก็ขาดมาตราบเท่าทุกวันน้ี พระเจ้ากำภูชาธิบดีเห็นมหิทธิฤทธิเดชา
นุภาพแห่งพระร่วงนั้นมากยิ่งนัก สะดุ้งตกพระทัยคร่ันคร้ามเกรงกลัวเข็ด
ขามย่ิงนัก จึงคิดจะทำลายฆ่าเสียซ่ึงพระร่วง ด้วยเห็นว่าพระร่วงจะแข็ง
เมือง จะชิงเอาราชสมบัติบ้านเมืองของตนได้ จึงให้เสาะสืบแสวงหาคนดีที่
มีวิชาการความรู้วิเศษ จึงได้คนดีน้ันมา โสมนัสยินดีนักหนา จึงตรัสส่ังว่า
ท่านจงไปสู่เมืองสุกโขไทแล้ว จงฆ่าเสียซึ่งภิกขุรูปหน่ึงช่ือพระร่วงอยู่วัด
มหาธาตุฆ่าเสียให้ตายจงได้แล้วจึงกลับมา เราจะพูนบำเหน็จรางวัลให้แก่
ท่านจงมาก ส่ังแล้วจึงส่งผู้นั้นไป คนดีนั้นมาสู่เมืองสุกโขไทใกล้จะถึง จึง
ดำดินไปผุดข้ึนในวัดมหาธาตุ พอพบพระร่วงมากวาดวัดอยู่ใกล้พระวิหาร
ลานพระเจดีย์ เห็นแล้วไม่รู้จักพระร่วงคิดว่าพระภิกขุรูปอื่น เมื่อผุดข้ึนพ้น
ดินแต่คร่ึงตัวจึงถามพระร่วงว่า ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า บัดน้ีพระร่วงอยู่ที่ไหน
พระร่วงกวาดวัดอยู่ในกำแพงพระวิหารหลวงได้ยินเสียงแล้วแลมาดู เห็น
บุรุษน้ันผุดขึ้นมาจากแผ่นดินคร่ึงตัวเพียงนม ก็รู้ว่าบุรุษนี้มาจะกระทำ
อันตรายแก่พระองค์ จึงกล่าววาจาสิทธิ์ว่า ท่านอยู่ที่น่ีเถิด ว่าแล้วก็ไปจาก
ท่ีน้ัน บุรุษน้ันจะข้ึนมาจากดินก็มิได้ จะถอยหลังดำดินไปก็มิได้ กายก็แห้ง
แข็งอยู่ บุรุษน้ันก็กลับกลายเป็นศิลาไป ต้ังอยู่เพียงอุรประเทศจนตราบเท่า
