Page 30 - จุลยุทธการวงศ์
P. 30
จุลยุทธการวงศ์ 1166 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
สุกโขไทย ด้วยเคารพโดยสุจริต แล้วพญานั้นจึงพระราชทานเงินทอง
เครื่องอุปโภคบริโภคเป็นอันมากแก่บุรุษแก่กับทั้งภริยา แล้วรับพระราช
บุตรนั้นไปสู่พระราชวัง ให้ชำระสระสรงพระองค์สรีรกายลูบไล้ทาพระสุคนธ์
ของหอมบริบูรณ์สรรพประดับพระภูษาอลังการ์รัตนาภรณ์สรรพพิจิตรงาม
เลิศแล้ว ให้พระราชบุตรแก้วนั่งเหนือพระเพลาพลางเชยชมโสมนัส แล้ว
จัดเครื่องสักการะพิธีทำขวัญสมโภช ทำขวัญ ๓ วัน ตามบุราณราช
ประเพณีสืบมา จำเดิมแต่น้ันเจ้าร่วงราชกุมานั้น เป็นท่ีเสน่หารักใคร่แห่ง
พระบิดา เข้าเฝ้าอุปัฏฐากพระบิดามาช้านานมีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธ
ศาสนา จึงถวายบังคมลาสมเด็จพระบิดาบวชในพระพุทธศาสนาเป็น
สามเณรเล่าเรียนพรหมจรรย์มีสติปัญญามาก เป็นพหูสูตรปรนนิบัติเป็นอัน
ดีตราบเท่าได้อุปสมบท ปรากฏด้วยวาจาสิทธ์ิว่าสิ่งใดเป็นส่ิงนั้น มีบุญญาธิ
การเดชานุภาพอิทธิฤทธิ์มาก หาปุถุชนจะเปรียบเสมอมิได้ คร้ังน้ันท้าว
พญาท้ังหลายในสยามประเทศทุกเมือง มีเมืองสุกโขไทเป็นต้น ไปเป็น
เมืองข้ึนแก่เมืองกำภูชาธิบดี๑ มหานคร พระเจ้าลโว๒ อันอยู่ในเมืองลพบุรี
ส่งส่วยน้ำในสระน้ำเสวย พระเจ้าสุกโขไทส่งส่วยน้ำอันมีอยู่ในภูเขาหลวงใส่
ตุ่มบรรทุกเกวียนเข็นน้ำน้ันไปถวายแก่พระเจ้ากำภูชาธิบดีมิได้ขาด ณ
เมืองกำภูชาโน้น อยู่มาวันหนึ่งพระภิกขุคือพระร่วงนั้น เห็นเขาขับเกวียน
เข็นน้ำไปดังน้ัน จึงถามรู้เนื้อความว่าเขาเข็นน้ำส่วยไปส่งถวายแก่พระเจ้า
กรุงกำภูชาธิบดี ดังน้ัน จึงว่าแต่นี้ไปอย่าเอาน้ำใส่ตุ่มเลย ทำตารางบน
เรือนเกวียนแล้วเอาน้ำเทใส่ตารางขังไปไม่รั่ว เข็นไปถวายแก่พญากำภูชา
ธิบดีเถิด คนชาวน้ำส่วยท้ังหลายจึงกระทำตามคำพระร่วงว่าดังน้ัน เข็นน้ำ
๑ปัจจุบันนิยมเขียนว่า “กัมพูชา” ส่วนจุลยุทธการวงศ์ ฉบับพิมพ์วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์
พ.ศ. ๒๔๘๐ ใช้ว่า กำพูชาธิบดีมหานครและในประชุมพงศาวดารภาคท่ี ๖๖ พ.ศ. ๒๔๘๐
และประชุมพงศาวดารเล่ม ๔๑ พ.ศ. ๒๕๑๒ ใช้ว่า เมืองกัมพูชาธิบดีมหานคร
๒ปัจจุบันนิยมเขียนว่า “พระเจ้าละโว้”
